- Κρίσιμο 48ωρο για το Κυπριακό. Ξεκίνησαν εκ νέου οι διαπραγματεύσεις στην Ελβετία. Εδαφικό και εγγυήσεις θα κρίνουν το αποτέλεσμα αυτής της φάσης των διαπραγματεύσεων.
- Πανελλήνια συγκίνηση από το θάνατο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου.
- Στα βαθιά της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές μπαίνει η κυβέρνηση, με τις δυο πλευρές πρόθυμες να κλείσουν συμφωνία γρήγορα, ωστόσο. Επιχειρούμε να διακρίνουμε μεταξύ επικοινωνιακών τακτικών και ουσίας. Παρακολουθούμε, πάλι, ένα μπρα ντε φερ που σχεδόν ξέρουμε το αποτέλεσμά του.
- Μία διευκρινιστική ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ ως απάντηση στο Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ για τον τρόπο υπολογισμού της ανεργίας, μας δίνει την ευκαιρία να καταγράψουμε τον τρόπο που γίνεται αυτός ο υπολογισμός. Άλλωστε, στο FACT είμαστε ειδικοί, ως “παιδιά” εταιρείας στατιστικής.
- Ανακούφιση αλλά και ερωτηματικά προκαλεί η απόφαση της γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ να διεκδικήσει εκ νέου το θώκο. Θα αντέξει “το τελευταίο οχυρό της φιλελεύθερης δημοκρατίας”, όπως τη θεωρούν πολλοί;
- Συντριπτική ήττα Σαρκοζί στις προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη του υποψηφίου της Κεντροδεξιάς στις προεδρικές εκλογές. Νικητής ο Φρανσουά Φιγιόν. Διαβάστε τις σχετικές πληροφορίες.
- Οι λέξεις έχουν τελειώσει για να περιγράψει κανείς την κατάσταση στο Χαλέπι. Το ανατολικό τμήμα της πόλης δεν έχει πλέον ούτε ένα νοσοκομείο.
Χρόνος ανάγνωσης δελτίου: 10’γεμάτα λεπτά.
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου: Μπρα ντε φερ με γνωστό το αποτέλεσμα
Κυπριακό: Κρίσιμες 48 ώρες
Συνεχίζονται από χθες, οι συνομιλίες μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στο Μον Πελερέν της Ελβετίας. Στόχος, η επίτευξη συμφωνίας επί των κριτηρίων για τις εδαφικές προσαρμογές οι οποίες θα πρεπει ακολούθως να αποτυπωθούν σε πολύ συγκεκριμένο χάρτη.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η πολυμερής διάσκεψη για το Κυπριακό με αντικείμενο την ασφάλεια και τις εγγυήσεις θα συγκληθεί το διήμερο 27-28 Δεκεμβρίου, ενώ συζητείται και το 16-18 Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον κυπριακό Τύπο, και ιδιαίτερα στην εφημερίδα “Καθημερινή” της Κύπρου, οι δύο ημερομηνίες συζητήθηκαν κατά την τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν στην επικοινωνία που είχαν αργά το βράδυ της Παρασκευής. Για το περιεχόμενο της συζήτησης ενημερώθηκε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης από τον πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας το απόγευμα του Σαββάτου.
Σε εκτενή του ανάλυση στην Καθημερινή της Κυριακής χθες, ο Αθανάσιος Έλλις σκιαγραφεί τους περιορισμούς για την επίτευξη συμφωνίας που βρίσκονται και στην πλευρά της κυβέρνησης η οποία κρατά “σκληρή γραμμή” στο θέμα της κατάργησης των εγγυήσεων και την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, κάτι που είναι αμφίβολλο ότι θα το αποδεχθεί η Άγκυρα.
“Αν δημιουργηθεί προοπτική συμφωνίας στο θέμα των εγγυήσεων, τότε μπορεί να συγκληθεί, εντός του Δεκεμβρίου, μια πολυμερής διάσκεψη. Θα θυμίζει την αντίστοιχη του 2004, στο Μπούργκενστοκ, με μια, όμως, σημαντική διαφορά, καθώς, σε αντίθεση με τότε, αυτή τη φορά στο τέλος της διαδικασίας δεν θα υπάρξει επιδιαιτησία. Η όποια συμφωνία θα πρέπει να είναι “κυπριακής ιδιοκτησίας” ώστε οι κ. Αναστασιάδης και Ακιντζί να είναι σε θέση να την υποστηρίξουν ένθερμα ενώπιον των κοινοτήτων τους”, επισημαίνει ο Αθ.Έλλις.
