Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου: Μικροπολιτική για μεγάλα πολιτικά ζητήματα

Σε μία παράγραφο

Για ν’ακούσετε τις σημαντικότερες ειδήσεις της ημέρας σε 2’λεπτά πατήστε εδώ.

  • Μικροπολιτική παντού για μεγάλα πολιτικά ζητήματα. Αυτή είναι η αίσθηση που δημιουργείται διαβάζοντας τη σημερινή ελληνική και διεθνή ειδησεογραφία. Ενώ ο πλανήτης αντιμετωπίζει πρωτοφανείς κρίσεις, οι κυβερνήσεις αναλίσκονται σε κακής ποιότητας μικροπολιτικά παιχνίδια. Το διαπιστώνουμε παντού και πρώτα απ’όλα στην ελληνική κρίση.
  • Εμφανίστηκε σήμερα ο γνωστός ευρωπαίος αξιωματούχος της Κομισιόν για να σπινάρει την είδηση ότι η Επιτροπή προσδοκά “πολιτική πρόοδο” όπως τη χαρακτήρισε μέχρι το Eurogroup της Δευτέρας. Αυτό μπορεί και να σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση, στις 20 του μηνός, ίσως να μην φύγει με άδεια τα χέρια.
  • Στη δεύτερη ανταπόκρισή της από το Στρασβούργο η Μαρία Χούκλη μας γράφει μέσα από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όπου σήμερα ψηφίστηκε η CETA. Τί είναι η CETA, ποιους αφορά και ποια η σημασία της στις ημέρες του Τραμπ, όλα αυτά μας τα εξηγεί σε μια περιεκτική ανταπόκριση. Τράβηξε και ένα βίντεο με διαμαρτυρίες μέσα στην αίθουσα και πριν την ψηφοφορία.
  • Στο Κυπριακό καταγράφεται ως κρίσιμη η αυριανή συνάντηση των δυο ηγετών μετά την “κρίση εμπιστοσύνης” που προκλήθηκε στις σχέσεις τους.
  • Θύελλα έχουν προκαλέσει οι αποκαλύψεις για τις σχέσεις μελών του επιτελείου του Ντόναλντ Τραμπ με το Κρεμλίνο. Ρώσοι και Λευκός Οίκος αρνούνται τις κατηγορίες με τον Πρόεδρο να επιτίθεται με τον γνωστό, αχαρακτήριστο τρόπο μέσω τουίτερ ακόμα και στις ίδιες τις υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας του.
  • Στον Δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη ο έπαινος για τον “Δήμαρχο του Κόσμου” για το 2016 για τη συμβολή του στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
  • Λιώνουν οι πάγοι και στην Ανταρκτική. Καταγράφεται νέο ρεκόρ στην περιοχή.
  • Άρθρο γνώμης στο FACT για την Ελλάδα και την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Διαβάστε το είναι πολύ ενδιαφέρον.

Το σημερινό δελτίο επιμελήθηκαν οι Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, Θανάσης Παναγόπουλος και Μαρία Χούκλη.
Εφόσον το βρίσκετε χρήσιμο, προωθήστε το στους φίλους σας με την προτροπή να εγγραφούν.
Ευχαριστούμε που  μας διαβάζετε!

Πολιτική πρόοδο στη διαπραγμάτευση προσδοκά η Κομισιόν

Λίγα τα πραγματικά νέα από τη διαπραγμάτευση για το κλείσιο της 2ης αξιολόγησης σήμερα. Ο Πιέρ Μοσκοβισί είναι στην Αθήνα, τελικά για ν’αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και όχι για να έχει επί τούτου συναντήσεις με την ελληνική κυβέρνηση.

Μετά τις επαφές που είχε ο Επίτροπος Οικονομικών με τον Πρωθυπουργό και τον ΥΠΟΙΚ στις δημόσιες δηλώσεις του είπε τα γνωστά, δηλαδή, περί προόδου που έχει καταγράψει η χώρα καθώς και ότι είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία.

Σήμερα, έκανε και την εμφάνισή του ο γνωστός σε όλους μας “υψηλός αξιωματούχος” της Κομισιόν για να σπινάρει στους δημοσιογράφους την πληροφορία ότι η Κομισιόν προσδοκά “πολιτική πρόοδο” (Naftemporiki.gr) μέχρι το Eurogroup της Δευτέρας. Το καταγράφουμε ως ενδιαφέρον.

Μπορεί η Ελλάδα τελικώς να πάρει κάτι στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. Θα δούμε.

