Τετάρτη 28 Σεπτεμβίου: Εκατό (100)

Οριακά πάλι το προσφυγικό.

Αποφεύγουμε να καταγράφουμε αυτές τις ειδήσεις. Όλοι μπορούμε να φανταστούμε πόσα μπορούν να συμβούν σε χώρους που συνωθούνται χιλιάδες απελπισμένοι άνθρωποι υπό άθλιες συνθήκες. Ωστόσο, το κρούσμα (in.gr) ομαδικού βιασμού ανηλίκου από ομοεθνείς του στο στρατόπεδο ασυνόδευτων ανηλίκων στη Μόρια δείχνει ότι η κατάσταση πάλι βγαίνει εκτός ελέγχου και ότι τα νησιά πρέπει να αποσυμφορηθούν.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε (In.gr) ότι τη Δευτέρα θα γίνει ευρεία σύσκεψη με φορείς της Λέσβου μετά από αίτημα του Δημάρχου του νησιού Σπύρου Γαληνού. Στη σύσκεψη έχουν κληθεί διάφοροι αρμόδιοι φορείς και βουλευτές του Νομού (και της αντιπολίτευσης).

Σε μία παράγραφο

Σήμερα και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα μέσα στο οποίο περιλαμβανόταν η ίδρυση του υπερταμείου και η ιδιωτικοποίηση όλης της δημόσιας περιουσίας, δεν είναι και τόσο παράλογο να φανταζόμαστε τα μέλη της κυβέρνησης που έχουν στο γραφείο τους πορτρέτο του Βελουχιώτη να το αντικαθιστούν με αυτό της Μάργκαρετ Θάτσερ…
Η εκταμίευση της δόσης προχωρά, λοιπόν, με τρόπο που κάνει την ιστορία να καγχάζει όχι να γελά απλώς. Σήμερα η μάχη μετατοπίζεται στην Παιδεία με την προ ημερησίας διατάξεως και σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων συζήτηση στη Βουλή για το θέμα μετά από αίτημα της Νέας Δημοκρατίας. Ο αρχηγός της Αντιπολίτευσης στη Θεσσαλονίκη, τοποθέτησε την Παιδεία στο κέντρο της πολιτικής του, παρούσας και μελλοντικής, εξαίροντας τη σημασία του δημόσιου σχολείου. Το FACT στηρίζει αναφανδόν τη δημόσια παιδεία και φυσικά το δημόσιο χαρακτήρα της, υπερασπιζόμενο, βέβαια το δικαίωμα επιλογής μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Το σήριαλ με τις τηλεοπτικές άδειες καλά κρατεί. Ο κ.Σπίρτζης χθες δήλωσε μιλώντας για τις άδειες ότι “Δεν θα χαριστούμε ούτε στη μάνα μας”. Πιθανώς. Ο κ.Κούλογλου πάντως με δηλώσεις του χθες κατεδάφισε όποιον ισχυρισμό σχετίζεται με ηθικά πλεονεκτήματα και καλές προθέσεις. Το σίγουρο είναι ότι μέσα σε 26 ημέρες  έχουμε περάσει όλα τα στάδια: από τον θρίαμβο στην πτώση. Γράψαμε μια ανασκόπιση για το πώς εξελίχθηκε η ιστορία μέχρι τώρα για να θυμηθούμε κάποια πράγματα.
Ο απόηχος του πρώτου debate μεταξύ Κλίντον και Τραμπ είναι ακόμα δυνατός. Επιλέγουμε τα πιο χαρακτηριστικά facts και δημοσιεύουμε και την ανάλυση του Ευτύχη Βαρδουλάκη για την επικοινωνιακή διάσταση του ζητήματος.
Απεβίωσε ο μεγάλος Σιμόν Πέρες. “Ο απαισιόδοξος και ο αισιόδοξος πεθαίνουν με τον ίδιο τρόπο. Ζούν όμως μια εντελώς διαφορετική ζωή. Ζήσε ως αισιόδοξος”, έλεγε προς το τέλος αφού εκείνος πρώτα έζησε μια μυθιστορηματική ζωή μέσα από πολέμους και πολιτικές αντιπαραθέσεις. Πολύ μεγάλη μορφή.
Δεν ξέρω εαν τα περιστέρια ξέρουν όντως ορθογραφία, όπως ισχυρίζονται ερευνητές πανεπιστημιού της Νέας Ζηλανδίας. Και να ξέρουν όμως, δεν έχουν καμία τύχη να τα συμπαθήσουμε λίγο περισσότερο!
100 σήμερα. Εκατό δελτία FACT. Ευχαριστούμε για τη στήριξη αλλά πιο πολύ για το ενδιαφέρον σας. Συνεχίζουμε. Χρόνος ανάγνωσης δελτίου: 15′ λεπτά.

