Τετάρτη 9 Νοεμβρίου- Ειδική Έκδοση: Ό,τι πρέπει να ξέρετε για τις Αμερικανικές Εκλογές

Ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ντόναλντ Τράμπ αναδείχτηκε ο 45ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ανατρέποντας κάθε πρόβλεψη και δημοσκόπιση.

Τα αποτελέσματα:
Χίλαρι Κλίντον: 47,7% (59,383,245 ψήφοι), 218 εκλέκτορες.
Ντόναλτ Τραμπ: 47,5% (59,211,893 ψήφοι), 279 εκλέκτορες.

Σύμφωνα με το αμερικανικό σύστημα ο Πρόεδρος αναδεικνύεται από το εκλεκτορικό σώμα που ονομάζεται “Κολέγιο των Εκλεκτόρων” και αποτελείται από 538 μέλη. Ο νικητής κάθε Πολιτείας, εξασφαλίζει όλους τους εκλέκτορες της Πολιτείας. Οπότε, όποιος έχει μεγαλύτερο αριθμό ψήφων σε απόλυτο αριθμό, όπως η Χίλαρι Κλίντον φέτος, δεν σημαίνει ότι θα αναδειχθεί και Πρόεδρος.

Τέσσερα facts (New York Times) των εκλογικών αποτελεσμάτων:

• Ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε πολύ μεγάλα ποσοστά στις αγροτικές περιοχές της χώρας, επικρατώντας της Χίλαρι Κλίντον που καταγράφει υψηλά ποσοστά στις αστικές περιοχές και τις μεγαλουπόλεις.
• Η μεγαλύτερη εκλογική του δύναμη, καταγράφεται στις βιομηχανικές, Κεντροδυτικές Πολιτείες, όπου πλειοψηφούν οι λευκοί χωρίς πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
• Η Χίλαρι Κλίντον κατέγραψε σημαντική δύναμη στις μεγαλουπόλεις αλλά καταψηφίστηκε στις μικρές, βιομηχανικές πόλεις των κεντρικών ΗΠΑ.
• Ο Ντόναλντ Τραμπ συγκέντρωσε τους απαραίτητους 270 εκλέκτορες καταφέρνοντας ν’ανατρέψει το εκλογικό αποτέλεσμα του Μπάρακ Ομπάμα τόσο το 2008 όσο και το 2012, κερδίζοντας πολιτείες όπως η Άιοβα, η Φλόριντα, το Οχάϊο, η Πενσυλβάνια και του Γουίσκόνσιν.

Οι περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών που ένιωθαν ότι μένουν πίσω σε μία χώρα που αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς είναι αυτές που έδωσαν τη νίκη στον Ντόναλντ Τραμπ.

Είναι λευκός, ανήκει στην εργατική τάξη και δεν έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Αυτό είναι το δημογραφικό προφίλ του “μέσου ψηφοφόρου” του Τραμπ.

FACTS:

• Ο Ντόναλντ Τραμπ ψηφίστηκε από άντρες. Στις εκλογές του 2012 οι άντρες προτίμησαν τον Μιτ Ρόμνεϊ κατά 7 μονάδες, φέτος ο Τραμπ διπλασίασε αυτά τα ποσοστά
• Στο εκλογικό σώμα, καταγράφεται το μεγαλύτερο χάσμα ανά φύλο για τα τελευταία 60 χρόνια. Eνα 24% χωρίζει τους άντρες από τις γυναίκες.
• Οι λευκοί χωρίς πανεπιστημιακή εκπαίδευση ψήφισαν μαζικά Τραμπ. Το 2012 η συγκεκριμένη τάξη στήριξε τον Ρόμνεϊ κατά ένα 26%. Το 2016 ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε ν’αυξήσει το ποσοστό αυτό στη συγκεκριμένη δημογραφική ομάδα κατά μιάμιση φορά.
• Η Κλίντον τα πήγε πολύ πιο άσχημα από τον Ομπάμα σε μια σειρά από κρίσιμες Πολιτείες και επαρχίες.
• Φαίνεται πως οι συντηρητικοί ψηφοφόροι ακολούθησαν τον Τραμπ ενώ δεν ήταν ο παραδοσιακός Ρεπουμπλικανός σε μια σειρά από βασικά ζητήματα ατζέντας όπως το ελεύθερο εμπόριο, η περικοπή των δαπανών και η μείωση της φορολογίας (ο Τραμπ έχει ταχθεί κατά αυτών των παραδοσιακών ρεπουμπλικανικών θέσεων). Είναι η λαϊκίστικη ρητορική, κατά της πολιτικής ορθότητας που τελικά τον έκαναν ελκυστικό στη συγκεκριμένη πολιτική ομάδα.
• Οι περίφημοι Ευαγγελιστές, το κομμάτι των συντηρητικών ψηφοφόρων που έδειχναν να ενοχλούνται από το ύφος και το στυλ του Τραμπ, τελικώς τον υπερψήφισαν σε ποσοστό 81% (78% εξ αυτών ψήφισαν τον Μ.Ρόμνει το 2012).
• Το πιο εντυπωσιακό ερευνητικό έρευνα είναι πως τον Τραμπ τελικώς τον ψήφισαν και όσοι δεν τον αποδέχονταν. Το 2012 το 98% όσων δεν έβλεπαν θετικά τον Ομπάμα επέλεξαν τον αντίπαλό του. Αυτή τη φορά όμως, ανάμεσα σε αυτούς που έβλεπαν πολύ αρνητικά τον Τραμπ ένα 15% τελικώς τον ψήφισε.

