Ζητήσαμε από τον σύμβουλο στρατηγική και επικοινωνίας κ.Ευτύχη Βαρδουλάκη μια σύντομη ανάλυση για το πρώτο τηλεοπτικό debate των υποψηφίων για τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου. Να τί μας είπε:
“Το ντιμπέητ στις ΗΠΑ δεν είχε θριαμβευτή, είχε όμως νικητή. Την Χίλαρι Κλίντον.
Η υποψήφια των Δημοκρατικών επένδυσε και επέμεινε στα θετικά της στοιχεία. Ανέδειξε την εμπειρία της, ήταν ήρεμη και ατάραχη στις επιθέσεις και διακοπές του αντιπάλου της και επέμεινε πολύ στο κομμάτι της στρατηγικής της ότι προέρχεται και ενδιαφέρεται από τη μεσαία τάξη. Παράλληλα φάνηκε προετοιμασμένη για τα δικά της αδύναμα σημεία, με βασικότερο αυτό των e-mail και της υγείας – σθένους – αντοχών της. Το μεν ζήτημα των e-mail αποδέχθηκε την ευθύνη της και δεν έχασε χρόνο με δικαιολογίες. Στην δε ερώτηση για τις σωματικές αντοχές της κέρδισε καταφανώς.
Αν κάπου υστερούσε η Κλίντον σε επίπεδο εικόνας ήταν στο ότι σε κάποια σημεία έχανε τη ροή του λόγου της και κοίταζε πολύ συχνά της σημειώσεις της.
Σε επίπεδο ρητορικής στρατηγικής αξίζει να επισημανθεί η μετατόπιση της Χίλαρι σε πιο αριστερές θέσεις, προϊόν ασφαλώς του εσωκομματικού συμβιβασμού λόγω της ισχυρής υποψηφιότητας Σάντερς.
Ο Ντόναλντ Τραμπ στην αρχή ειδικά του ντιμπέητ ήταν πιο ήρεμος και πιο προεδρικός από όσο τον έχουμε συνηθίσει. Το κομμάτι της υψηλής φορολογίας πολιτών και επιχειρήσεων ήταν μάλλον το καλύτερό του στο ντιμπέητ και αυτό στο οποίο κέρδισε. Όσο περνούσε η ώρα φάνηκε να χάνει τον έλεγχο του και να μην μένει επικεντρωμένος στο μήνυμά του. Αυτό που ήταν επιζήμιο για τον Τραμπ ήταν οι απαντήσεις του σε δύο απολύτως αναμενόμενα θέματα: Των φορολογικών του δηλώσεων, όπου απήντησε ως παιδάκι Γ’ δημοτικού, ότι θα τα δώσει αν δώσει και η άλλη τα e-mail της, λες και είναι ζήτημα μεταξύ τους διαπραγμάτευσης και – κυρίως – η απάντηση για τη φήμη που επί χρόνια διακινούσε ότι ο Μπαράκ Ομπάμα δεν είχε γεννηθεί στις ΗΠΑ. Η απάντηση του Τραμπ ως προς αυτό ήταν τραγική και επειδή ήταν προς το τέλος του ντιμπέητ επηρέασε τις εντυπώσεις.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πώς ο Τραμπ έδωσε τόσο κακή απάντηση σε μια απολύτως – μα απολύτως! – αναμενόμενη ερώτηση. Επειδή θεωρώ αδιανόητο το επιτελείο του να μην είχε προετοιμάσει σχετική απάντηση – και αν είχε προετοιμάσει αποκλείεται να ήταν τόσο κακή – εικάζω ότι ο Τραμπ στην πορεία του ντιμπέητ έχασε το ρυθμό και την πειθαρχία του, δεν συμβουλεύτηκε τις σημειώσεις του, ακολούθησε το πολυδιαφημισμένο ταπεραμέντο του. Και ως προς αυτό, δεν του βγήκε.
Απεδείχθη λοιπόν ξανά η βασιμότητα του πλέον κλασικού θέσφατου αυτών των αναμετρήσεων: Μεταξύ πολιτικών και ρητόρων ανάλογου επιπέδου κερδίζει πάντα αυτός που έχει προετοιμαστεί καλύτερα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τέλος, παρουσιάζει η διαχείριση μετά το ντιμπέητ. Το επιτελείο των Δημοκρατικών – λειτουργώντας βέβαια και σε πολύ πιο φιλικό μηντιακό περιβάλλον – είχε έτοιμο “σπινάρισμα” στα περισσότερα πάνελς, είχε έτοιμα άρθρα και σχόλια, είχε έτοιμο υλικό με τις κακές στιγμές του Τραμπ. Αντιθέτως οι Ρεπουμπλικανοί φάνηκαν λιγότερο προετοιμασμένοι για την μετά το ντιμπέητ διαχείριση και είδαν τον Τραμπ να δίνει σχεδόν μια δεύτερη συνέντευξη στις κάμερες κατά την έξοδό του, εξηγώντας τι εννοούσε και προσπαθώντας να μαζέψει τις γκάφες του.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Έναν κερδισμένο γύρο και τίποτα παραπάνω. Στο πρώτο ντιμπέητ του 2012 ο τότε υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών Μιτ Ρόμνι είχε κερδίσει συντριπτικά τον Μπαράκ Ομπάμα. Στα επόμενα δύο ντιμπέητ κέρδισε ο Ομπάμα, ο οποίος κέρδισε και τις εκλογές.
Δεδομένου ότι και σε αυτή την αναμέτρηση έχουμε δύο ακόμα αναμετρήσεις, ταμείο θα κάνουμε στο τέλος”. (vardoulakis@stratego.gr)
Για να λαμβάνετε στο εμέηλ σας το δελτίο με τις σημαντικότερες ειδήσεις της ημέρας εγγράφεστε εδώ.