Ψηφίστηκε το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα.

Με ψήφους 152 “υπέρ” ψηφίστηκε το νομοσχέδιο (Naftemporiki) με τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της β’υποδόσης των €2,8 δις.  Κάποιες εκκρεμότητες πήραν παράταση και σύμφωνα με τον προγραμματισμό προχωράμε στην εκταμίευση. Περιμένουμε βέβαια να δούμε την αποτίμηση που θα κάνει το Euro Working Group της Παρασκευής.

Κόσμος: Απεβίωσε ο Σιμόν Πέρες

Απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών ο Σιμόν Πέρες, ο τελευταίος από τους ιδρυτές τους κράτους του Ισραήλ, τρεις φορές Πρωθυπουργός της χώρας, αρχιτέκτονας του πυρηνικού προγράμματος του Ισραήλ, βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης για τις προσπάθειες που έκανε για την εξέρευση ειρηνικής λύσης για το παλαιστινιακό.

Εαν το όνομα κάθε ανθρώπου είναι δηλωτικό σ’ενα βαθμό και της μοίρας του, αυτό ισχύει κατεξοχήν για τον Σιμόν Πέρες. Γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου του 1923 στη Βισνέβα της Πολωνίας (σημερινή Λευκορωσία) ως Σιμόν Πέρσκι. Αργότερα  θα πάρει  το εβραϊκό ψευδώνυμο Πέρες που σημαίνει “αετός”. Και ο Σιμόν Πέρες ως πολιτικός ήταν ακριβώς αυτό: ένας επιθετικός αετός, γεράκι θα τον έλεγες καλύτερα, που είχε ενστερνιστεί τη ρητορική της ειρηνικής διευθέτησης του θέματος των εδαφών με τους Παλαιστινίους αλλά στην πραγματικότητα πολιτεύτηκε και έδρασε με τη λογική του δικαίου του ισχυρότερου.

Το 1934 η οικογένειά του φτάνει στην υπό βρετανική κατοχή Παλαιστίνη. Στον πρώτο Αραβο-ισραηλινό πόλεμο πήρε ενεργά μέρος ως μέλος της Haganah, μιας στρατιωτικής οργάνωσης (σήμερα κάποιοι μπορεί να την έλεγαν και τρομοκρατική…) που είχε καθοριστικό ρόλο τόσο στον πόλεμο κατά των Βρετανών όσο και αργότερα κατά τα πρώτα βήματα του κράτους του Ισραήλ. Η Haganah αργότερα εξελίχθηκε στον Στρατό των Πολιτών του Ισραήλ (IDF). Το εύρος της εμπλοκής του με τη στρατιωτική οργάνωση ήταν τέτοιο που σε ηλικία 29 ετών έγινε Αρχιστράτηγος.  Η κρίση στο Σουέζ το 1956 τον ανέδειξε σε ηγετική μορφή. Άσχετα από την διπλωματική εξέλιξη των πραγμάτων που οδήγησε στην επιστροφή του καναλιού στην Αίγυπτο, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις ήταν απολύτως επιτυχείς. Τα κατορθώματά του δεν σταματούν στο Σουέζ. Λίγο αργότερα, θα πείσει τον Μπεν Γκουριόν ότι μια μικρή χώρα σαν το Ισραήλ που είναι κυκλωμένη από εχθρούς χρειάζεται πυρηνικά και λαμβάνει τη συγκατάθεσή του να σχεδιάσει το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας.
Χρόνια μετά, ο στενός του συνεργάτης στις μυστικές συνομιλίες με τους Άραβες και επιφανής διαπραγματευτής Yossi Beilin θα πει ότι τα πρώτα χρόνια της καρριέρας του, αυτός ο θιασώτης της ειρήνης ήταν ένα γεράκι του πολέμου.

