Παρασκευή 24 Ιουνίου: "It's not au-revoir, it's goodbye"

Η επομένη του δημοψηφίσματος.

Η Μεγάλη Βρετανία αποφάσισε να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. 17,4 εκατ. Βρετανοί (51,9%) ψήφισαν Leave και 16,1 εκατ. (48,1%) ψήφισαν Remain. H συμμετοχή ήταν μεγαλύτερη από την αναμενόμενη και έφτασε το 72,2%. Μπορεί η διαφορά να δείχνει μικρή αλλά το αποτέλεσμα αφήνει τη Μεγάλη Βρετανία βαθιά διαιρεμένη.

  • Το Leave κέρδισε στην Ουαλία και στην Αγγλία εκτός από το Λονδίνο και μερικές ακόμα μεγάλες πόλεις.
  • Στο Λονδίνο το Remain προηγήθηκε με 59,9% έναντι του 40,1% του Leave.
  • Η Σκωτία ψήφισε υπέρ του Remain με ποσοστό 62% έναντι 38%.
  • Η Βόρειος Ιρλανδία ψήφισε υπέρ του Remain με ποσοστό 55,8% έναντι 44,2
  • Το Γιβραλτάρ ψήφισε Remain σε ποσοστό 96% έναντι 4%.

Κάποια ποιοτικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά του αποτελέσματος όπως τα αλίευσα από το POLITICO:

  • 66% των ψηφοφόρων που εγκατέλειψαν το σχολείο στα 16 τους χρόνια ψήφισαν Leave.
  • 71% των αποφοίτων ανώτατης εκπαίδευσης ψήφισαν Remain.
  • 75% των ηλικιών 18-24 ψήφισαν Remain.
  • 61% των άνω των 65 ετών ψήφισαν Leave.

Μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ντέϊβιντ Κάμερον ανακοίνωσε ότι μέχρι τον Οκτώβριο θα παραιτηθεί. “Η απόφαση των Βρετανών είναι εντολή η οποία και θα εκτελεστεί”, δήλωσε μεταξύ άλλων στους δημοσιογράφους. Λίγο μετά εμφανίστηκαν τα πρώτα δείγματα των αποσχιστικών τάσεων ( ToVima.gr). Η Πρωθυπουργός της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον δήλωσε ότι η Σκωτία βλέπει το μέλλον της εντός της ΕΕ ενώ από κοντά, ο πρόεδρος του ιρλανδικού Σιν Φέιν, Τζέρι Άνταμς δήλωσε ότι βλέπει στην έκβαση του δημοψηφίσματος ν’ανοίγει ο δρόμος για την ένωση της Ιρλανδίας. Το αποτελέσμα προκάλεσε αναταραχή και στην Αντιπολίτευση με αρκετούς βουλευτές και στελέχη του Εργατικού Κόμματος να αμφισβητούς ευθέως τον Τζέρεμι Κόρμπιν.

Η αντίδραση των Βρυξελλών. Σε κοινή ανακοίνωσή τους οι Ζ.Κ. Γιουνκέρ, Ντ.Τουσκ, Μ.Ρούτε και Μ.Σούλτς εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για το αποτέλεσμα που όμως το σέβονται. Ζήτησαν μάλιστα από τη Μεγάλη Βρετανία να κινήσει άμεσα και χωρίς καμία αναβολή τις διαδικασίες για την ενεργοποίηση του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβώνας που θα σημάνει, σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία, την έναρξη των διετών διαπραγματεύσεων για τη διευθέτηση όλων των ζητημάτων που ανακύπτουν από την απόφαση των Βρετανών. “Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη κατάσταση αλλά είμαστε ενωμένοι όσον αφορά την απάντησή μας. Θα σταθούμε δυνατοί και θα προασπίσουμε τις βασικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προαγωγή της ειρήνης και της ευημερίας των λαών της. Η Ένωση των 27 κρατών μελών θα συνεχίσει. Η Ένωση αποτελεί το πλαίσιο για το κοινό πολιτικό μας μέλλον. Μας ενώνουν η ιστορία, η γεωγραφία και κοινά συμφέροντα και σε αυτή τη βάση θα αναπτύξουμε τη συνεργασία μας”, σημειώνεται στη δήλωση.  Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλιου Μάρτιν Σουλτς συγκάλεσε έκτακτη ολομέλεια του σώματος για την Τρίτη ενώ την Τετάρτη συγκαλείται έκτακτη Σύνοδος Κορυφής. Αυτή τη φορά θα παραστούν 27 χώρες, χωρίς τη Μεγάλη Βρετανία. Όλα όσα προβλέπει το άρθρο 50 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε περίπτωση αποχώρησης κράτους-μέλους μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ.

