Τετάρτη 5 Οκτωβρίου: "Δικαστές εις τα Αθήνας".

Το βραβείο ανακοινώθηκε προχθές αλλά στο FACT προσπαθούμε να προσφέρουμε το “κάτι παραπάνω” στις ειδήσεις τις οποίες δεν μας ενδιαφέρει και βέβαια δεν έχουμε και τη δυνατότητα, να τις καταγράφουμε σε πραγματικό χρόνο. Ψάξαμε έναν ειδικό να μας εξηγήσει γιατί είναι σημαντικό το φετινό Νομπέλ Ιατρικής, ένα βραβείο που αναπόδραστα ελκύει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.

Η είδηση:
“Στον Ιάπωνα Γιοσινόρι Οσούμι (Yoshinori Oshumi) απονέμεται το εφετινό βραβείο Νομπέλ Φυσιολογίας και Ιατρικής “για τις ανακαλύψεις των μηχανισμών αυτοφαγίας” όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της επιτροπής των βραβείων.

Ο εβδομήντα ενός ετών καθηγητής κυτταρικής βιολογίας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Τόκιο πραγματοποίησε τις έρευνες που του απέφεραν την ανώτατη επιστημονική τιμητική διάκριση στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Μέχρι τότε, οι επιστήμονες δεν γνώριζαν και πολλά για την αυτοφαγία, την διαδικασία μέσω τις οποίας το κύτταρο ανακυκλώνει υλικά από τα οποία είναι δομημένο”. Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στο ΒΗΜΑ που έχει την καλύτερη στήλη για θέματα επιστημών.

Ζητήσαμε από τον κ.Παύλο Μσάουελ, γιατρό, ειδικευόμενο Ογκολογίας στο αντικαρκινικό κέντρο MD Anderson του Πανεπιστημίου του Τέξας και ερευνητή του Κέντρου Περιβαντολλογικής Ιατρικής Ακρίβειας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Baylor, να μας εξηγήσει τί ακριβώς βραβεύθηκε.

” Η ιατρική δουλειά είναι ομαδική έρευνα. Γιαυτό και σπάνια το Νομπέλ Φυσιολογίας Ιατρικής δίδεται μόνο σ’ενα πρόσωπο. Όταν ανακοινώθηκε όμως ότι το φετινό βραβείο αφορούσε την αυτοφαγία των κυττάρων, ο παραλήπτης δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Γιοσινόρι Οσούμι. Εαν και η “αυτοφαγία” ως όρος είναι γνωστός από το 1963, ελάχιστα ήταν γνωστά για το βιολογικό της ρόλο, πριν ο Οσούμι αρχίσει να τη μελετά σε κύτταρα ζύμης στο Πανεπιστήμιο του Τόκυο το 1988.

Η αυτοφαγία (autophagy στα Αγγλικά) είναι ουσιαστικά ο αυτοκανιβαλισμός των κυττάρων για να εξασφαλίσουν ενέργεια και ύλη. Όταν βρεθούν σε συνθήκες ασιτίας, τα κύτταρα αποδομούν και ανακυκλώνουν πρωτείνες και άλλα δομικά συστατικά τους με οργανωμένο τρόπο για να παράξουν ενέργεια ή για να συνθέσουν άλλες, χρησιμότερες για την περίσταση πρωτείνες. Μέσω του ίδιου μηχανισμού μπορούν ακόμα ν’ανακυκλώσουν ελαττωματικές πρωτείνες ή ν’αποδομήσουν μικρόβια-εισβολής όπως ιούς και βακτήρια.  Επειδή ακριβώς η αυτοφαγία είναι τόσο σημαντική για τον μεταβολισμό και την επιβίωση των κυττάρων, διαταραχές στην ισορροπία της, συσχετίζονται με πληθώρα παθήσεων όπως ο καρκίνος, νευρολογικές παθήσεις ή ακόμα και η ίδια η γήρανση. Τα ιδιοφυή πειράματα του Οσούμι μας προσέφεραν μας προσέφεραν πολύτιμη γνώση την οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο μέλλον για την καταπολέμηση αυτών των ασθενειών.”.