Την περίοδο 1984-1986 χρημάτισε Πρωθυπουργός της κυβέρνησης εθνικής ενότητας Εργατικού Κόμματος-Λικούντ. Το 1993 εποπτεύει τις μυστικές διαπραγματεύσεις με την οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης που θα οδηγήσουν στην υπογραφή των συμφωνιών του Οσλο.  Το 1994 βραβεύεται με το  Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον Γιτζάκ Ραμπίν και τον Γιάσερ Αραφάτ για τον ρόλο τους στην παλαιστινο-ισραηλινή ειρηνευτική διαδικασία. Μετά την δολοφονία του Γιτζάκ Ραμπίν, στις 4 Νοεμβρίου 1995, ο Σιμόν Πέρες τον διαδέχεται στην ηγεσία της κυβέρνησης και του Εργατικού Κόμματος.

Ο Σιμόν Πέρες που έζησε μέσα στους πολέμους αλλά και τις πολιτικές πολεμικές, είχε την ευφυία να δει τη στιγμή που έπρεπε να αποσυρθεί από τις διενέξεις και από “Πατέρας” του Ισραήλ να γίνει ο “Παπούς” του έθνους. Μάλιστα ταξίδεψε πολύ μεταφέροντας την εικόνα ενός ενωμένου, προοδευτικού και παθιασμένου για την ειρήνη Ισραήλ.

Θα τον θυμόμαστε ως μεγάλο πολιτικό και πατριώτη με την έννοια ότι πατριωτισμός είναι ν’αγαπάς την πατρίδα σου και όχι να μισείς τις πατρίδες των άλλων.

Η οικογενειακή του ιστορία τέμνεται με αυτή της χώρας μας καθώς ο πατέρας του έπεσε στην Ελλάδα ως κομάντο αλεξιπτωτιστής, συνελήφθη από τους Γερμανούς, κατάφερε να αποδράσει, περιπλανήθηκε στη χώρα μέχρι που βρήκε καταφύγιο σ’ενα ελληνικό μοναστήρι, πιθανότατα αυτό της Χασιάς. Την ιστορία την είχαμε διαβάσει στα ΝΕΑ  το 2012 όταν είχε έρθει στη χώρα μας σε επίσημη επίσκεψη ως Πρόεδρος.

Συστήνουμε θερμά να δείτε την ομιλία του στο Νταβός το 2013, είναι μία από τις πιο εμπνευστικές ομιλίες που έχουμε δει ποτέ. Έμπλεος σοφίας κάνει τη διαπίστωση ότι  “Ο αισιόδοξος με τον απαισιόδοξο πεθαίνουν με τον ίδιο τρόπο. Ζουν όμως μιας εντελώς διαφορετική ζωή. Ζήσε ως αισιόδοξος. Το δοκίμασα για 90 χρόνια και δεν ήταν τόσο άσχημα”.

Συναγερμός για τα έσοδα.

Ενώ εκπνέει ο Σεπτέμβριος όπου οι φορολογούμενοι έπρεπε να πληρώσουμε €1,8 δισ. σε φόρους, τον προηγούμενο μήνα, τα χρέη προς τις εφορίες σημείωσαν νέο ρεκόρ.

Με βάση τα επίσημα στοιχεία (Naftemporiki.gr) της γενικής γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, τον προηγούμενο μήνα οι φορολογούμενοι άφησαν απλήρωτους φόρους και πρόστιμα ύψους 1,368 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη να φτάσουν 8,986 δισ. ευρώ στο οκτάμηνο, αλλά και το σύνολο των ληξιπροθέσμων χρεών να εκτοξευτεί στα 91,6 δισ. ευρώ.

Και όλα αυτά ενώ έχουμε μπροστά μας το απίστευτο φορολογικό βάρος του γ’τριμήνου του 2016 όπου πρέπει να εισπραχθούν από το κράτος €21δις σε φόρους.

