Επιβραβεύοντας τη σωστή ενημέρωση.

Το “Βραβείο Πούλιτζερ” είναι μια ετήσια βράβευση δημοσιογράφων, εφημερίδων,  λογοτεχνίας και μουσικής σύνθεσης που απονέμει η σχολή δημοσιογραφίας του αμερικανικού πανεπιστημίου Columbia στη Νεά Υόρκη. Πρόκειται για ένα ετήσιο που απονέμεται σε εικοσιμία ξεχωριστές κατηγορίες και συνοδεύεται από ένα χρηματικό έπαθλο των 10.000$ για κάθε νικητή. Ο βραβευθείς για τη δημόσια του προσφορά λαμβάνει και ένα χρυσό μετάλλιο.

Φέτος, τα βραβεία Πούλιτζερ συμπληρώνουν 100 χρόνια από τη θέσπισή τους. Ο εκδότης Τζόζεφ Πούλιτζερ ήταν αυτός που κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια ένα μεγάλο ποσό για να δημιουργήσει τη Σχολή Δημοσιογραφίας και να θεσπίσει το βραβείο.

Αυτά είναι τα Πούλιτζερ τα οποία ακριβώς επειδή αφορούν τα μήντια παίρνουν μεγάλη δημοσιότητα  και έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα χρόνια της υπερπληροφόρησης.

Προφανώς όλοι θα έχετε πληροφορηθεί ήδη την βράβευση με Πούλιτζερ της ελληνικής ομάδας (Protagon.gr) του ειδησεογραφικού πρακτορείου Ρώητερς, για τον τρόπο με τον οποίο απαθανάτισε την προσφυγική κρίση, ευαισθητοποιώντας την παγκόσμια κοινότητα για το δράμα που εκτυλίχθηκε στη Μεσόγειο.

Στο μπλογκ του Longreads όμως δημοσιεύθηκε η πλήρης λίστα των βραβευμένων ιστοριών με τους σχετικούς συνδέσμους σ’αυτές.

Σας προτείνω τις ακόλουθες:

  • Το συγκλονιστικό φωτορεπορτάζ της Τζέσικα Ρινάλντι (The Boston Globe) με θέμα τον Strider Wolf, ένα αγοράκι που ζει μέσα στη φτώχεια στο Maine των ΗΠΑ.
  • Την ανατριχιαστική ιστορία που έφερε στο φως το Associated Press για τους ανθρώπους που εργάζονται στην αλιεία στην Νοτιοανατολική Ασία σε συνθήκες κανονικής σκλαβιάς, δηλαδή, ως σκλάβοι, φυλακισμένοι σε κλουβιά. Τα προϊόντα της συγκεκριμένης αλιευτικής δραστηριότητας διοχετεύονταν στην αγορά των ΗΠΑ απ’οπου ξεκίνησε και η έρευνα. Η συγκεκριμένη δημοσιογραφική έρευνα είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση 2.000 ανθρώπων κερδίζοντας το Πούλιτζερ για το δημόσιο συμφέρον.
  • Την έρευνα της Washington Post για την κατακόρυφη αύξηση της αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ. Είναι εντυπωσιακό το πώς προσεγγίζουν το θέμα.
  • Τη σειρά των άρθρων της Αλίσα Ρούμπιν των New York Times με τα οποία αποκάλυψε τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι γυναίκες κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Αφγανιστάν.
  • Και για να μην λέτε ότι γράφω μόνο για τα βαριά και τ’ασήκωτα, έχουν γούστο οι τηλεοπτικές κριτικές της Έμιλυ Νιουσμπάουμ για τον New Yorker. Είδα κάποιες διαγωνίως.

Για να λαμβάνετε το δελτίο στο εμέηλ σας, εγγράφεστε εδώ.