Την περασμένη Τετάρτη και Πέμπτη ο κ. Αναστασιάδης ενημέρωσε στην Αθήνα τα ελληνικά κόμματα τα οποία εξέφρασαν τη στήριξή τους στους χειρισμούς του.
Απεβίωσε ο Κωστής Στεφανόπουλος
Πανελλήνια συγκίνηση έχει προκαλέσει ο θάνατος του π.Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου ο οποίος πέθανε χθες στο βράδυ σε ηλικία 90 ετών. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο το μεσημέρι.
Βιβλίο συλλυπητηρίων γαι τον θάνατο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου θα ανοίξει αύριο Τρίτη και την Τετάρτη από την Προεδρία της Δημοκρατίας. (Είσοδος από Βασ. Γεωργίου Β΄2 και ώρες προσέλευσης: 10.00 – 14.00 και 17.00 – 20.00).
O Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα στις 15 Αυγούστου 1926 και ήταν γιος του δικηγόρου Δημητρίου Στεφανόπουλου ο οποίος χρημάτισε κατ’ επανάληψη βουλευτής Αχαϊας και υπουργός.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1954 άσκησε ενεργό δικηγορία μέχρι το 1974, ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών.
Το 1964 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αχαϊας με το ψηφοδέλτιο της ΕΡΕ, ύστερα από τρεις ανεπιτυχείς συμμετοχές στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Το 1974 έγινε μέλος της Νέας Δημοκρατίας και στη συνέχεια εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Το Δεκέμβριο του 1981, διεκδίκησε την προεδρεία της Νέας Δημοκρατίας. Στη σχετική ψηφοφορία πήρε 32 ψήφους, ενώ η κοινοβουλευτική ομάδα εξέλεξε πρόεδρο τον Ευάγγελο Αβέρωφ.
Διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ μέχρι το 1985.
Το Σεπτέμβριο του 1984, ήταν για δεύτερη φορά υποψήφιος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πήρε 41 ψήφους χάνοντας την προεδρεία από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Το 1985, αποχώρησε από τη ΝΔ και στις 6 Σεπτεμβρίου ίδρυσε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ) μαζί με εννέα νεοδημοκράτες βουλευτές που προσχώρησαν στο νέο κόμμα.
Τρεις μέρες μετά την αποτυχία της ΔΗΑΝΑ στις ευρωεκλογές της 12ης Ιουνίου 1994, στις οποίες προσέγγισε αλλά δεν εξασφάλισε το 3%, ώστε να εκλέξει ευρωβουλευτή, ανακοίνωσε τη διάλυσή της και την αποχώρησή του από την πολιτική.
Στις 8 Μαρτίου 1995, με την υποστήριξη 11 βουλευτών της Πολιτικής Άνοιξης (ΠΟΛΑΝ), η οποία τον είχε προτείνει για το ανώτατο αξίωμα και 170 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, εξελέγη, στην τρίτη ψηφοφορία, πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Στις 8 Φεβρουαρίου του 2000, επανεξελέγη από τη Βουλή Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 269 ψήφους (161 από το ΠΑΣΟΚ, 101 από τη ΝΔ και 7 από ανεξάρτητους βουλευτές).
Με την εκλογή του αυτή, έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που υποστηρίχθηκε από τα δύο μεγάλα κόμματα και συγκέντρωσε τόσο μεγάλη πλειοψηφία, καθώς και ο πρώτος πρόεδρος που εξελέγη για δύο συνεχείς θητείες.
Ύπατα Αξιώματα: Πρόεδρος Δημοκρατίας από 08/03/1995 έως 09/03/2000 και από 11/03/2000 έως 12/03/2005.
