Στην ελληνική μυθολογία ο Ύπνος ήταν θεός ή δαίμονας. Σύμφωνα με τον Ησίοδο στη Θεογονία ο Ύπνος και ο δίδυμος αδελφός του, ο Θάνατος, ήταν “δεινοί Θεοί” γιοί της Νύχτας και του Ερέβους. Κατά τον Όμηρο, που τον αποκαλεί νήδυμο (γλυκύ), τόπος κατοικίας του Ύπνου ήταν η νήσος Λήμνος. Ο Ύπνος λατρευόταν πολύ στην κυρίως Ελλάδα. Σημαντικά κέντρα της λατρείας του Ύπνου ήταν η Επίδαυρος, η Τροιζήνα και η Ολυμπία. Τον θεωρούσαν θεό ή δαίμονα, που πλανιόταν στη γη και τον απεικόνιζαν πότε ως ωραίο νέο, που έσπερνε στη Γη γλυκά όνειρα ή κοιμόταν σε μια κλίνη, πότε ως δαίμονα με φτερά, που μετέφερε ένα νεκρό με το θάνατο.
Τί μ’έπιασε τώρα και τ’αφηγούμαι αυτά; Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, εγκανιάζει απόψε ένα πολυδιάστατο καλλιτεχνικό πρότζεκτ γύρω από τον Ύπνο, ένα θέμα που από την αρχαιότητα, ακόμα, έχει εμπνεύσει πραγματικά σπουδαία έργα. Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν εικαστική έκθεση, ομιλίες, συναυλίες, περφόρμανς. Στέκομαι στην εικαστική έκθεση γιατί είμαι, σχετικά, σε θέση να αποτιμήσω τον κατάλογο των καλλιτεχνών. Πρόκειται πραγματικά για εντυπωσιακό κατάλογο και αυτό από μόνο του κάνει την έκθεση μεγάλο πολιτιστικό γεγονός. Αναλυτικά διαβάστε το σχετικό αφιέρωμα στη Lifo.
Ο ύπνος στις μέρες μας είναι πολύ “μοδάτο” ζήτημα. Εμφανίζονται παντού άρθρα για τη σημασία του ύπνου, είναι ατομικό πρότζεκτ (The Huffington Post) της Αριάνας Χάφινγκτον, η οποία κάνει εδώ και δύο-τρία χρόνια, κανονική καμπάνια για το θέμα του ύπνου, καθώς οι διαταραχές που σχετίζονται με αυτόν συνδέονται ευθέως με τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Θυμήθηκα και την εντυπωσιακή επιστημονική ανακάλυψη (In.gr) πριν από μερικά χρόνια που θέλει τον ύπνο μηχανισμό καθαρισμού των νευρώνων του εγκεφάλου από την καθημερινή του λειτουργία!
Θα επανέλθουμε στο Hypnos. Μας αρέσει πολύ ως αφετηρία καλλιτεχνικής έμπνευσης.
