Ψηφίστηκε σήμερα από τη Βουλή ο πολυσυζητημένος, εδώ και μήνες, αναπτυξιακός νόμος. Αφορά κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και όχι μεγάλα επενδυτικά σχέδια, κάτι που, σύμφωνα με την κυβέρνηση, τον διαφοροποιεί από τους προηγούμενους.
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος είναι φτωχός σε κονδύλια. Για την περίοδο 2016-2020 οι κεφαλαιακές ενισχύσεις μέσω ΕΣΠΑ και Προγραμμάτων Δημόσιων Επενδύσεων θα ανέρχονται μόλις στα 480 εκατομμύρια Ε. Πόσα χρειάζονται; Πριν από λίγους μήνες σε σχετική μελέτη του (Ημερησία), ο ΣΕΒ υπολόγιζε πως απαιτούνται πάνω από 100δις σε επενδύσεις για να αντισταθμιστεί η αποεπένδυση των τελευταίων ετών.
Το θέμα βέβαια είναι αυτό που έθεσε η Αντιπολίτευση (nd.gr) στη Βουλή. Μπορεί το κράτος να κάνει επενδύσεις; Είναι αυτός ο ρόλος του; Ή ρόλος του κράτους είναι να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που θα κάνει τις ιδιωτικές επενδύσεις εφικτές;
Ειδικά μέσα σε συνθήκες κρίσης που το κράτος δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει τον επενδυτή, αν υποθέσουμε ότι αυτή είναι η λύση που επιθυμούμε η συνταγή για την ενίσχυση των επενδύσεων δεν είναι άγνωστη: φορολογικά κίνητρα στα πρότυπα των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών, προσέλκυση συνταξιούχων από άλλες χώρες της ΕΕ για την αγορά κατοικίας, άρση επενδυτικών αντικινήτρων και εμποδίων στον υγιή ανταγωνισμό και βέβαια πρέπει να ενεργοποιηθεί αυτός ο περίφημος Νόμος που ψηφίστηκε πριν απο δύο χρόνια και απλοποιεί τη διαδικασία αδειοδότησης των επιχειρήσεων.
Επενδύσεις με αυτό το φορολογικό καθεστώς δεν έχουν γίνει πουθενά στον πλανήτη. Είναι σαν αυτή την κυβερνητική στήριξη των αναρχικών για την οποία ακούσαμε προχθές.
Και πώς μπορεί η κυβέρνηση να πείσει ότι επιθυμεί τις επενδύσεις όταν κορυφαία στελέχη της, οπως η Περιφερειάρχης Αττικής κ.Ρένα Δούρου αμφισβητεί έργα όπως αυτά του Ελληνικού η οποία, βέβαια, έχει και την εξουσία να το σταματήσει χωρίς να απεμπολησει τα δικαιώματά της, όπως αναφέρεται στην σημερινή απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.