Τηλεοπτικές άδειες: “Δεν θα χαριστούμε ούτε στη μάνα μας”.

Μόλις 26 ημέρες έχουν περάσει από τα ξημερώματα της 2ας Σεπτεμβρίου, όταν ο Υπουργός Επικρατείας κ.Νίκος Παππάς στην ανακοίνωσή που εξέδωσε μετά το πέρας της διαδικασίας της δημοπρασίας για της τηλεοπτικές άδειες δήλωνε (Το Βημα) πως “Μπήκε ένα τέλος σε 27 χρόνια ανομίας”. Είπε και άλλα σ’εκείνη τη δήλωση. Όπως ότι πλέον θα εκπέμπουν “Κανάλια που θα ενημερώνουν τον ελληνικό λαό με αντικειμενικότητα και πλουραλισμό, όχι ανάλογα με τις υπόγειες σχέσεις του ιδιοκτήτη τους με την πολιτική ηγεσία και φόντο τα θαλασσοδάνεια”.

Εικοσιέξι (26) ημέρες μετά κι αφού ένας από τους υπερθεματιστές βγήκε εκτός διαδικασίας επειδή αδυνατούσε να καταβάλλει την προκαταβολή, αφού αποδείχτηκε ότι δεν έγινε κανένας ουσιαστικός έλεγχος “πόθεν έσχες” και στην ιστορία φαίνεται να παίζουν καταλυτικό ρόλο και κάποια “θαλασσοδάνεια” από την Τράπεζα Αττικής, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ.Στέλιος Κούλογλου δήλωσε σε συνέντευξή του στον Αθήνα 9.84 ότι “Ο κ.Καλογρίτσας, προφανώς συνήψε μια συμφωνία με μέλη της κυβέρνησης αλλά αυτή η συμμαχία δεν είναι τόσο ισχυρή για να νικήσει τους αντιπάλους”. Συμπλήρωσε ακόμα ότι “φυσικά και είναι δουλειά της κυβέρνησης να έχει κάποια φιλικά ΜΜΕ”.

Ξαναδιαβάζουμε τη δήλωση Παππά: Αντικειμενικότητα, πλουραλισμός, τέλος στις υπόγειες σχέσεις με την πολιτική ηγεσία, θαλασσοδάνεια. Δεν υπάρχει λέξη στη δήλωση της 2ας Σεπτεμβρίου που να μην αποδείχτηκε ψεύτικη. Σε κάθε περίπτωση, ο Υπουργός στις 7 Οκτωβρίου ( iefimerida)θα παρουσιαστεί στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για να απαντήσει στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης για πλημμελή έλεγχο των πόθεν έσχες.

Χθες στη Βουλή, η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ.Φώφη Γεννηματά και κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου για τα προαπαιτούμενα δήλωσε (Naftemporiki.gr) πως “Τώρα ήρθε η ώρα του Εισαγγελέα”.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, λίγο νωρίτερα, ο κ.Π.Σκουρλέτης ισχυρίστηκε (News 247) πως “Εκτελεστές συμβολαίων επιτίθενται στην κυβέρνηση για τις άδειες” ενώ ο κ.Σπίρτζης ο οποίος είναι και φίλος του κ.Καλογρίτσα χρησιμοποίησε ακριβώς την προσωπική σχέση για να αμυνθεί (iefimerida). “Η αποχώρηση Καλογρίτσα αποδεικνύει πως δεν θα χαριστούμε ούτε στη μάνα μας”.

Όσο απόστασιοποιημένος και να θέλει να είναι κάποιος, είναι πολύ δύσκολο να μην βλέπει ότι ένα από τα πλέον φιλόδοξα και πολυδιαφημισμένα πρότζεκτ της κυβέρνησης εξελίχθηκε σε μέγα φίασκο.

 

Μικρή “ιστορική αναδρομή” στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών.

Η ιστορία με τις τηλεοπτικές άδειες ξεκινάει πριν από ένα χρόνο, τον Οκτώβριο του 2015, όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε τον Ν.4339/2015, ευρύτερα γνωστό ως “Νόμο Παππά”. Στον νόμο είχαν αντιδράσει έντονα οι ανεξάρτητες αρχές ΕΣΡ και ΕΕΤΤ. Με το άρθρο 55, παράγραφο 10 του νόμου αυτού, καταργήθηκε η διάταξη που επέτρεπε να δίνονται παρατάσεις στις θητείες των μελών του ΕΣΡ, την αρμόδια ανεξάρτητη αρχή, σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας, για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών.

