Γαλλία:
* Τί κι αν βοά το ρεπουμπλικανικό κόμμα και οι ψηφοφόροι του “Φύγε”; Τί κι αν η Δικαιοσύνη του κάνει την ζωή φύλλο και φτερό; Ο Φιγιόν αρνείται να παραιτηθεί (Naftemporiki.gr)από την προεδρική κούρσα, οδηγώντας την γαλλική κεντροδεξιά σε “αδιέξοδο” , όπως είπε ο Αλέν Ζυπέ, ανακοινώνοντας πάντως (Naftemporiki.gr) ότι ο ίδιος δεν προτίθεται να σώσει την τιμή της παράταξης. Δεν θα κατεβεί υποψήφιος, παρά την έντονη φημολογία των προηγούμενων ημερών (μετά από την απομάκρυνση από το ταμείο- εσωκομματική κάλπη , ουδέν λάθος αναγνωρίζεται). Ποιοι τρίβουν τα χέρια τους; Η Λεπέν και ο Μακρόν, ο οποίος σύμφωνα και με νεότερη δημοσκόπηση, θα κέρδιζε στο δεύτερο γύρο την ακροδεξιά Μαρίν με 60-40.
*Το μεγαλείο των Βερσαλλιών, όπως γράφει δηκτικά η Handelsblatt, έρχεται σε αντίθεση με την μιζέρια της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας και τον θλιβερό απερχόμενο πρόεδρο της. Ο Ολάντ επέλεξε το χρυσοποίκιλτο σκηνικό για μια άτυπη Σύνοδο Κορυφής: κάλεσε Μέρκελ, Ραχόι και Τζεντιλόνι (δεν είναι παίκτης αλλά ο διαδοχος του Ρεντζι στην πρωθυπουργία της Ιταλίας.) Τι επιδιώκει; Συζήτηση για το BREXIT, τις σχέσεις Ε.Ε με Τράμπ, το quo vadis της Ευρώπης και την επανεκλογή Τουσκ, που δεν τον θέλει ούτε η ίδια τη Βαρσοβία (ο Πολωνός δεν ταιριάζει με τα χνώτα της νυν ακρο-λαϊκιστικής πολωνικής κυβέρνησης). Η Συνάντηση των Βερσαλιών είναι τετραήμερη (!) και ο Ολάντ μάλλον στρώνει τον δρόμο για το επόμενο πόστο του.
Γερμανία.
Είναι απορίας άξιον πώς αφήνει η Μέρκελ τόσες μέρες το Βερολίνο για να μεταβεί στις Βερσαλλίες, όταν είναι προφανές ότι ο ουρανός πάνω από την καγκελαρία δεν είναι ανέφελος.
Διαβάστε την ανάλυση του Gideon Rachman των FT όπως αναδημοσιεύεται μεταφρασμένη στο Euro2Day: “Απομονώνεται η Γερμανία της Μέρκελ”.