Πηγές: NPR, The Atlantic.

Ντόναλντ Τραμπ: “Μόλις έλαβα ένα τηλεφώνημα από την υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον. Μας συνεχάρη”. Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την επινίκια ομιλία του ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Τόνισε ακόμα ότι έχει έρθει η ώρα να αναχαιτιστούν οι διχαστικοί άνεμοι και οι Αμερικανοί να ενωθούν ως έθνος. Παράλληλα δεσμεύθηκε σε κάθε πολίτη ότι θα είναι πρόεδρος για όλους τους Αμερικανούς. Εξάλλου επεσήμανε απευθυνόμενος σε όσους δεν τον υποστήριξαν ότι τους τείνει το χέρι για να τον καθοδηγήσουν, να συνεργαστούν μαζί του και να ενώσουν τις ΗΠΑ.
Ο Τραμπ χαρακτήρισε την προεκλογική του εκστρατεία κίνημα, η δουλειά στο οποίο ξεκινά μόλις τώρα που τελείωσε η προεκλογική εκστρατεία, και υπογράμμισε ότι θέλει να χρησιμοποιήσει την εμπειρία του στις επιχειρήσεις για να βοηθήσει τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, οι ξεχασμένοι άνδρες και γυναίκες των ΗΠΑ δεν θα είναι πλέον ξεχασμένοι, ενώ πρόσθεσε ότι θα ανοικοδομήσει τα κέντρα των πόλεων, τους αυτοκινητόδρομους και τις υποδομές. Με αυτόν τον τρόπο ο Τραμπ εκτιμά ότι θα δοθεί δουλειά στους ανθρώπους.

Χίλαρι Κλίντον: “Χθες την νύχτα συνεχάρην τον Ντόναλντ Τραμπ και προσφέρθηκα να εργαστώ μαζί του για το καλό της χώρας μας. Ελπίζω ότι θα είναι ένας επιτυχημένος πρόεδρος για όλους τους Αμερικανούς”, τόνισε η πρώην υπουργός Εξωτερικών σε υποστηρικτές της και στελέχη του επιτελείου της σε ένα ξενοδοχείο του Μανχάταν. “Ο Τραμπ θα είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, πρέπει να είμαστε ανοιχτόμυαλοι, του χρωστάμε μια ευκαιρία να ηγηθεί” ανέφερε χαρακτηριστικά η Κλίντον, ωστόσο υπογράμμισε ότι το Δημοκρατικό κόμμα θα διαφυλάξει την ελευθερία του λόγου, το κράτος δικαίου και τις αρχές στις οποίες πιστεύει. Η κ. Κλίντον παραδέχθηκε ακόμη πως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που ανέμενε, λέγοντας πως λυπάται που δεν κερδήθηκε αυτή η μάχη. “Γνωρίζω πως νιώθετε απογοητευμένοι γιατί το ίδιο νιώθω κι εγώ. Είναι επίπονο για μας. Αλλά θέλω να θυμάστε: Η εκστρατεία μας ήταν για τη χώρα που αγαπάμε, όχι για έναν άνθρωπο και για μία ψηφοφορία”, πρόσθεσε χαρακτηριστικά.

