Σήμερα η “Ναυτεμπορική” δημοσιεύει την έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους που κατήρτησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά την ολοκλήρωση και της δεύτερης αξιολόγησης.
Η έκθεση αναπτύσσει τέσσερα πιθανά σενάρια με το πιο αισιόδοξο σενάριο το χρέος το 2060 θα υποχωρήσει στο 75,4%, ενώ με το πιο απαισιόδοξο θα εκτιναχθεί στο 241,4% του ΑΕΠ, από το 179% του ΑΕΠ που διαμορφώθηκε στο τέλος του 2016.
Στην έκθεσή της η Κομισιόν συμπεραίνει πως “το υψηλό χρέος προς το ΑΕΠ και οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης που απορρέουν από την ανάλυση DSA καταδεικνύουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους”.
Προτείνουμε να διαβάσετε την έκθεση όπως την αποτυπώνει το καλογραμμένο ρεπορτάζ της “Ναυτεμπορικής” γιατί σ’αυτή ξεδιπλώνεται ο τρόπος που εξελίχθηκε η ελληνική υπόθεση. Σε κάθε πολιτική κρίση που απαιτούσε νέο μνημόνιο οι δανειστές απαιτούσαν μέτρα που η επιτυχία τους προϋπέθετε την ανάγκη να υιοθετηθούν τα μέτρα από τις ελληνικές κυβερνήσεις οι οποίες όμως εάν μπορούσαν να τα υιοθετήσουν θα το είχαν κάνει ήδη.
Κάθε μνημόνιο εγκλωβίζει τους πολλούς και λύνει τα χέρια στους δανειστές να προάγουν τις δικές τους επιχειρηματικές ατζέντες.
Την ευθύνη βέβαια τη φέρουν στο ακέραιο οι ελληνικές κυβερνήσεις που έχουν εκλεγεί νόμιμα αλλά δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει όσα έγιναν ακόμα κι εάν ανήκει στους φανατικούς φιλοευρωπαϊστές και θερμούς υποστηρικτές της άποψης ότι η χρεοκοπία της χώρας έπρεπε να αποφευχθεί με κάθε τρόπο και ως εκ τούτου τα μνημόνια καλώς ψηφίστηκαν. (Β.Ε.)
