Η ρήση είναι γνωστή: “Αν δεν μπορείς να το μετρήσεις, δεν μπορείς να το διοικήσεις”. Για την περίπτωση της χώρας μας, βέβαια πρέπει να ισχύει το “Αν δεν θες να το διοικήσεις, κάνε ότι το μετράς”. Γνωρίζαμε απολύτως τί θα συνέβαινε σήμερα που η Eurostat θα δημοσίευε τα στοιχεία της έκθεσής της (naftemporiki.gr) για την πορεία της ελληνικής οικονομιας. Μας είχε προϊδεάσει η κυβέρνηση με δηλώσεις στελεχών αλλά και του ίδιου του Πρωθυπουργού, χθες στη Βουλή. Όλοι μας έλεγαν κάτι σαν “τώρα θα που θα δημοσιευθούν τα στοιχεία, θα δούμε τί θα λέτε”. Και τα στοιχεία δημοσιεύθηκαν και η κυβέρνηση πανηγύρισε για το πλεόνασμα ενώ κανονικά δεν θα έπρεπε, όπως αναφέραμε και χθες (factnews.gr).
Αλλά όπως συμβαίνει συνήθως σ’αυτές τις περιπτώσεις, η επικοινωνιακή διαχείριση βρίσκει πολύ εύκολα τοίχο. Σήμερα, λοιπόν, που η κυβέρνηση πανηγύριζε για το πλεόνασμα, σήμερα αποκαλύφθηκε (i-efimerida) ότι ζήτησε τα αποθεματικά των νοσοκομείων για να καλύψει τις ανάγκες του κράτους.
Αφού έχουμε πλεόνασμα, γιατί χρειαζόμαστε τ’αποθεματικά και μάλιστα των νοσοκομείων που όλοι λέμε πως υπολειτουργούν;
Δεν μπορώ να καταλάβω ποιον νομίζει ότι πείθει η κυβέρνηση με όλα αυτά. Εκτός αν η στρατηγική της δεν είναι να πείσει αλλά να προετοιμάσει ένα αφήγημα, ένα σενάριο, να το πω πιο λαϊκά που θα δικαιολογήσει πολιτικές εξελίξεις. Όμως όπως έχω ξαναπεί, δεν έχω πειστεί ότι υπάρχει κάποιο μακροχρόνιο σχέδιο.
Ποιος τα πληρώνει όλα αυτά; Σήμερα οι εφημερίδες είναι γεμάτες από ενδεικτικούς πίνακες που αποδεικνύουν το μέγεθος του πλήγματος που θα δεχτούν τα εισοδήματά μας. Ένας ελεύθερος επαγγελματίας για να έχει καθαρό εισόδημα 600Ε το μήνα πρέπει να βγάλει 1300 Ε. Τα 700 Ε είναι φόροι και κρατήσεις. Όσο ένας μισθός ακόμα δηλαδή. Από τα 600 Ε αφαιρέστε όλες τις αυξήσεις από τα τρόφιμα μέχρι το ρεύμα, τη βενζίνη, τα τσιγάρα, το κινητό τηλέφωνο. Το τσιγάρο και το κινητό τηλέφωνο μπορεί κάποιος να τα κόψει. Αλλά την τροφή και το ηλεκτρικό ρεύμα;