Κυβερνητικά Αξιώματα: Υφυπουργός Εμπορίου (ΚΕΕ) από 26/07/1974 έως 09/10/1974 , υπουργός Εσωτερικών από 21/11/1974 έως 10/09/1976, υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών από 10/09/1976 έως 28/11/1977, υπουργός Προεδρίας από 28/11/1977 έως 10/05/1980, υπουργός Προεδρίας από 10/05/1980 έως 17/09/1981 και υπουργός Προεδρίας από 17/09/1981 έως 21/10/1981.
Έτυχε διαφόρων τιμητικών διακρίσεων και των ανωτάτων παρασήμων ξένων κρατών και είναι Επίτιμος δημότης πολλών Δήμων και Κοινοτήτων της χώρας μας.
Στα βαθιά της διαπραγμάτευσης
Με τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ να κυριαρχεί στην ειδησεογραφία το Σαββατοκύριακο εμμένοντας στις γνωστές του θέσεις για την Ελλάδα και μάλιστα με το γνωστό του ύφος, ξεκίνησε χθες η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές. Η Τρόικα παρέδωσε στον Υπουργό Οικονομικών και την Υπουργό Εργασίας ένα κείμενο (Naftemporiki.gr) με τις θέσεις της και έγινε, επί μακρόν, μια συζήτηση.
Σημειώνουμε για άλλη μια φορά ότι επίσημη πληροφόρηση για τη διαπραγμάτευση έχουμε μόνον από την κυβέρνηση και μόνο πληροφορίες από την πλευρά των δανειστών.
Η Τρόικα, λοιπόν, φαίνεται να εμμένει στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου ενώ η κυβέρνηση κρατάει σταθερά τις κόκκινες γραμμές της. Όμως, παράγοντες της αγοράς και δημοσιογράφοι που παρακολουθούν την ελληνική κρίση σε βάθος χρόνου επισημαίνουν ότι στην πραγματικότητα οι ομαδικές απολύσεις είναι non issue και η ανάδειξή τους ως “κόκκινη γραμμή” από την κυβέρνηση είναι καθαρά επικοινωνιακή τακτική.
Όλες οι ενδείξεις συνηγορούν στο ότι η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί για να κλείσει γρήγορα η αξιολόγηση και εαν όχι στις αρχές Δεκεμβρίου, τουλάχιστον μέχρι τις αρχές του Ιανουαρίου να υπάρχει και σχετικό χρονοδιάγραμμα για το χρέος. Το ίδιο πρόθυμοι δείχνουν και οι δανειστές στο βαθμό που η κυβέρνηση θα περάσει όσα εκείνοι απαιτούν. Το “ζουμί” της διαπραγμάτευσης για τις εργασιακές σχέσεις το αναλύσαμε κι εμείς εδώ (FACT).
Τα εργασιακά δεν είναι το μόνο θέμα της διαπραγμάτευσης, βέβαια. Παράλληλα, τρέχουν οι συζητήσεις για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, την αγορά ενέργειας, το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, αλλά και τη φορολογική διοίκηση και τα θέματα που άπτονται της διοίκησης της υγείας.
ΕΛΣΤΑΤ-ΓΣΕΕ: 1-0. Πώς υπολογίζεται το ποσοστό ανεργίας;
Διαβάσαμε στη “Ναυτεμπορική” την παρακάτω είδηση:
“Οι αναφορές για “πραγματικό” ποσοστό ανεργίας δύνανται να οδηγήσουν στη δημιουργία εσφαλμένων εντυπώσεων και θα πρέπει να αποφεύγονται, επισημαίνει η ΕΛΣΤΑΤ, με αφορμή σχετικά σχόλια του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ”.
Ζητήσαμε από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Agilis S.A Γρηγόρη Φαρμάκη, να μας εξηγήσει πώς υπολογίζεται το ποσοστό ανεργίας.
