Στους 53.980 ανέρχονται οι πρόσφυγες και μετάνάστες στην ελληνική επικράτεια σύμφωνα με την τελευταία καταγραφή, εκ των οποίων οι 10.172 είναι στην Ειδομένη.
Συνολικά στα νησιά παραμένουν 7.940 πρόσφυγες, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων φιλοξενείται στη Λέσβο (4.199) και στη Χίο (2.079).
Στην Αττική παραμένουν 14.497 άτομα, τα οποία διαμένουν κυρίως στον Σκαραμαγκά (2.880), στο λιμάνι του Πειραιά (2.158), στο Σχιστό (1.850) και στον Ελαιώνα (1.620).
Στη Βόρεια Ελλάδα φιλοξενούνται 29.278 πρόσφυγες. Άλλοι 1.927 φιλοξενούνται στην Κεντρική Ελλάδα και 338 στα νότια της χώρας.
Αρχές Απριλίου ξεκίνησε η εφαρμογή της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας με την επαναπροώθηση μεταναστών από τη Λέσβο και τη Χίο μια διαδικασία που διακόπηκε μόλις την επομένη ημέρα, για να ξαναρχίσει λίγες ημέρες αργότερα, να διακοπεί και να ξαναρχίσει προχθές.
Η συμφωνία είναι φύσει προβληματική και η ΕΕ έχει δεχτεί σοβαρή κριτική γιαυτή γιατί στην πραγματικότητα καταργεί τη δυνατότητα του ασύλου (Amnesty.gr). Την ίδια στιγμή, πάλι η Διεθνής Αμνηστία κάνει λόγο (Amnesty.gr) για άθλιες συνθήκες κράτησης προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας προκειμένου να εφαρμοστεί η συμφωνία. Στο τέλος Απριλίου, η Διεθνής Αμνηστία επανήλθε στο θέμα των συνθηκών διαβίωσης προσφύγων και μεταναστών με νέα έκθεσή της (Amnesty.gr). Στην παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας αναφερθήκαμε κι εμείς αναλυτικά εδω.
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν η κυβέρνηση επέτρεψε να δημιουργηθούν οι δύο άτυποι καταυλισμοί στην Ειδομένη και στον Πειραιά, επιχειρώντας να χρησιμοποιήσει πρόσφυγες και μετανάστες ως μοχλό πίεσης στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές αλλά ποντάροντας πάντα και στην καλλιέργεια του αντιευρωπαϊκού κλίματος στη χώρα το οποίο το χρησιμοποιεί κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν. Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση έχει επιτρέψει τη δράση ατόμων που αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη ΜΚΟ και τα οποία ωθούν τους μετανάστες σε επιχειρήσεις παράνομης διέλευσης των κλειστών συνόρων με την ΠΓΔΜ δημιουργώντας σοβαρά επεισόδια (#fact) αλλά και ένταση με τη γειτονική χώρα, σε διπλωματικό επίπεδο και δεν τους αφήνουν να μετακινηθούν προς τα οργανωμένα κέντρα φιλοξενίας, ισχυριζόμενα, ψευδώς, ότι τα σύνορα θ’ανοίξουν. Με την ενθάρρυνση των ίδιων ατόμων που δρουν ανεξέλεγκτα, η σιδηροδρομική γραμμή της Ειδομένης παραμένει κλειστή εδώ κι ένα μήνα με μετρημένη ζημιά στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας.
Τη στιγμή που πληκτρολογώ όλα αυτά, διαβάζω στην Καθημερινή (Kathimerini.gr) ότι στην Ειδομένη δεν διακρίνεται κάποια προθυμία από τους κατασκηνωτές εκεί να μετακινθούν προς τα κέντρα φιλοξενίας, η σιδηροδρομική γραμμή παραμένει κλειστή ενώ κάποιοι αλληλέγγυοι ετοιμάζονται να χτίσουν και εστιατόριο!
Αξιοσημείωτο γεγονός τον Απρίλιο ήταν η συμβολική επίσκεψη στη Λέσβο του Πάπα της Ρώμης και του Οικουμενικού Πατριάρχη που έκαναν έκκληση για δραστικές πρωτοβουλίες στην διαχείριση του Προσφυγικού, υπογράφοντας σχετική κοινή διακήρυξη. Με αρνητικό πρόσημο καταγράφτηκαν οι έντονα αντιευρωπαϊκές δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου. Προσωπικά κι επειδή εκτιμώ τον Αρχιεπίσκοπο, λυπήθηκα πολύ με τις δηλώσεις του.
