Τα νέα διαδόθηκαν πολύ γρήγορα μέσω του διαδικτύου. Η πληροφορία ότι ομάδα πολιτών διοργανώνει την Τετάρτη 15 Ιουνίου στις 8.00 μ.μ., στην Πλατεία Συντάγματος αντικυβερνητική διαδήλωση με αίτημα “Παραιτηθείτε”, προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, μεγάλο ενδιαφέρον και αμέσως ξέσπασε συζήτηση, εντός του ευρύτερου αντικυβερνητικού στρατοπέδου που αυτοπροσδιορίζεται με το γενικό τίτλο “Μένουμε Ευρώπη”, για το αν έπρεπε να πραγματοποιηθεί η διαμαρτυρία αυτή. Από κοντά και τα διάσημα, πλέον, σε όλους τρολ του διαδικτύου. Ειδικά αυτά που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασαν ποικιλλοτρόπως: είδαμε από άγρια πλάκα (σ’αυτό βοήθησε λίγο και η…αισθητική της πρόσκλησης στη διαδήλωση) μέχρι επιθέσεις και character assassination σε βάρος όσων εμφανίστηκαν ως διοργανωτές της διαμαρτυρίας.
Το ζήτημα όμως πήρε άλλες διαστάσεις όταν κυβερνητικά στελέχη άρχισαν να τοποθετούνται για το θέμα που τελικά δεν ήταν άλλο από μια απλή πολιτική διαμαρτυρία, σαν τις εκατοντάδες που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Η ελεύθερη διαμαρτυρία, εξάλλου, είναι βασικός δείκτης υγείας μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Η δήλωση του Υπουργού Παιδείας κ.Νίκου Φίλη ότι η διαμαρτυρία αυτή είναι στα όρια της συνταγματικής νομιμότητες προκάλεσες, όπως ήταν αναμενόμενο, θύελλα αντιδράσεων. Σωστά η αντιπολίτευση παρενέβη με ανακοίνωσή (nd.gr). Η ΝΔ βέβαια, έφτασε στο σημείο να ζητήσει την παραίτησή του για να προκαλέσει την αντεπίθεση του κ.Φίλη (naftemporiki.gr) που χαρακτήρισε τη διαμαρτυρία ακροδεξιάς κατεύθυνσης!
Τελικά, σήμερα το απόγευμα το Μαξίμου δήλωσε (naftemporiki.gr) (μέσω κύκλων) ότι ο κ.Φίλης εξέφρασε προσωπικές του απόψεις και ότι το δικαίωμα στην πολιτική διαμαρτυρία είναι ελεύθερο.
Το γεγονός ότι συζητάμε και μόνο αν είναι ελεύθερο και συνταγματικό να διοργανώνουν πολίτες μια αντικυβερνητική διαμαρτυρία είναι από μόνο του βαθιά προβληματικό. Ίσως έπρεπε να έχουμε φανταστεί ότι θα φτάσουμε εδώ από πέρυσι των Φεβρουάριο όταν γίναμε μάρτυρες πρωτοφανών, για δυτική χώρα, συγκεντρώσεων (ethnos.gr) *υπέρ* μιας κυβέρνησης και μάλιστα πριν καλά-καλά αυτή κλείσει ένα μήνα στην εξουσία.
Όλα αυτά οφείλουμε να τα επισημαίνουμε και να τ’αξιολογούμε.