Σύμφωνα με την στατιστική μεθοδολογία που ακολουθούν υποχρεωτικά όλες οι ευρωπαϊκές στατιστικές υπηρεσίες και η Eurostat, κατά την χρονική στιγμή της μέτρησης της ανεργίας καταγράφεται ως εργαζόμενος οποιοδήποτε πρόσωπο εργάστηκε κατά την εβδομάδα αναφοράς της έρευνας τουλάχιστον μία ώρα, είτε επ’αμοιβή ειτε για οικογενειακό όφελος (δηλ. σε μια οικογενειακή επιχείρηση). Ως εργαζόμενος καταγράφεται επίσης και κάποιος που δεν εργάστηκε ούτε μία ώρα την εβδομάδα αναφοράς, αλλά λόγω προσωρινής απουσίας από μόνιμη εργασία.
Αντίστροφα, κάποιος που δεν καταγράφεται ως εργαζόμενος, καταγράφεται ως άνεργος αν δεν έχει εργαστεί ούτε μία ώρα την εβδομάδα αναφοράς, αλλά είτε δηλώνει ότι είναι διαθέσιμος για μισθωτή εργασία ή αυτοαπασχόληση μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες από την εβδομάδα αναφοράς της έρευνας, είτε αναζήτησε ο ίδιος ενεργά εργασία μέσα στις τέσσερις εβδομάδες που προηγήθηκαν της εβδομάδας αναφοράς της έρευνας.
Έτσι κάποιος αδιόριστος εκπαιδευτικός που κάνει επ’αμοιβή δυο ώρες ιδιαίτερο μάθημα την εβδομάδα (ασχέτως αν κόβει απόδειξη!) δεν θεωρείται άνεργος, όπως δεν θεωρείται άνεργος κάποιος που απασχολείται περιστασιακά στην οικογενειακή επιχείρηση μέχρι να βρει δουλειά, ή κάποιος που κάνει δουλειές του ποδαριού, ακόμη κι αν αυτοί οι ίδιοι, αν τους ρωτούσε κανείς θα δήλωναν ότι είναι άνεργοι. Επίσης άνεργος δεν θεωρείται κάποιος που έχει πάψει να αναζητά ενεργά εργασία ή που θα είναι διαθέσιμος για εργασία στο άμεσο μέλλον, αλλά όχι τώρα. Αυτές οι περιπτώσεις κατατάσσονται στον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό.
Είναι αλήθεια ότι αυτοί οι αυστηροί και περιοριστικοί ορισμοί της απασχόλησης και της ανεργίας ξενίζουν κάποιον μη εξοικειωμένο με την στατιστική, καθώς έρχονται σε αντίφαση με την αίσθηση που έχουμε στην χρήση του όρου “άνεργος” στην καθημερινή γλώσσα, επειδή όμως είμαστε προκατειλημμένοι από μια κυρίαρχη εικόνα μόνιμης μισθωτής εργασίας. Όμως αφ’ενός οι ορισμοί αυτοί είναι μεθοδολογικά απαραίτητοι, αφ’ετέρου αποδίδουν την εικόνα του φαινομενου πιο σωστά, απ’ότι πχ αν απλά ο κάθε ερωτόμενος δήλωνε άνεργος ή εργαζόμενος κατά την δική του εκτίμηση.
Οι ορισμοί είναι απαραίτητοι γιατί όταν μετράς ένα φαινόμενο χρειάζεσαι ένα σαφές κριτήριο της μέτρησης, ώστε οι στατιστικές εκτιμήσεις να είναι συγκρίσιμες ανάμεσα σε διαφορετικές περιόδους ή διαφορετικά κράτη και κυρίως να μην επηρεάζονται από την δειγματοληψία ή άλλους παράγοντες της συλλογής δεδομένων. Μπορεί το “τουλάχιστον μία ώρα την εβδομάδα” να φαίνεται περίεργο, αλλά δεν θα υπήρχε κανένα λογικό επιχείρημα για να συμφωνήσει κανείς σε τρεις, δέκα ή δεκαπέντε ώρες. Και τελικά, επειδή ακριβώς η κατανομή των ανθρώπων ανάμεσα στο καθεστώς της πλήρους απασχόλησης και σε αυτό της περιστασιακής αφορά τα ασαφή “όρια” του φαινομένου της ανεργίας, το που θα τοποθετηθεί ένα κριτήριο δεν επηρεάζει την μέτρηση. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η σύγκριση μεταξύ περιόδων ή κρατών. Αν ο ορισμός θεωρούσε εργαζόμενους αυτούς που δούλεψαν τουλάχιστον δέκα ώρες αντί για μία, η διαφορά στα απόλυτα μεγεθη θα ήταν μερικά δεκαδικά, αλλά χωρίς κανένα νόημα.