Γράμμα από το Στρασβούργο ΙΙ

*Γράφει από το Στρασβούργο η Μαρία Χούκλη.

Τι είναι τελικώς η CETA που εγκρίθηκε με 408 ψήφους υπέρ απο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Πρότυπο εμπορικής συμφωνίας του 21ου αιώνα ή μοντέλο οικονομικής συνεργασίας επαχθούς για το περιβάλλον, τις μικρές επιχειρήσεις και τη Δημοκρατία, οπως την καταγγέλουν ;

Κατ’αρχάς το πλήρες όνομα αυτής: Comprehensive Economic and Trade Agreement , Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Καναδά, επι τω ελληνικότερω.

Η τρίωρη συζήτηση πριν απο την ψηφοφορία έγινε σε μια σχεδόν άδεια αίθουσα. Παρών ο υπουργός Εμπορίου του Καναδά, προπομπός του Τζαστίν Τρουντω, ο οποίος – ο πρώτος Καναδός πρωθυπουργός- θα μιλήσει αύριο ενώπιον του ευρωκοινοβουλίου.

Πολιτικά την στήριξαν σχηματικά Δεξιοί, Κεντρώοι και Σοσιαλιστές, την καταψήφισαν Ακραίοι της Δεξιάς και της Αριστεράς, Πράσινοι αλλά και Σοσιαλιστές (απο το Βελγιο, την Γαλλία, την Ιταλία και την Αυστρία, οπως πρόλαβα να σημειώσω. Οι ανησυχίες τους επικεντρώθηκαν σε προϊόντα των χωρών τους που πιστεύουν οτι θα πληγούν ).

Η αρμόδια επίτροπος  Σεσίλια Μάλστρομ και οι δυο εισηγητές εκθείασαν την CETA ως Συμφωνία που θα ενισχύσει τις μικρομεσαίες εξαγωγικές επιχειρήσεις της ΕΕ με την κατάργηση των δασμών και της γραφειοκρατίας, θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Και επικαλέστηκαν τους κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος, της υγείας των καταναλωτών, των εργασιακών δικαιωμάτων και τον σεβασμό των δημοκρατικών θεσμών τόσο απο την ΕΕ όσο και απο τον Καναδά για να αντικρούσουν τις αιτιάσεις των πολέμιων της CETA , οι οποίοι υποστηρίζουν οτι η Συμφωνία θα λειτουργήσει υπερ των πολυεθνικών. Λένε δηλαδη  οτι οι εταιρείες -κολοσσοί θα εκτοπίσουν τους μικρούς, θα επιβάλλουν στάνταρτς για την μεγιστοποίηση του κέρδους τους  και μέσω ενος ιδιότυπου μηχανισμού εκδίκασης διαφορών ουσιαστικά δεν θα λογοδοτούν  στην δικαιοσύνη.

Μακρύς ο κατάλογος των θετικών και των γκρίζων σημείων της Συμφωνιας*.  Πάντως, για να τεθεί σε πλήρη ισχύ πρέπει να επικυρωθεί απο 38 εθνικά και περιφερειακά κοινοβούλια καθώς και από τουλάχιστον ένα δημοψήφισμα, στην Ολλανδία. Θα πάρει χρόνο…

Το γνωρίζει η Κομισιον, το γνωρίζει ο Καναδας αλλα αξιοποιούν την ευκαιρία για να στειλουν ηχηρό μηνυμα κατα του προστατευτιμού και του απομονωτισμού που φέρει το ονομά Τράμπ.

Λίγο πριν ξεκινήσει η ψηφοφορία, ακτιβιστές απο διάφορες οργανώσεις GREEN 10,CIEL, EUROGROUP FOR ANIMALS , Fair economy alliance κ.α άνοιξαν στα θεωρεία πανώ με συνθήματα κατα της CETA υπο τα χειροκροτηματα ευρωβουλευτών της ομάδας GUE/NLG, Πρασινων και Ακροδεξιών.

Δείτε το βίντεο που τράβηξα με το κινητό μου εδώ.

Κυπριακό: Κρίσιμη η αυριανή συνάντηση των δύο ηγετών

Κρίσιμη χαρακτήρισε  ο Ειδικός Σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ για την Κύπρο, Έσπεν Μπαρθ Άιντε, την αυριανή συνάντηση των ηγετών των δύο κοινοτήτων μετά την κρίση εμπιστοσύνης που δημιουργήθηκε για το θέμα της αναφοράς του ενωτικού δημοψηφίσματος στην σχολική εκπαίδευση.

