Θύελλα προκάλεσε δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times με την αποκάλυψη ότι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν στη διάθεσή τους αρχεία υποκλοπών που δείχνουν ότι συνεργάτες του Ντόναλντ Τραμπ είχαν συστηματικές επαφές με υψηλόβαθμα στελέχη των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας.
Οι αμερικανικές υπηρεσίες φέρονται να έχουν υποκλέψει τα σχετικά τηλεφωνήματα την ίδια περίοδο που γινόταν η έρευνα για τον εντοπισμό στοιχείων που θα αποδείκνυαν τη ρωσική εμπλοκή στην αμερικανική προεκλογική εκστρατεία, το 2016.
- Οι Ρώσοι το αρνούνται (Reuters).
- Ο Πρόεδρος Τραμπ σήμερα το μεσημέρι και μέσω τουίτερ επιτέθηκε στις υπηρεσίες πληροφορών (Reuters) κατηγορώντας τις ότι κάνουν διαρροές στα “χαλκεία ψευδών ειδήσεων όπως οι ΝΥΤ και η WaPo”.
- Χθες ο Λευκός Οίκος παραδέχτηκε (Reuters) ότι ο Πρόεδρος Τραμπ γνώριζε εδώ και εβδομάδες ότι ο Μάικλ Φλιν δεν είχε πει όλη την αλήθεια.
- Χθες, Ρεπουμπλικανοί Γερουσιαστές ζήτησαν τη διενέργεια έρευνας (CNN) για τις σχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ με τη Ρωσία.
Και λίγη Ιστορία:
Γιατί είναι σκανδαλώδες αυτό που συμβαίνει με τη Ρωσία.
Ο δικηγόρος Χρήστος Γραμματίδης δίνει και μια άλλη διάσταση στο θέμα.
Αυτό που συμβαίνει με τον Τραμπ και τη Ρωσία δεν είναι μόνο σκανδαλώδες για τους ευνόητους πολιτικούς λόγους. Ιδίως στις ΗΠΑ, το ζήτημα της μη επιρροής ξένης δύναμης στην εκλογή Προέδρου είναι από τις μεγαλύτερες παρακαταθήκες της γενιάς των Founding Fathers (κάτι που στην αμερικανική πολιτική έχει ιδιαίτερα αυξημένη σημασία).
Στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου τηρούνται τα πλήρη πρακτικά του Ομοσπονδιακού Συνεδρίου του 1787 (που συνέταξε το Σύνταγμα), όπως τηρήθηκαν από τον γραμματέα του Συνεδρίου Γουίλιαμ Τζάκσον, ο οποίος τα παρέδωσε μαζί με όλα τα συνοδευτικά τους έγγραφα στον πρόεδρο του Συνεδρίου Τζωρτζ Γουάσινγκτον. Αυτός με τη σειρά του τα κατέθεσε στο Υπουργείο Εξωτερικών το 1796.
Από τα πρακτικά προκύπτει ότι, κατά τη συζήτηση του άρθρου 2 (εκλογή Προέδρου των ΗΠΑ) τόσο ο Αλεξάντερ Χάμιλτον όσο και ο Τζέιμς Μάντισον έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στην απειλή διαφθοράς και επιρροής από “ξένες δυνάμεις” φέρνοντας ως παράδειγμα τον τρόπο με τον οποίο η Ρωσία, η Πρωσία και η Αυστρία είχαν αναμιχθεί στην εκλογή των βασιλιάδων της Πολωνίας.
Μάλιστα την ίδια εποχή στο Federalist Paper αρ. 68, ο Χάμιλτον γράφει σχετικά με την εκλογή του Προέδρου: “Δεν υπάρχει τίποτα πιο επιθυμητό από το να εμποδίσουμε με κάθε τρόπο τις συνωμοσίες, τις ίντριγκες και τη διαφθορά. Αυτοί είναι οι πιο επικίνδυνοι εχθροί της ρεπουμπλικανικής διακυβέρνησης και μπορεί να εμφανιστούν από πολλές μεριές, αλλά κυρίως από την επιθυμία ξένων δυνάμεων να αποκτήσουν πρόσβαση στα υψηλότερα μας κλιμάκια”.
Στο μυαλό τους είχαν βέβαια τότε κυρίως την Αγγλία (ήταν ο υπ’ αριθ. 1 ύποπτος για απόπειρα επιρροής) αλλά οι αρχές που διατύπωσαν είναι διαχρονικές. Αυτό που φέρεται να έκανε η καμπάνια του Τραμπ δεν είναι απλά ύποπτο: με αμερικανικούς όρους είναι η προδοσία μιας από τις ιερότερες παραδόσεις των ΗΠΑ.