Άγκελα Μέρκελ: “Η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες συνδέονται με αξίες, τη δημοκρατία, την ελευθερία, τον σεβασμό του νόμου, της αξιοπρέπειας του ανθρώπου ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματός του, τη θρησκεία του, το φύλο του, τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ή τις πολιτικές πεποιθήσεις του. Είναι στη βάση αυτών των αξιών που προτείνω μια στενή συνεργασία με τον επόμενο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ”.

Προκόπης Παυλόπουλος:  “Η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες συνδέονται με μια μακρόχρονη και ανθεκτική φιλία, βασισμένη στις κοινές αξίες της Ελευθερίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Δημοκρατίας. Σήμερα οι δύο χώρες μας είναι σημαντικοί σύμμαχοι, συνδεόμενοι τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της Ευρω-Ατλαντικής Κοινότητας, όσο και με τα εκατομμύρια Αμερικανών με ελληνική καταγωγή. Έχω την πεποίθηση ότι, κατά τη διάρκεια της Προεδρίας σας, οι δεσμοί αυτοί θα συνεχίσουν να ενισχύονται και να εμπλουτίζονται, προς αμοιβαίο όφελος των Εθνών μας, καθώς και προς όφελος της παγκόσμιας ειρήνης, σταθερότητας και προόδου”.

Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει τις δηλώσεις των ελληνικών κομμάτων εδώ.
Οι πρώτες αντιδράσεις της διεθνούς πολιτικής σκηνής εδώ.

“Η ελληνική κυβέρνηση είχε προετοιμαστεί και για τα δύο ενδεχόμενα, με δεδομένη την αποτυχία των δημοσκοπικών εταιρειών να προβλέψουν οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια”, αναφέρει κυβερνητική πηγή σχετικά με τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών.
“Φυσικά θα υπάρξουν μεταβολές στο εσωτερικό των ΗΠΑ, αλλά και στο διεθνές σύστημα, τις οποίες παρακολουθούμε στενά”, προσθέτει η ίδια πηγή της κυβέρνησης και καταλήγει: “Ασφαλώς υπάρχει προβληματισμός για ζητήματα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων”.

Πέραν του non paper η κυβέρνηση δεν προχώρησε σε άλλες δηλώσεις για την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ. Σύμφωνα όμως με τη Δώρα Αντωνίου στην “Καθημερινή”
“Πλέον, η Αθήνα βιάζεται, προκειμένου να αντλήσει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι ο Πρόεδρος Ομπάμα να παραδώσει τη σκυτάλη στον διάδοχό του. Υπό την έννοια αυτή, κυβερνητικοί κύκλοι σπεύδουν να υπογραμμίσουν ότι οι αποφάσεις για το ελληνικό χρέος, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί, θα ληφθούν σύντομα, στις 5 Δεκεμβρίου. Ως εκ τούτου, προσθέτουν, δεν υποβαθμίζεται από τις τελευταίες εξελίξεις η σημασία της επίσκεψης Ομπάμα στην Αθήνα την επόμενη εβδομάδα”.

Καταγράφουμε ως ενδιαφέρουσα τη δήλωση (Naftemporiki.gr) του επιτίμου Προέδρου του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου και Προέδρου της “Νέας Πορείας” Γιάννου Γραμματίδη. Ο κ.Γραμματίδης είναι πολύ καλός γνώστης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και εκτιμά πως οι επιπτώσεις της εκλογής Τράμπ δεν θα είναι αρνητικές για την Ελλάδα, αφού οι αντικειμενικές γεωπολιτικές συνθήκες στην ευρύτερη όσο κι ευαίσθητη περιοχή μας είναι απολύτως συγκεκριμένες κι επιβάλλουν πολιτικές διατήρησης της ισορροπίας τους. Όλες οι πιθανές ερωτήσεις ή ανησυχίες θα αρχίσουν να διαλευκαίνονται από τι στιγμή που γίνουν επαρκώς γνωστά τα άτομα που αποτελούν τα επιτελικά συμβουλευτικά στελέχη της νέας Προεδρικής ομάδας που τόσο αυτά όσο και οι απόψεις τους είναι μέχρι και σήμερα εντελώς άγνωστα τόσο στην αμερικανική πολιτική σκηνή όσο και στη διεθνή πολιτική κοινότητα.