Το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (ΕΣΡ) ήταν ένα ανεξάρτητο επταμελές όργανο και με τα τέσσερα μέλη του λειτουργούσε νόμιμα και εν απαρτία, άρα μπορούσε να πάρει τις σχετικές αποφάσεις για τις τηλεοπτικές άδειες. Ο κ. Παππάς ισχυριζόταν ότι η σύνθεση δεν ήταν νόμιμη, εαν και με τον νόμο 4055/2012 η θητεία των υπηρετούντων μελών του ΕΣΡ είχε παραταθεί μέχρι τη συμπλήρωση οκταετίας.

Ο κ.Παππάς επιδίωξε των έλεγχο του ΕΣΡ προτείνοντας νέα μέλη αλλά επρόκειτο καθαρά για κομματικές επιλογές που έπλητταν την ανεξαρτησία της αρχής και με την αντίδραση της αντιπολίτευσης δεν κατέστη εφικτό.

Έτσι ο κ.Παππάς με τροπολογία που έφερε στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 2016, απλώς ακύρωσε το ΕΣΡ και μεταβίβασε στον εαυτό του τις κατά το νόμο αρμοδιότητες του οργάνου. Με την ίδια τροπολογία όρισε μάλλον αυθαίρετα τον αριθμό των τηλεοπτικών σταθμών που θα είχαν άδεια να εκπέμπουν νόμιμα μόλις σε τέσσερις (4) χωρίς να ορίζει παράλληλα κάποιο ποιοτικό κριτήριο με το οποίο θα αδειοδοτούνταν οι σταθμοί.  Είναι η στιγμή που εμφανίζεται στην ιστορία το περίφημο “Ινστιτούτο της Φλωρεντίας” το οποίο συνέταξε την έκθεση τεκμηρίωσης του ισχυρισμού του Υπουργού ότι οι σταθμοί δεν μπορούν να είναι πάνω από τέσσερις.

Τον Μάιο του 2016 προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός και αμέσως όλοι οι εν ενεργεία τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας προσέφυγαν στη δικαιοσύνη, καταγγέλοντας στο σύνολό του το νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης. Το ΣτΕ επιφυλάχθηκε να εκδόσει απόφαση περί τα τέλη Σεπτεμβρίου-μέσα Οκτωβρίου. Παρ’όλα αυτά όμως και με τον νόμο ουσιαστικά “στον αέρα” μέχρι την απόφαση του ΣτΕ, η κυβέρνηση προχώρησε στη δημοπρασία, στήνοντας το γνωστό, πλέον, σόου στα τέλη Αυγούστου. Πέραν όλων των ζητημάτων που συνδέθηκαν με τη διαδικασία του διαγωνισμού αξίζει να κρατήσουμε ότι για το ίδιο προϊόν δηλαδή μία τηλεοπτική άδεια ίδιας εμβέλειας, καταγράφτηκαν μεγάλες αποκλίσεις στο τίμημα. Ο πρώτος έδωσε €45 εκατομμύρια και ο τέταρτος €75 εκατομμύρια. Και μιλάμε για την ίδια άδεια.

Βέβαια το θέμα φάνηκε ότι θα έχει επιπλοκές από την πρώτη στιγμή όταν, μόλις ολοκληρώθηκε η διαδικασία, ένας από τους επιλαχόντες μίλησε για “λαγούς” κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας. Το μείζον ζήτημα δημιουργήθηκε με τον έλεγχο των πόθεν έσχες. Τον έλεγχο αυτό δεν τον έκαναν αρμόδια κρατικά όργανα αλλά μια επιτροπή που όρισε ο ίδιος ο κ.Παππάς στην οποία δεν συμμετέχουν εκπρόσωποι του ΥΠΟΙΚ ή δικαστικοί λειτουργοί.  Αλλά και πάλι δημιουργήθηκε πρόβλημα καθώς ο κ.Παππάς σε αντίθεση προς τον δικό του νόμο δήλωσε ότι θα γίνει ο έλεγχος μόνο για το ποσό της προκαταβολής, μια θέση από την οποία υπαναχώρησε μετά τη σφοδρή αντίδραση ενός από τους υπερθεματιστές.