Σήμερα, κατά τη συνάντηση που είχε ο Μ.Ακιντζί με τον Ε.Μ.Άιντε δήλωσε πως η τουρκοκυπριακή πλευρά αισθάνεται πως δεν έχει γίνει αντιληπτός ο λόγος της δυσαρέσκειας και θα έχει αύριο την ευκαιρία να το εξηγήσει στον Πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη.

Για την ώρα καταγράφουμε την είδηση της συνάντησης χωρίς να κάνουμε κάποιο άλλο σχόλιο.

Πηγή: Διάφορα ρεπορτάζ από τον Πολίτη Κύπρου.

 

Θύελλα για τις αποκαλύψεις επαφών του επιτελείου του Τραμπ με το Κρεμλίνο.

Θύελλα προκάλεσε δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times με την αποκάλυψη ότι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν στη διάθεσή τους αρχεία υποκλοπών που δείχνουν ότι συνεργάτες του Ντόναλντ Τραμπ είχαν συστηματικές επαφές με υψηλόβαθμα στελέχη των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας.

Οι αμερικανικές υπηρεσίες φέρονται να έχουν υποκλέψει τα σχετικά τηλεφωνήματα την ίδια περίοδο που γινόταν η έρευνα για τον εντοπισμό στοιχείων που θα αποδείκνυαν τη ρωσική εμπλοκή στην αμερικανική προεκλογική εκστρατεία, το 2016.

Και λίγη Ιστορία:
Γιατί είναι σκανδαλώδες αυτό που συμβαίνει με τη Ρωσία.
Ο δικηγόρος Χρήστος Γραμματίδης δίνει και μια άλλη διάσταση στο θέμα.

Αυτό που συμβαίνει με τον Τραμπ και τη Ρωσία δεν είναι μόνο σκανδαλώδες για τους ευνόητους πολιτικούς λόγους. Ιδίως στις ΗΠΑ, το ζήτημα της μη επιρροής ξένης δύναμης στην εκλογή Προέδρου είναι από τις μεγαλύτερες παρακαταθήκες της γενιάς των Founding Fathers (κάτι που στην αμερικανική πολιτική έχει ιδιαίτερα αυξημένη σημασία).

Στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου τηρούνται τα πλήρη πρακτικά του Ομοσπονδιακού Συνεδρίου του 1787 (που συνέταξε το Σύνταγμα), όπως τηρήθηκαν από τον γραμματέα του Συνεδρίου Γουίλιαμ Τζάκσον, ο οποίος τα παρέδωσε μαζί με όλα τα συνοδευτικά τους έγγραφα στον πρόεδρο του Συνεδρίου Τζωρτζ Γουάσινγκτον. Αυτός με τη σειρά του τα κατέθεσε στο Υπουργείο Εξωτερικών το 1796.

Από τα πρακτικά προκύπτει ότι, κατά τη συζήτηση του άρθρου 2 (εκλογή Προέδρου των ΗΠΑ) τόσο ο Αλεξάντερ Χάμιλτον όσο και ο Τζέιμς Μάντισον έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στην απειλή διαφθοράς και επιρροής από “ξένες δυνάμεις” φέρνοντας ως παράδειγμα τον τρόπο με τον οποίο η Ρωσία, η Πρωσία και η Αυστρία είχαν αναμιχθεί στην εκλογή των βασιλιάδων της Πολωνίας.

Μάλιστα την ίδια εποχή στο Federalist Paper αρ. 68, ο Χάμιλτον γράφει σχετικά με την εκλογή του Προέδρου: “Δεν υπάρχει τίποτα πιο επιθυμητό από το να εμποδίσουμε με κάθε τρόπο τις συνωμοσίες, τις ίντριγκες και τη διαφθορά. Αυτοί είναι οι πιο επικίνδυνοι εχθροί της ρεπουμπλικανικής διακυβέρνησης και μπορεί να εμφανιστούν από πολλές μεριές, αλλά κυρίως από την επιθυμία ξένων δυνάμεων να αποκτήσουν πρόσβαση στα υψηλότερα μας κλιμάκια”.

Στο μυαλό τους είχαν βέβαια τότε κυρίως την Αγγλία (ήταν ο υπ’ αριθ. 1 ύποπτος για απόπειρα επιρροής) αλλά οι αρχές που διατύπωσαν είναι διαχρονικές. Αυτό που φέρεται να έκανε η καμπάνια του Τραμπ δεν είναι απλά ύποπτο: με αμερικανικούς όρους είναι η προδοσία μιας από τις ιερότερες παραδόσεις των ΗΠΑ.