Φυσικά το φαινόμενο της μερικής απασχόλησης και της υποαπασχόλησης ενδιαφέρει αυτό καθεαυτό (και για αυτό χρησιμοποιούνται ξεχωριστοί στατιστικοί δείκτες), αλλά δεν πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στην ανεργία, αφ’ενός γιατί μπορεί να γίνεται από επιλογή, αλλά κυρίως καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε την υιοθέτηση μιας ιδεολογικής θέσης για την οποία δεν υπάρχει consensus. Επίσης, καθώς η ανεργία και η απασχόληση δεν μετρώνται μόνο ως μεγέθη με κοινωνική διάσταση αλλά κυρίως για την οικονομική τους διάσταση, δηλαδή την επίδραση στην παραγωγή και το εθνικό προϊόν, θα ήταν λάθος να μην προσμετράται η συνεισφορά στην παραγωγή της μερικής απασχόλησης και την υποαπασχόλησης, ακόμα και αν για έναν άνθρωπο αυτή είναι της τάξης της μίας μόνο ώρας την εβδομάδα.
Για να λαμβάνετε στο εμεηλ σας το δελτίο με τις σημαντικότερες ειδησεις της ημέρας εγγραφεστε εδω
Ξανά υποψήφια η Άγκελα Μέρκελ
Μετά από μήνες σιωπής για το θέμα, η γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, ανακοίνωσε (Naftemporiki) χθες το βράδυ, σε συνέντευξη τύπου, ότι θα είναι ξανά η υποψήφια του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) για το αξίωμα.
“Έφτασε η κατάλληλη ώρα για να το ανακοινώσω. Το σκέφτηκα πάρα πολύ, δεν ήταν μία απόφαση που πήρα εύκολα μιας και κάτι τέτοιο είναι σημαντικό για τη χώρα, το κομμα και μένα προσωπικά”, είπε.
Η 62χρονη πολιτικός κατέγραψε ζηλευτά ποσοστά δημοφιλίας κατά τη διάρκεια των 11 ετών που βρίσκεται στην εξουσία, μια δημοφιλία που έπεσε κατακόρυφα μετά τους χειρισμούς της στο προσφυγικό και συγκεκριμένα, μετά την απόφασή της να ανοίξει τις πόρτες της Γερμανίας σε 1 εκατομμύριο πρόσφυγες. Όμως, σύμφωνα με δημοσκόπηση (Bild.de) που δημοσιεύθηκε το Σαββατοκύριακο, το 55% των Γερμανών δήλωσε ότι τη θέλει ξανά υποψήφια, με το 92% των μελών του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και το 54% των Σοσιαλδημοκρατών να πλειοδοτούν σ’αυτή την απόφαση.
Μετά την απόφαση της Βρετανίας να εγκαταλείψει την ΕΕ και τη νίκη του Τραμπ στις ΗΠΑ, η Άγκελα Μέρκελ έχει αναδειχθεί για πολλούς ως “το τελευταίο οχυρό της φιλελεύθερης δημοκρατίας”, μάλιστα ο Μπαράκ Ομπάμα κατά την τελευταία του επίσκεψη στη χώρα δήλωσε πως θα την ψήφιζε. Ωστόσο, καλείται ν’αντιμετωπίσει την ίδια λαϊκίστικη, αντιμεταναστευτική ρητορική που οδήγησε τον Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία.
Το Σεπτέμβριο υπέστη σημαντική ήττα στις εκλογές για τα τοπικά κοινοβούλια, όταν το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα έχασε σημαντική από τη δύναμή του από το ακροδεξιό κόμμα AfD- “Εναλλακτική για τη Γερμανία”.
Η Μέρκελ ηγείται της χώρας από το 2005. Εαν ξανακερδίσει τις εκλογές θα είναι η μακροβιότερη Καγκελάριος της χώρας μετά τον επίσης Χριστιανοδημοκράτη Χέλμουτ Κολ. Σημειώνουμε ότι το γερμανικό Σύνταγμα δεν προβλέπει χρονικούς περιορισμούς στην άσκηση του αξιώματος.