Σήμερα, βρισκόμαστε στο σημείο όπου ένας υπερθεματιστής δεν κατάφερε να καταβάλλει την προκαταβολή, η επιτροπή του κ.Παππά κάνει έλεγχο “πόθεν έσχες” του πρώτου επιλαχόντα, ενώ αναμένουμε την απόφαση του ΣτΕ.

Στην αφήγηση της ιστορίας, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε την πανηγυρική δήλωση ότι τα €246 εκατομμύρια του διαγωνισμού θα διατεθούν στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες που επλήγησαν από τα μνημόνια. Εαν και η κυβέρνηση γνώριζε καλά ότι αυτά τα χρήματα προορίζονταν για την κάλυψη των δημοσιονομικών στόχων, όπως προβλέπονταν από το τρίτο μνημόνιο που η ίδια υπέγραψε, ο Πρωθυπουργός επανέλαβε την ψευδή δήλωση ως εξαγγελία από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης στις αρχές του μήνα.

Μία μέρα μετά το debate Χίλαρι-Τραμπ.

Εάν και είναι σχεδόν αδύνατον να αντισταθούμε στην ένταση της της στιγμής που επιβάλλει τη βουλιμική κατανάλωση ειδήσεων, σχολίων, δημοσιεύσεων στα σόσιαλ μήντια και όλα τα επικοινωνιακά παραφερνάλια που συνοδεύουν κάθε μεγάλο debate και μάλιστα σ’αυτό το επίπεδο και με αυτούς τους υποψηφίους, το σοφότερο που μπορεί να πράξει κάποιος σ’αυτές τις περιπτώσεις είναι να περιμένει “να καθίσει ο καφές”.

Εμείς το καταφέραμε χάρις στην επαγγελματική μας εμπειρία αλλά κυρίως στο ταπεραμέντο μας. Δεν επιλέγουμε αυτή τη λέξη τυχαία! Σύμφωνα με τη Google (TIME) αυτή είναι η λέξη που οι αμερικανικοί θεατές του debate “έψαξαν” περισσότερο στη μηχανή αναζήτησης κατά τη διάρκεια του debate. Για να είμαστε ακριβείς, η λέξη που βγήκε πρώτη στην αναζήτηση ήταν η λέξη temperament. Αναφέρθηκε πολύ τόσο κατά τη διάρκεια του debate από τους ίδιους τους υποψηφίους όσο και στις συζητήσεις και τις αναλύσεις που έγιναν στη συνέχεια.

To debate έσπασε ρεκόρ τηλεθέασης (CNN). Το είδαν πάνω από 100εκατομμύρια Αμερικανοί. 84 εκατομμύρια το είδαν, σύμφωνα με τη μέτρηση της Nielsen, στους  13 τηλεοπτικούς σταθμούς που το μετέδωσαν ζωντανά. Σ’αυτούς πρέπει να προσθέσουμε τα εκατομμύρια που το είδαν μέσω ιντερνετ και τους χιλιάδες που συγκεντρώθηκαν σε εστιατόρια, μπαρ και άλλους δημόσιους χώρους να το δουν ομαδικά. Ρεκόρ έσπασε (TIME) και ο σχολιασμός στο twitter με τον Τραμπ να έχει τις περισσότερες αναφορές τόσο στο twitter όσο και στο Facebook, όχι πάντα θετικές, εννοείται.

Το πληρέστερο fact-checking, δηλαδή ο έλεγχος όλων των ισχυρισμών που έκαναν οι υποψήφιοι κατά τη διάρκεια της τηλεμαχίας τον διαβάσαμε στο NPR ενώ βρήκαμε πολύ ενδιαφέρον το ρεπορτάζ της Washington Post. Κάποιοι από τους ρεπόρτερ της εφημερίδας προσκάλεσαν κάποιους αναποφάσιστους να δουν μαζί το debate και κατέγραψαν τις αντιδράσεις τους.

