“Η νίκη του Τραμπ πετάει στα σκουπίδια το εγχειρίδιο της σύγχρονης πολιτικής επικοινωνίας. Ό,τι ξέραμε ή νομίζαμε πως ξέρουμε για τις εκλογές και πώς αυτές κερδίζονται αχρηστεύτηκαν. Ολόκληρο το σύστημα των προεκλογικών εκστρατειών με τον στοχευμένο εντοπισμό ψηφοφόρων με τη χρήση σοφιστικέ ηλεκτρονικών προγραμμάτων, βάσεων δεδομένων τηλεφωνικών αριθμών και προεκλογικού αγώνα στο πεδίο, δεν προέβλεψαν ούτε εξηγουν ό,τι συνέβη χθες. […] Οι συνέπειες της νίκης του Τραμπ είναι τόσο μεγάλες που δεν μπορούμε καν να τις φανταστούμε. Πέρα από τις άμεσες και τοπικές συνέπειες (επίδραση στις διεθνείς αγορές, συνέπειες και στα δύο μεγάλα κομματα και στο πολιτικό σύστημα εν γένει, υποψηφιότητες για το Ανώτατο Δικαστήριο, το μέλλον του Obamacare, των συνθηκών του διεθνούς εμπορίου, της μετανάστευσης, της εξωτερικής πολιτικής) το γεγονός είναι παγκόσμιο και ιστορικό για ένα ειδικώς λόγο: δεν αφορά καθόλου τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αφορά την κατάσταση ολόκληρου του κόσμου: την παγκοσμιοποίηση, την επισφάλεια, την κρίση ταυτότητας”, γράφει ο Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικών και Διεθνών Σπουδών, Ρωμανός Γεροδήμος.
” Και τώρα; Το βέβαιο είναι πως η νίκη του συνδέεται, αντικειμενικά, με μια αντιφιλελεύθερη και μισαλλόδοξη ιδέα της Αμερικής. Επανέρχεται στο προσκήνιο αυτό που δεν έφυγε ποτέ από τη μέση, απλώς παραμερίστηκε από τη λάμψη του ζεύγους Ομπάμα: μια Αμερική αυτοπροστατευτική και βαθύτατα καχύποπτη με ό,τι δεν καταλαβαίνει στο σύγχρονο κόσμο. Επιστρέφει η «αμερικανική σκουριά» (για να δανειστώ τον τίτλο του Φίλιπ Μάγιερ) που είναι συγχρόνως τα σκουριασμένα κουφάρια των εργοστασίων που έκλεισαν και η οξείδωση των αντιδραστικών και ρατσιστικών ιδεών. Μου έκανε εντύπωση,για παράδειγμα, ότι σε όλη του την καμπάνια ο Τραμπ διάλεξε να αναφερθεί με ευγνωμοσύνη στην Εθνική Ομοσπονδία Όπλων (NRA), στο διαβόητο λόμπι της οπλοκατοχής. Νομίζω πως αυτό δεν θα το έκανε τόσο ανοιχτά και με τέτοια άνεση κανένας άλλος πολιτικός, ούτε των Δημοκρατικών ούτε και των Ρεπουμπλικάνων. Από αυτά τα νεύματα μπορούσε κανείς να συμπεράνει τις ανατροπές που έχουν συντελεστεί στον κόσμο της πολιτικής και της επικοινωνίας. Και το ερώτημα είναι αν η εξέγερση εναντίον των ελίτ θα συνεχιστεί ή αν θα καταλαγιάσει, μια εξέγερση που συχνά γυρίζει σε αυτοχειρία των λαών. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία και πρέπει να περιμένουμε για να δούμε το μέλλον της”, γράφει ο Νικόλας Σεβαστάκης για τη LIFO.
” Η μεγάλη δύναμη του λαϊκισμού είναι ότι κάνει τα πράγματα λιανά που τα κατανοεί ακόμη και ο αγρότης της Νεμπράσκα. Αυτή είναι και η μεγάλη αδυναμία μετά την νίκη. Η σύνθετη πραγματικότητα πάντα βρίσκει τρόπο να εκδικηθεί· είτε αυτόν που την απλοποιεί σε βαθμό κατακρεούργησης της (όπως έγινε στην δική μας περίπτωση με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ), είτε δυστυχώς ολόκληρη την υφήλιο, όπως έγινε στην περίπτωση του Τζορτζ Τζούνιορ Μπους και φοβόμαστε ότι θα γίνει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό με τον Ντόναλντ Τραμπ…”, γράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης για την Καθημερινή.
