Δύσκολη η ειδησεογραφία για ένα πολίτη που δεν είναι εκπαιδευμένος στην υψηλή τέχνη της δημιουργικής λογιστικής να παρακολουθήσει τη σημερινή ειδησεογραφία στο πεδίο της οικονομίας. Τα διαβάσαμε όλα αρκετές φορές και βάζουμε σε μια σειρά αυτά που δίνουν μια εικόνα της κατάστασης.
Καταρχάς εγκρίθηκε και επισήμως από τον ESM η β’υποδόση.
Την ίδια στιγμή και με αφορμή τη σημερινή συνεδρίαση του ESM όπου εγκρίθηκε και η υποδόση, συντάχθηκε μια νέα έκθεση σύμφωνα με την οποία τα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες είναι περισσότερα απ’όσα έχουν υπολογιστεί. Και αυτό διότι περιλαμβάνει σε αυτά, οφειλές από συντάξεις οι οποίες δεν έχουν απονεμηθεί ακόμη συνολικού ύψους 1,412 δισ. ευρώ αλλά και επιστροφές φόρου η επεξεργασία των οποίων δεν έχει ολοκληρωθεί ύψους περίπου 1,439 δισ. Η πρωτοτυπία έγκειται στο ότι για πρώτη φορά υπολογίζονται στο χρέος του δημοσίου στους ιδιώτες, συντάξεις που δεν έχουν καταβληθεί ακόμα.
Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία του προϋπολογισμού όπως δημοσιεύθηκαν χθες έχουμε έκρηξη στα έσοδα! Αποφεύγουμε τα θαυμαστικά αλλά εδώ επιβάλλονται. Είναι ο ΕΝΦΙΑ που εκτίναξε τα έσοδα κατά τον μήνα Σεπτέμβριο και προκύπτει και στο εννιάμηνο υπέρβαση των φορολογικών εσόδων κατά 1,067 διςΕ. Αυτό αποδίδεται είτε στους συμψηφισμούς επιστροφών φόρου με ΕΝΦΙΑ είτε στην εφάπαξ πληρωμής του φόρου μέσω των άτοκων δόσεων που προσφέρουν οι πιστωτικές κάρτες.
Από τα ίδια αναλυτικά στοιχεία του Προϋπολογισμού προκύπτει ότι τα ταμεία και ειδικά ο ΟΑΕΕ, το ταμείο των ελεύθερων επαγγελματιών δλδ, πάνε για κανόνι. Το θέμα το εντόπισε η Νέα Δημοκρατία η οποία σε σχετική της ανακοίνωση επισημαίνει πως “ο ΟΑΕΕ μέσα σε εννέα μήνες έχει ήδη υπερβεί την ετήσια πίστωση που προέβλεπε ο προϋπολογισμός ενώ το ΙΚΑ έχει φτάσει στο 83,9% της ετήσιας δαπάνης του. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει μία σημαντική αστοχία στον προϋπολογισμό και ότι ο ΟΑΕΕ και ενδεχομένως και άλλα ασφαλιστικά ταμεία θα χρειαστούν επιπλέον χρηματοδότηση. Η πολιτική της υπερφορολόγησης και των υψηλών ασφαλιστικών εισφορών οδηγούν στην αύξηση της αδήλωτης εργασίας, την επικράτηση της μερικής απασχόλησης, στη μείωση των μισθών και στην κατάρρευση των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων”.