Στον Γιώργο Καμίνη ο έπαινος του “World Mayor 2016”

Με τον έπαινο για τις υπηρεσίες του προς τους πρόσφυγες τιμήθηκε ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης, παραλαμβάνοντας μία από τις τρεις κορυφαίες διακρίσεις στον μεγάλο διεθνή θεσμό “World Mayor 2016”. Με τον τίτλο “Δήμαρχος του Κόσμου” για το έτος 2016 τιμήθηκε ο δήμαρχος της βελγικής πόλης Μέχελεν, κ. Bart Somers, ενώ ο έπαινος για την ενσωμάτωση των προσφύγων απονεμήθηκε στον δήμαρχο της γερμανικής πόλης Λαρ, κ. Wolfgang G. Müller.

“Παγκόσμιος Δήμαρχος” (“World Mayor”) είναι ένα διετήσιο βραβείο που οργανώνεται από το Ιδρυμα “The City Mayors Foundation”, από το 2004. Στοχεύει στην εξύψωση του προφίλ του Δημάρχου παγκοσμίως, όπως και στο να τιμήσει αυτούς που έχουν υπηρετήσει τις κοινότητές τους σωστά και έχουν συνεισφέρει στην ευημερία των πόλεών τους, σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο. Το φιλανθρωπικό ίδρυμα “City Mayors” βραβεύει τον Δήμαρχο ο οποίος έχει εξαιρετική συνεισφορά στην κοινότητά του και όραμα για την αστική διαβίωση. Οι οργανωτές διασαφηνίζουν ότι το εν λόγω βραβείο δεν συνδέεται με κάποια πόλη ή οργανισμό και είναι μη εμπορικό.

Λιώνουν οι πάγοι (και) στην Ανταρκτική

Τα τελευταία χρόνια η έκταση του θαλάσσιου πάγου γύρω από την Ανταρκτική έδειχνε τάσεις να επεκταθεί. Αυτό ήταν σχετικά παράδοξο αν λάβουμε υπόψη μας την υπερθέρμανση του πλανήτη από τη συσσώρευση αερίων του θερμοκηπίου λόγω της υπερβολικής χρήσης ορυκτών καυσίμων. Έτσι παρατηρούμε συχνά αυτούς που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την κλιματική αλλαγή να δείχνουν προς τη μεριά της Ανταρκτικής για να αντικρούσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη.  Από την άλλη, οι υπέρμαχοι της κλιματικής αλλαγής συνέδεαν το παράδοξο της επέκτασης των πάγων στην Ανταρκτική με μεταβολές στους ανέμους και τα ρεύματα του ωκεανού.

Τα φετινά στοιχεία φαίνεται να είναι διαφορετικά όμως. Προκαταρκτικά δεδομένα από δορυφόρους δείχνουν ότι οι πάγοι στη θάλασσα της Ανταρκτικής έχουν συρρικνωθεί στη μικρότερη έκταση από το 1979 που γίνονται οι σχετικές μετρήσεις. Φέτος στις 13 Φεβρουαρίου, και σύμφωνα τα ημερήσια στοιχεία που παρέχει το αμερικάνικο National Snow and Ice Data Center (NSIDC), η έκταση του θαλάσσιου πάγου που επιπλέει γύρω από την Ανταρκτική έφτασε τα 883.015 τετραγωνικά μίλια καταρρίπτοντας το  προηγούμενο χαμηλό των 884.173 τετραγωνικών μιλίων που καταγράφηκαν στις 27 Φεβρουαρίου 1997.

Ο Mark Serreze, διευθυντής του NSIDC, δήλωσε ότι θα περιμένει και τις μετρήσεις των επόμενων ημερών για να επιβεβαιώσει το ρεκόρ αλλά όπως δήλωσε στο Reuters, “Εκτός και γίνει κάτι πολύ παράξενο μιλάμε για ένα νέο ρεκόρ στην Ανταρκτική” . Τόνισε ότι “Πάντα πιστεύαμε ότι η Ανταρκτική είναι ένας ελέφαντας που κοιμάται. Είναι πιθανό να άρχισε να ξυπνάει”.

Σημείωση: Στο άλλο άκρο του πλανήτη, ο πάγος που καλύπτει τον Αρκτικό ωκεανό συρρικνώνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Το 2016 η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανέβηκε σε επίπεδα ρεκόρ για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.

Πηγή: Guardian.

FACT Opinion: Ελλάδα και Κοινή Αγροτική Πολιτική

Με αφορμή την έναρξη της διαβούλευσης για την μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά το 2020 ζητήσαμε απο την γεωπόνο και μέλος της πολιτικής κίνησης “Μπροστά” κυρία Ντίνα Σπυροπούλου να μας γράψει για τις θέσεις της Ελλάδας στον αγροτικό τομέα σήμερα.

