Του Γιώργου Καμίνη*
Σε λίγα 24ωρα συμπληρώνεται ένας χρόνος από το ελληνικό δημοψήφισμα για τη συμφωνία με τους εταίρους, ουσιαστικά για το τρίτο μνημόνιο. Ένα δημοψήφισμα – μνημείο ασάφειας ως προς το ερώτημά του προς τους έλληνες, καθώς και ως προς τα μηνύματα που έστελνε στο εξωτερικό και ιδίως στους εταίρους μας.
Προτού συνταχθούμε υπέρ του αυτονόητου αιτήματος για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ, μαζί με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη επισκεφθήκαμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σε μία ύστατη προσπάθεια να μην πραγματοποιηθεί εκείνο το ανώφελο -και απ´ό,τι δείχνουν και οι εξελίξεις στη Βρετανία- εν πολλοίς επικίνδυνο δημοψήφισμα.
Η ραγδαία μεταστροφή στη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, το πρώτο 48ωρο μετά το δημοψήφισμα, αποδεικνύει σήμερα την ορθότητα της στάσης μας. Για άλλο καλούνταν να ψηφίσουν οι πολίτες, για άλλο ψήφιζαν και τελικώς αλλιώς ερμηνευόταν το αποτέλεσμα από τους εταίρους: ότι οι έλληνες δεν ήθελαν άλλο την παραμονή τους στην Ε.Ε.
Σήμερα το πολιτικό συμπέρασμα που εξάγεται είναι διττό:
α) τη διενέργεια τόσο του βρετανικού, όσο και του ελληνικού δημοψηφίσματος υπαγόρευσαν ενδοκομματικές ισορροπίες και πιο συγκεκριμένα η ικανοποίηση της πιο λαϊκιστικής πτέρυγας (δεξιάς ή αριστεράς, ανάλογα με την περίπτωςη), και
β) το πολιτικό -και προφανώς το οικονομικό – κοινωνικό διακύβευμα- ήταν δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με την κοινωνική αγανάκτηση που σκόπευαν να απορροφήσουν.
Υπάρχει όμως και κάτι που είναι ακόμη πιο σημαντικό και διδακτικό για όλους μας: η ηγεσία της ΕΕ δεν φαίνεται διατεθειμένη να δεχθεί να χρησιμοποιηθεί η λαϊκή ετυμηγορία ως μοχλός πίεσης εναντίον της. Και όχι μόνο από τη μικρή Ελλάδα ή τη μεγαλύτερη Ισπανία, αλλά και από μία οικονομική και πολιτική ατμομηχανή, όπως είναι η Μεγάλη Βρετανία.
Ο κ.Γιώργος Καμίνης είναι καθ.Συνταγματικού Δικαίου, Δήμαρχος Αθηναίων και άτυπος επικεφαλής της κίνησης πολιτών “Μένουμε Ευρώπη” που τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015.
Έκλεισε ένας χρόνος (FACT)από την επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών (capital controls) και μετράμε τις καταστροφή στην οικονομία: ύφεση, κενό επενδύσεων και αποταμίευση.
- Πτώση των εξαγωγών κατά -11,7%
- Ύφεση στο -1,3%
- Αποεπένδυση στο -2,7%
- Χρηματοδότηση στο -1,9%
- Κατανάλωση στο -4,3%
- Μείωση του δείκτη οικονομικού κλίματος στο 89,7
- Απώλεια έξι θέσεων για την ανταγωνιστικότητα της χώρας (στην 56η θέση μεταξύ 61 χωρών).
Κι ενώ ατενίζουμε τα συντρίμμια της οικονομίας, η κυβέρνηση παραλίγο να τινάξει στον αέρα (FACT) τη συμφωνία με την κινεζική Cosco για την παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά κι αυτό γιατί επιχείρησε, λάθρα, να αλλάξει βασικά σημεία της συμφωνίας στον κυρωτικό νόμο που θα περνούσε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στη Βουλή. Όλο το χρονικό της κωμικοτραγικής αυτής υπόθεσης εδώ.
Είναι ό,τι σημαντικότερο συμβαίνει στην οικονομία αυτή τη στιγμή. Οι εταίροι αποφάσισαν, επιτέλους, να βάλουν τάξη στις τράπεζες (FACT) που τις θεωρούν σοβαρό μέρος του πολιτικού προβλήματος της χώρας, αφού, σύμφωνα με κάποια ρεπορτάζ, έχουν εντοπίσει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις διαπλέκονται με το πολιτικό σύστημα και λειτουργούν ως κανάλια μαύρου πολιτικού χρήματος.
Βέβαια, από την πλευρά τους οι τράπεζες και βασικώς η Τράπεζα Πειραιώς επιχειρεί, μέσω ειδησεογραφικών σάιτ στα οποία ξοδεύει μεγάλα ποσά διαφήμισης, να παρουσιάσει την υπόθεση ως επίθεση από κερδοσκοπικά fund, χωρίς τα οποία βέβαια δεν επιτύχγανε την ανακεφαλαιοποίησή της και τα δέχτηκε και σωστά, ασμένως όταν της δόθηκαν.