Κερδισμένη ήταν σαφώς η Χίλαρι Κλίντον. Όσοι έχετε μανία με τις μετρήσεις και τη στατιστική, διαβάστε την ανάλυση (FiveThrityEight) για τον τρόπο που υπολογίζεται ένα δημοσκοπικό σκορ σ’ενα debate από τον “γκουρού” Nate Silver.

Επόμενο debate στις 4 Οκτωβρίου, στο Longwood University, στο Farmville της Virginia. Αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα καθώς οι υποψήφιοι θα έχουν ν’απαντήσουν και στις ερωτήσεις του κοινού.

Ανάλυση – Αμερικανικές εκλογές: Τί έδειξε το πρώτο τηλεοπτικό debate.

Ζητήσαμε από τον σύμβουλο στρατηγική και επικοινωνίας κ.Ευτύχη Βαρδουλάκη μια σύντομη ανάλυση για το πρώτο τηλεοπτικό debate των υποψηφίων για τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου. Να τί μας είπε:

“Το ντιμπέητ στις ΗΠΑ δεν είχε θριαμβευτή, είχε όμως νικητή. Την Χίλαρι Κλίντον.

Η υποψήφια των Δημοκρατικών επένδυσε και επέμεινε στα θετικά της στοιχεία. Ανέδειξε την εμπειρία της, ήταν ήρεμη και ατάραχη στις επιθέσεις και διακοπές του αντιπάλου της και επέμεινε πολύ στο κομμάτι της στρατηγικής της ότι προέρχεται και ενδιαφέρεται από τη μεσαία τάξη. Παράλληλα φάνηκε προετοιμασμένη για τα δικά της αδύναμα σημεία, με βασικότερο αυτό των e-mail και της υγείας – σθένους – αντοχών της. Το μεν ζήτημα των e-mail αποδέχθηκε την ευθύνη της και δεν έχασε χρόνο με δικαιολογίες. Στην δε ερώτηση για τις σωματικές αντοχές της κέρδισε καταφανώς.

Αν κάπου υστερούσε η Κλίντον σε επίπεδο εικόνας ήταν στο ότι σε κάποια σημεία έχανε τη ροή του λόγου της και κοίταζε πολύ συχνά της σημειώσεις της.

Σε επίπεδο ρητορικής στρατηγικής αξίζει να επισημανθεί η μετατόπιση της Χίλαρι σε πιο αριστερές θέσεις, προϊόν ασφαλώς του εσωκομματικού συμβιβασμού λόγω της ισχυρής υποψηφιότητας Σάντερς.

Ο Ντόναλντ Τραμπ στην αρχή ειδικά του ντιμπέητ ήταν πιο ήρεμος και πιο προεδρικός από όσο τον έχουμε συνηθίσει. Το κομμάτι της υψηλής φορολογίας πολιτών και επιχειρήσεων ήταν μάλλον το καλύτερό του στο ντιμπέητ και αυτό στο οποίο κέρδισε. Όσο περνούσε η ώρα φάνηκε να χάνει τον έλεγχο του και να μην μένει επικεντρωμένος στο μήνυμά του. Αυτό που ήταν επιζήμιο για τον Τραμπ ήταν οι απαντήσεις του σε δύο απολύτως αναμενόμενα θέματα: Των φορολογικών του δηλώσεων, όπου απήντησε ως παιδάκι Γ’ δημοτικού, ότι θα τα δώσει αν δώσει και η άλλη τα e-mail της, λες και είναι ζήτημα μεταξύ τους διαπραγμάτευσης και – κυρίως – η απάντηση για τη φήμη που επί χρόνια διακινούσε ότι ο Μπαράκ Ομπάμα δεν είχε γεννηθεί στις ΗΠΑ. Η απάντηση του Τραμπ ως προς αυτό ήταν τραγική και επειδή ήταν προς το τέλος του ντιμπέητ επηρέασε τις εντυπώσεις.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πώς ο Τραμπ έδωσε τόσο κακή απάντηση σε μια απολύτως – μα απολύτως! – αναμενόμενη ερώτηση. Επειδή θεωρώ αδιανόητο το επιτελείο του να μην είχε προετοιμάσει σχετική απάντηση – και αν είχε προετοιμάσει αποκλείεται να ήταν τόσο κακή – εικάζω ότι ο Τραμπ στην πορεία του ντιμπέητ έχασε το ρυθμό και την πειθαρχία του, δεν συμβουλεύτηκε τις σημειώσεις του, ακολούθησε το πολυδιαφημισμένο ταπεραμέντο του. Και ως προς αυτό, δεν του βγήκε.