Το θέμα έχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον, αφού πλήθος ειδικών αναλυτών και στο πλαίσιο της συζήτησης για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, έχουν επισημάνει την ανάγκη ενίσχυσης του πρωτογενούς δηλαδή του αγροτικού τομέα της οικονομίας μας.

Το άρθρο της κ.Σπυροπούλου αναδεικνύει τις δύο πάγιες κακοδαιμονίες του ελληνικού συστήματος: το έλλειμμα στρατηγικού σχεδιασμού στους διαφόρους τομείς και τηνν απουσία πολιτικής βούλησης τις στιγμές που απαιτούνται αποφάσεις.

Κατά την 36χρονη ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θεσμικά και οικονομικά η ελληνική γεωργία θα μπορούσε να έχει ωφεληθεί πολύ περισσότερο, αν οι κυβερνήσεις είχαν πετύχει να παρουσιάζουν ένα σχέδιο που θα περιέγραφε την στόχευση, τα ζητούμενα, τα μέσα και τα εργαλεία επιτυχίας για τον τομέα. Τέτοιο σχέδιο δεν υπήρξε ποτέ γενικά για την Ελλάδα πόσο μάλλον για τον τομέα αυτό. Και αυτό φαίνεται όχι μόνο από την πελαγοδρόμηση του ίδιου του τομέα τόσα χρόνια, αλλά αποδεικνύεται κιόλας από τους φακέλους που κάθε φορά οι Ελληνικές Κυβερνήσεις υποβάλλουν για την αξιοποίηση του μεγαλύτερου εργαλείου πολιτικής που έχουν. Δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα, ότι η Ελλάδα δεν μπόρεσε να αναδειχτεί ποτέ ως «διαμορφωτής» της αγροτικής πολιτικής αλλά παρέμεινε συνήθως παθητικός δέκτης των πολιτικών που διαμορφώνονταν στην ΕΕ.

Σήμερα, εν μέσω αγροτικών κινητοποιήσεων και καθώς ξεκινάνε εκ νέου οι συζητήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την Κοινή Αγροτική Πολιτική μετά το 2020, ελπίζουμε και ευχόμαστε (πιθανά χωρίς ανταπόκριση) το ελληνικό πολιτικό σύστημα να συζητήσει σοβαρά την υιοθέτηση ενός μακρόχρονου σχεδίου για τον πρωτογενή τομέα και να μην μείνει σε διαπιστώσεις, ευχολόγια και τελικά σε απλά μέτρα ανακούφισης των πληττόμενων αγροτών. Τέτοια μέτρα, που προφανώς υπάρχουν, όπως χαμηλότερη φορολογία και εισφορές, ο έλεγχος των τιμών εισροών και μέτρα για την μείωση τους (πχ αγροτικό πετρέλαιο), η εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων είτε από δάνεια είτε από δράσεις του πυλώνα 2 της αγροτικής ανάπτυξης κ.ά. αποτελούν πάγια συνδικαλιστικά αιτήματα των αγροτών και συνοδεύουν εδώ και χρόνια τις κινητοποιήσεις τους. Όμως το πρόβλημα του αγροτικού τομέα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς δομικές και θεσμικές αλλαγές που εκκρεμούν δεκαετίες και αδυνατούν τα βρουν λύση από τους διαρκώς εναλλασσόμενους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και παλιότερα Γεωργίας.

Οι αλλαγές αυτές ενδεικτικά περιλαμβάνουν την πολιτική νερού και γης, την θεσμοθέτηση ενός οριζόντιου νόμου για τους συνεταιρισμούς και των άλλων μορφών οργάνωσης των παραγωγών που θα τους χειρίζεται ως ιδιωτικούς οργανισμούς (όπως δηλαδή πραγματικά είναι) την ενίσχυση των Διεπαγγελματικών οργανώσεων, την εκπαίδευση των παραγωγών, τη συμβολαιακή σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τη μεταποίηση μέσω του ΠΑΑ, την αλλαγή του καθεστώτος των αγροτικών ασφαλίσεων κ.ο.κ. Οι δομικές και θεσμικές αλλαγές όμως προϋποθέτουν την ύπαρξη του  προαναφερόμενου σχεδίου  για τον αγροτικό τομέα στην Ελλάδα. To αγροτικό ζήτημα τελικά, είναι σύνθετο αλλά ζωτικό για το μέλλον της Ελλάδας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.