1. Τα μέτρα αυτά δεν επιφέρουν καμία μείωση της ονομαστικής τιμής του χρέους σε απόλυτους αριθμούς και ως ποσοστό του ΑΕΠ.
2. Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος δεν έχουν βραχυπρόθεσμο (άμεσο) όφελος. Έχουν μακροπρόθεσμη επίπτωση που θα ξεκινήσει ελαφρώς το 2040 και θα ολοκληρωθεί το 2060.
3.Έχουμε άμεση (μικρή) επιβάρυνση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους με αντάλλαγμα την θεωρητική μικρή ελάφρυνση του χρέους και των χρηματοδοτικών αναγκών το 2060 αλλά αυτό μόνον εφόσον εκπληρούνται έως τότε διαρκώς οι δημοσιονομικοί στόχοι ( πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% κλπ).
3. Δεν έχουμε νέα απόφαση για μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Όμως:
1. Στο διάγγελμα (Kathimerini) προς τον ελληνικό λαό στις 3 Ιουλίου του 2015 ο Πρωθυπουργός είπε ότι “ο μόνος τρόπος, λένε οι ίδιοι (ΔΝΤ), για να καταστεί βιώσιμο το χρέος και να ανοίξει ο δρόμος στην ανάκαμψη, είναι να κουρευτεί κατά 30% και να δοθεί 20ετής περίοδος χάριτος”.
Χθες το βράδυ, η ανακοίνωση του Μαξίμου έκανε λόγο για “εθνικό θρίαμβο”. Οι συνθήκες βέβαια δεν είναι οι ίδιες (καθώς επιδεινώθηκαν μετά το κλείσιμο των τραπεζών, την αποτυχία να κλείσει η 1η αξιολόγηση εγκαίρως κλπ) αλλά ο χαρακτηρισμός “εθνική επιτυχία” είναι υπερβολικός.
2. Μιλώντας στο συνέδριο του Economist τον Ιούνιο του 2016 ο Πρωθυπουργός είπε χαρακτηριστικά (mignatiou.com): “Όλοι αναγνωρίζουν είτε δημοσίως είτε ιδιωτικώς ότι είναι απολύτως αδύνατον να διατηρηθούν πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% μετά το 2018 αν δεν θέλουμε να πνίξουμε την ελληνική οικονομία και αν δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε συνθήκες διαρκούς και μακροχρόνιας στασιμότητας”.
Άλλαξε κάτι από τον Ιούνιο;