Απεδείχθη λοιπόν ξανά η βασιμότητα του πλέον κλασικού θέσφατου αυτών των αναμετρήσεων: Μεταξύ πολιτικών και ρητόρων ανάλογου επιπέδου κερδίζει πάντα αυτός που έχει προετοιμαστεί καλύτερα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τέλος, παρουσιάζει η διαχείριση μετά το ντιμπέητ. Το επιτελείο των Δημοκρατικών – λειτουργώντας βέβαια και σε πολύ πιο φιλικό μηντιακό περιβάλλον – είχε έτοιμο “σπινάρισμα” στα περισσότερα πάνελς, είχε έτοιμα άρθρα και σχόλια, είχε έτοιμο υλικό με τις κακές στιγμές του Τραμπ. Αντιθέτως οι Ρεπουμπλικανοί φάνηκαν λιγότερο προετοιμασμένοι για την μετά το ντιμπέητ διαχείριση και είδαν τον Τραμπ να δίνει σχεδόν μια δεύτερη συνέντευξη στις κάμερες κατά την έξοδό του, εξηγώντας τι εννοούσε και προσπαθώντας να μαζέψει τις γκάφες του.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Έναν κερδισμένο γύρο και τίποτα παραπάνω. Στο πρώτο ντιμπέητ του 2012 ο τότε υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών Μιτ Ρόμνι είχε κερδίσει συντριπτικά τον Μπαράκ Ομπάμα. Στα επόμενα δύο ντιμπέητ κέρδισε ο Ομπάμα, ο οποίος κέρδισε και τις εκλογές.

Δεδομένου ότι και σε αυτή την αναμέτρηση έχουμε δύο ακόμα αναμετρήσεις, ταμείο θα κάνουμε στο τέλος”. (vardoulakis@stratego.gr)

Για να λαμβάνετε στο εμέηλ σας το δελτίο με τις σημαντικότερες ειδήσεις της ημέρας εγγράφεστε εδώ. 

 

Ζωϊκό Βασίλειο: Τα περιστέρια μπορούν να διαβάζουν (;)

Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι αυτό που διαχωρίζει τους ανθρώπους από τα ζώα είναι το γέλιο αλλά τα πάντα είναι η γλώσσα. Οι λέξεις. Αυτές δημιουργούν συνείδηση και όλο το πεδίο του επιστητού. Τα ζώα καταλαβαίνουν λέξεις από τη γλώσσα των ανθρώπων εαν και πολλά έχουν γραφτεί επ’αυτού που τα θέλει περισσότερο να καταλαβαίνουν διαθέσεις και προθέσεις.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Otago της Νέας Ζηλανδίας, κατάφεραν να εκπαιδεύσουν περιστέρια στο ν’αναγνωρίζουν την ορθογραφία των λέξεων με 70% επιτυχία, παρακαλώ. Είναι η πρώτη φορά που κάποιο ζώο που δεν ανήκει στα πρωτεύοντα εμφανίζεται να μπορεί να διακρίνει διαφορές ανάμεσα στα γράμματα των λέξεων.

Σύμφωνα με τους ερευνητές η έρευνα μπορεί να μας δώσει πληροφορίες για τον τρόπο που λειτουργούσε το μυαλό των ανθρωπιδών δηλαδή στα προηγούμενα στάδια της εξέλιξης.

Εδώ μπορείτε να δείτε το σχετικό βίντεο (NPR) των ερευνητών αλλά ορθά ο συντάκτης της είδησης θυμήθηκε το ίδιο πείραμα με τα περιστέρια που έκανε ο “πατέρας” των επιστημών της συμπεριφοράς Μπάροουζ Σκίνερ.