Σήμερα το μεσημέρι, ανακοινώθηκε ότι το φετινό Νομπέλ Ειρήνης απονέμεται (Kathimerini.gr) στον πρόεδρο της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος για την συμφωνία ειρήνης με το FARC άσχετα εαν απορρίφθηκε οριακά από τους πολίτες της Κολομβίας σε δημοψήφισμα που έγινε την Κυριακή.
Όπως είχαμε γράψει και τη Δευτέρα (Fact News) (όπου και οι σχετικές αναλύσεις για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Κυριακής) στις 27 Σεπτεμβρίου, η κυβέρνηση Σάντος υπέγραψε σε πανηγυρική τελετή τη συμφωνία ειρήνης με τους ακροαριστερούς αντάρτες του FARC. Ήταν η παλαιότερη εμφύλια σύρραξη στην αμερικανική ήπειρο (1964-2016) στην οποία έχασαν τη ζωή τους πάνω από 260.000 άνθρωποι, άλλοι 45.000 παραμένουν επισήμως αγνοούμενοι και 6,9 εκατομμύρια εκτοπίστηκαν.
Αυτή η συμφωνία απορρίφθηκε οριακά αντικατοπτρίζοντας την απροθυμία του εκλογικού σώματος να δοθεί αμνηστεία τους αντάρτες του FARC όπως προέβλεπε η συμφωνία. Η επιτροπή του βραβείου Νομπέλ, αναφέρει στη δήλωσή της πως εαν και η συμφωνία απορρίφθηκε από το σώμα η ειρηνευτική διαδικασία δεν είναι νεκρή. Ο Σάντος από την πλευρά του, μετά την ανακοίνωση του βραβείου, δήλωσε (Voice of America) πως το βραβείο επιβεβαιώνει τη δέσμευσή του να συνεχίσει τις προσπάθειες για την ειρήνη στη χώρα του.
Ολόκληρη την εβδομάδα που προηγήθηκε και μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος της Κυριακής, χιλιάδες Κολομβιανοί διαδήλωσαν υπέρ (Latin American Herald Tribune) της συμφωνίας ειρήνης.
“Είναι αξιοσημείωτο πως εαν και το βασικό επιχείρημα όσων εναντιώθηκαν στην συμφωνία της εκεχειρίας με το FARC ήταν ότι δεν θα απέδιδε δικαιοσύνη στα θύματα της εμφύλιας σύρραξης, οι περιοχές της Κολομβίας που είχαν πληγεί περισσότερο από την εμφύλια σύρραξη είναι αυτές που υποστηρίξαν περισσότερο το “ΝΑΙ” στη συμφωνία. Θύματα και οργανώσεις θυμάτων υπήρξαν οι θερμότεροι υποστηρικτές της ειρήνης”, επισημαίνει η ειδική αναλύτρια Virginia Bouvier απαντώντας σε ερωτήσεις του “Ινστιτούτου Ηνωμένων Πολιτειών για την Ειρήνη”.
“Μπορούν να ειπωθούν πολλά σχετικά με τους λόγους που έχασε το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της Κολομβίας, ξεκινώντας, καταρχάς από την ψήφο αυτή καθ’αυτήν. Έκπληξη αποτελεί το πόσο χαμηλή ήταν η συμμετοχή, αναλογικά με την προσδοκία που υπήρχε από το δημοψήφισμα και το πόσο εύκολη και προσβάσιμη ήταν η διαδικασία της ψηφοφορίας για τους Κολομβιανούς που κατοικούν εκτός της χώρας (αυτοί ψήφισαν σαφώς κατά της συμφωνίας σε ποσοστό 61% έναντι 39% που έλαβε το ΝΑΙ). Μόλις το 34.7% του εκλογικού σώματος συμμετείχε στην ψηφοφορία, πολύ χαμηλότερο ποσοστό από το 59,9% που είχε ψηφίσει στις προεδρικές εκλογές”, γράφει στο Foreign Affairs o καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Bard, Oman G.Ecarnacion.
Λίγο πριν το δημοψήφισμα, στις 30 Σεπτεμβρίου, η Washington Post είχε δημοσιεύσει ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ όπου κατέγραφε τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν άντρες και γυναίκες, που μεγάλωσαν στα βουνά και τα δάση της χώρας αφού είχαν απαχθεί από τους αντάρτες του FARC, στην προσπάθειά τους να προσπαρμοστούν ως κανονικοί πολίτες στην κοινωνία.