Οι εταίροι έχουν ξεκινήσει την επιχείρηση εξυγείανσης από το ΤΧΣ όπου αντικατέστησαν δύο μέλη του συμβουλίου και δείχνουν αποφασίσμενοι να προχωρήσουν.
Αντικειμενικά, ο στόχος των επαναληπτικών εκλογών (FACT) που διεξήχθησαν την προηγούμενη Κυριακή στην Ισπανία, δεν επετεύχθη. Όμως, άλλαξαν ριζικά οι πολιτικοί συσχετισμοί τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αφού, παρά τις προβλέψεις, ο συνασπισμός Podemos-Κομμουνιστών απέτυχε να καταλάβει τη δεύτερη θέση ενώ το Κεντροδεξιό Partido Popolar του Μαριάνο Ραχόι που εκτελεί χρέη Πρωθυπουργού, αύξησε τη δύναμή του. Στο παιχνίδι μένει και το ιστορικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ισπανίας ενώ οι Φιλελεύθεροι έχασαν μέρος της δύναμής τους. Μένει να δούμε αν ο Ραχόι θα καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση. Πολιτικά πάντως, είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών.
Στην Αυστρία η ακροδεξιά κατάφερε να ακυρώσει (FACT) με προσφυγή στο συνταγματικό δικαστήριο της χώρας το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του Μαίου. Το Κόμμα Ελευθερίας Αυστρίας (FPÖ) είχε προσβάλει τη διαδικασία, λόγω παρατυπιών σχετικών με το άνοιγμα των επιστολικών ψήφων. Τον β’ γύρο των εκλογών είχε κερδίσει για λίγες χιλιάδες ψήφους, ο υποστηριζόμενος από τους οικολόγους Πράσινους, ανεξάρτητος υποψήφιος Αλεξάντερ Βαν Ντερ Μπέλεν και αφού καταμετρήθηκαν οι επιστολικές ψήφοι των Αυστριακών που ζουν εκτός της χώρας.
Χθές, ετέθη σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο της κυβέρνησης για τον νέο εκλογικό νόμο. Ο νέος εκλογικός νόμος προβλέπει ψήφο στα 17 έτη, κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα αλλά και διατήρηση του ορίου του 3% για την είσοδο των κομμάτων στη Βουλή ενώ δεν προτείνει καμία αλλαγή στην οριοθέτηση των περιφερειών και την κατάτμηση των πολύ μεγάλων (πχ Β’Αθήνας) και δεν καθιερώνει και την ψήφο των Ομογενών.
Η αλλαγή του ορίου ηλικίας στο δικαίωμα ψήφου αναμένεται να προσθέσει στο εκλογικό σώμα περί τους 100.000 νέους ψηφοφόρους. Μέχρι τώρα η Νέα Δημοκρατία έχει δηλώσει πως δεν θα ψηφίσει τον εκλογικό νόμο και το Ποτάμι ότι θα ψηφίσει παρών. Δηλαδή 75+15= 90 όχι για την ώρα. Θυμίζουμε ότι για να ισχύσει ο νέος εκλογικός νόμος από τις επόμενες εκλογές πρέπει να ψηφιστεί τουλάχιστον από 200 βουλευτές.
Η διαβούλευση θα διαρκέσει μέχρι την Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016 και ώρα 20:00.
Βρίσκουμε πολύ διδακτικό και χρήσιμο να ξαναδιαβάζουμε πολιτικές αναλύσεις και εκτιμήσεις που έχουμε κάνει στο παρελθόν καλοί συνάδελφοι της επικοινωνίας κι εμείς. Από το αρχείο μας λοιπόν, ανασύραμε την ανάλυση του συμβούλου επικοινωνίας Άκη Γεωργακέλλου ( ο οποίος έχει συμβάλλει και στη δημιουργία ταυτότητας του FACT) για το δημοψήφισμα. Γνωρίζουμε, βέβαια, πόσο καλός είναι στη δουλειά του αλλά σ’αυτή την ανάλυση έπεσε σε όλα απολύτως μέσα!
Ξεχωρίζουμε δε αυτό το “προφητικό” σημείο:
“Τέταρτον και σημαντικότερο, πρέπει [η κυβέρνηση] να μιλήσει με σαφήνεια και ειλικρίνεια –ακόμα και αν σε κάποιο βαθμό στοιχίσει εκλογικά– για την επόμενη μέρα σε περίπτωση επικράτησης του «όχι». Να πείσει ότι έχει σχέδιο και όχι ευχολόγιο. Κι αυτό γιατί αν επικρατήσει το «όχι», το σημαντικότερο ζήτημα που θα έχουν να αντιμετωπίσουν οι υποστηρικτές του θα είναι η διαχείριση των υποσχέσεών τους”.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ.