Συντριπτική ήττα Σαρκοζί στις προκριματικές της Κεντροδεξιάς
Με μαζική συμμετοχή που ξεπέρασε τα 4 εκατομμύρια ψηφοφόρους, ολοκληρώθηκε χθες στη Γαλλία (Naftemporiki.gr) ο α’γύρος των προκριματικών εκλογών για την ανάδειξη του υποψηφίου του κεντροδεξιού κόμματος, των Les Republicaines, στις γαλλικές προεδρικές εκλογές.
Ήταν οι πρώτες προκριματικές εκλογές για την Κεντροδεξιά και ήταν ανοιχτές σε όλους τους πολίτες και όχι μόνο στα μέλη του κόμματος. Το δικαίωμα ψήφου ήταν καθολικό, με την καταβολή 2 ευρώ. Οι υποψήφιοι ήταν επτά. “Αουτσάιντερς” ήταν ο Μπρούνο Λε Μερ (47), η Ναταλί Μοριζέ (43), ο Ζαν Φρανσουά Κοπ (52) και ο Ζαν Φρεντερίκ Πουασόν.
Οι εκλογές αυτές είχαν ένα μεγάλο νικητή κι ένα ακόμα μεγαλύτερο ηττημένο. Μεγάλος νικητής ο 62χρονος Φρανσουά Φιγιόν που είχε χρηματίσει πρωθυπουργός της κυβέρνησης Σαρκοζί την περίοδο 2007-2012. Το 44% που συγκέντρωσε χθες, τον αναδεικνύει ως το φαβορί της διαδικασίας που θα ολοκληρωθεί την άλλη Κυριακή.
Απέναντι από τον Φιγιόν θα βρεθεί ο 71χρονος Αλαίν Ζιπέ (που στην αρχή της διαδικασίας των προκριματικών θεωρούνταν το φαβορί μαζί με τον Σαρκοζί). Ο Ζιπέ είχε χρηματίσει κι αυτός Πρωθυπουργός αλλά υπό την προεδρία του Ζακ Σιράκ την περίοδο 1995-1997.
Μεγάλος ηττημένος προφανώς και είναι ο Νικολά Σαρκοζί που συγκέντρωσε το 20,6% των ψήφων. Μετά την παραδοχή της ήττας του, ο Νικολά Σαρκοζί δήλωσε ότι στον β’γύρο, στηρίζει τον Φρανσουά Φιγιόν.
Ο Φιγιόν είναι αρκετά φιλελεύθερος στα οικονομικά θέματα αλλά συντηρητικός στην κοινωνική ατζέντα. Έχει ταχθεί υπέρ της αναθέρμανσης των σχέσεων ΕΕ-Ρωσίας.
Συρία: Δεν έχει απομείνει ούτε ένα νοσοκομείο στο Ανατολικό Χαλέπι
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η Διεύθυνση Υγείας στο Ανατολικό Χαλέπι της Συρίας, ανακοίνωσαν (Reuters) ότι ολόκληρη η περιοχή που κρατείται από τους αντάρτες, δεν έχει πλέον ούτε ένα νοσοκομείο. Η κυβέρνηση της Συρίας και οι σύμμαχοί της πραγματοποιούν διαρκείς βομβαρδισμούς στην περιοχή μετά από την κατάπαυση του πυρός που διήρκεσε μια εβδομάδα και κατά την οποια σκοτώθηκαν 180 άτομα. Από το Σάββατο που άρχισαν ξανά οι βομβαρδισμοί έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 48 άτομα εκ των οποίων τα 5 ήταν παιδιά, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έχει έδρα το Λονδίνο.
Παρά την ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το Παρατηρητήριο αναφέρει ότι κάποια νοσοκομεία μπορούν ακόμα να λειτουργήσουν μερικώς αλλά οι κάτοικοι φοβούνται να τα πλησιάσουν.
Τόσο η κυβέρνησης της Συρίας όσο και οι Ρώσοι συμμαχοί της αρνούνται ότι βομβαρδίζουν νοσοκομεία.