Τα ακροδεξιά, νεοναζιστικά και εθνικιστικά κόμματα της Ευρώπης χαιρέτισαν σύσσωμα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Στην Ελλάδα:

 

 

Τρεις πρώτες αναλύσεις.

Ως γνωστόν στο FACT διαβάζουμε κάθε μέρα σχεδόν τα πάντα. Προτείνουμε λοιπόν τις εξής, πρώτες σοβαρές και σημαντικές αναλύσεις:

“Η ψήφος υπέρ του Leave συνιστά την κορύφωση ενός ρεύματος οργής ενάντια στο κατεστημένο. Όλοι, από τον Μπαράκ Ομπάμα μέχρι τους επικεφαλής του ΝΑΤΟ και του ΔΝΤ προέτρεψαν τους Βρετανούς να αγκαλιάσουν την ΕΕ. Οι απόψεις τους απορρίφθηκαν από ψηφοφόρους που δεν γύρισαν την πλάτη τους απλώς στις απόψεις τους αλλά στην αξία των “ειδικών” συλλήβδην. Μεγάλα κομμάτια του εκλογικού σώματος που επλήγησαν από τις περικοπές των δαπανών του δημοσίου και δεν κατάφεραν να καρπωθούν μέρος του πλούτου που παρήχθη στη Βρετανία τώρα εκφράζονται με έναν οργισμένο λαϊκισμό”, σημειώνει σε σχόλιό του ο Economist.

“Ήρθε η στιγμή που όλοι στην Ευρώπη έτρεμαν: ένα δημοψήφισμα που μπορεί να προκαλέσει την διάλυση όχι μόνο της Ένωσης αλλά να επανακαθορίσει όλη την μεταπολεμική τάξη πραγμάτων στη Δύση. Το Brexit τραβάει ως ρυμουλκό τους δεσμούς που κρατούν ενωμένο το μπλοκ των χωρών της ένωσης αλλά και τη συνολική θεώρηση των πραγμάτων που αφορούν τον πλανήτη. Η ΕΕ είναι στο όριο. Άπαξ και η Βρετανία αποχωρήσει, η ΕΕ χάνει τη χώρα που κάνει τις μεγαλύτερες αμυντικές δαπάνες για λογαριασμό της, χάνει μια θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, χάνει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της και τον πιο παθιασμένο θιασώτη της φιλελεύθερης οικονομίας και του διεθνούς εμπορίου και όλα αυτά συμβαίνουν μετά από αλλεπάλληλα οικονομικά και πολιτικά σοκ  που έλαβαν χώρα στην Ένωση αλλά και εκτός αυτής” γράφει ο Alex Barker για τους Financial Times.

“Το ερώτημα, βέβαια τώρα δεν είναι τί θα απογίνει η καρριέρα του Κάμερον ο οποίος σαν αποκεφαλισμένο κοτόπουλο μπορεί να περπατήσει λίγο ακόμα ενώ στην πραγματικότητα είναι νεκρό. Το ερώτημα δεν είναι καν τί θα συμβεί στο Χρηματιστήριο. Το ερώτημα είναι ποιος θα αντέξει τον θυμό όλων αυτών των ψηφοφόρων που περιμένουν για μια αύξηση μισθού περισσότερο από μια δεκαετία τώρα, βλέπουν τις θέσεις εργασίας να εξαφανίζονται, τις ώρες δουλείας και το κόστος ζωής να ανεβαίνουν.  Η οργή που έδωσε τη δύναμη στο Brexit και αγνοήθηκε από τα παραδοσιακά μήντια για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν θα είναι εύκολο πλέον να καταπνιγεί με τον τρόπο που έγινε την προηγούμενη δεκαετία”, γράφει ο Stephen Bush στο iNews.