“Η νίκη του Τραμπ πετάει στα σκουπίδια το εγχειρίδιο της σύγχρονης πολιτικής επικοινωνίας. Ό,τι ξέραμε ή νομίζαμε πως ξέρουμε για τις εκλογές και πώς αυτές κερδίζονται αχρηστεύτηκαν. Ολόκληρο το σύστημα των προεκλογικών εκστρατειών με τον στοχευμένο εντοπισμό ψηφοφόρων με τη χρήση σοφιστικέ ηλεκτρονικών προγραμμάτων, βάσεων δεδομένων τηλεφωνικών αριθμών και προεκλογικού αγώνα στο πεδίο, δεν προέβλεψαν ούτε εξηγουν ό,τι συνέβη χθες. […] Οι συνέπειες της νίκης του Τραμπ είναι τόσο μεγάλες που δεν μπορούμε καν να τις φανταστούμε. Πέρα από τις άμεσες και τοπικές συνέπειες (επίδραση στις διεθνείς αγορές, συνέπειες και στα δύο μεγάλα κομματα και στο πολιτικό σύστημα εν γένει, υποψηφιότητες για το Ανώτατο Δικαστήριο, το μέλλον του Obamacare, των συνθηκών του διεθνούς εμπορίου, της μετανάστευσης, της εξωτερικής πολιτικής) το γεγονός είναι παγκόσμιο και ιστορικό για ένα ειδικώς λόγο: δεν αφορά καθόλου τις Ηνωμένες Πολιτείες.  Αφορά την κατάσταση ολόκληρου του κόσμου: την παγκοσμιοποίηση, την επισφάλεια, την κρίση ταυτότητας”, γράφει ο Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικών και Διεθνών Σπουδών, Ρωμανός Γεροδήμος.

” Και τώρα; Το βέβαιο είναι πως η νίκη του συνδέεται, αντικειμενικά, με μια αντιφιλελεύθερη και μισαλλόδοξη ιδέα της Αμερικής. Επανέρχεται στο προσκήνιο αυτό που δεν έφυγε ποτέ από τη μέση, απλώς παραμερίστηκε από τη λάμψη του ζεύγους Ομπάμα: μια Αμερική αυτοπροστατευτική και βαθύτατα καχύποπτη με ό,τι δεν καταλαβαίνει στο σύγχρονο κόσμο. Επιστρέφει η «αμερικανική σκουριά» (για να δανειστώ τον τίτλο του Φίλιπ Μάγιερ) που είναι συγχρόνως τα σκουριασμένα κουφάρια των εργοστασίων που έκλεισαν και η οξείδωση των αντιδραστικών και ρατσιστικών ιδεών. Μου έκανε εντύπωση,για παράδειγμα, ότι σε όλη του την καμπάνια ο Τραμπ διάλεξε να αναφερθεί με ευγνωμοσύνη στην Εθνική Ομοσπονδία Όπλων (NRA), στο διαβόητο λόμπι της οπλοκατοχής. Νομίζω πως αυτό δεν θα το έκανε τόσο ανοιχτά και με τέτοια άνεση κανένας άλλος πολιτικός, ούτε των Δημοκρατικών ούτε και των Ρεπουμπλικάνων. Από αυτά τα νεύματα μπορούσε κανείς να συμπεράνει τις ανατροπές που έχουν συντελεστεί στον κόσμο της πολιτικής και της επικοινωνίας. Και το ερώτημα είναι αν η εξέγερση εναντίον των ελίτ θα συνεχιστεί ή αν θα καταλαγιάσει, μια εξέγερση που συχνά γυρίζει σε αυτοχειρία των λαών. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία και πρέπει να περιμένουμε για να δούμε το μέλλον της”, γράφει ο Νικόλας Σεβαστάκης για τη LIFO.

” Η μεγάλη δύναμη του λαϊκισμού είναι ότι κάνει τα πράγματα λιανά που τα κατανοεί ακόμη και ο αγρότης της Νεμπράσκα. Αυτή είναι και η μεγάλη αδυναμία μετά την νίκη. Η σύνθετη πραγματικότητα πάντα βρίσκει τρόπο να εκδικηθεί· είτε αυτόν που την απλοποιεί σε βαθμό κατακρεούργησης της (όπως έγινε στην δική μας περίπτωση με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ), είτε δυστυχώς ολόκληρη την υφήλιο, όπως έγινε στην περίπτωση του Τζορτζ Τζούνιορ Μπους και φοβόμαστε ότι θα γίνει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό με τον Ντόναλντ Τραμπ…”, γράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης για την Καθημερινή.