Η εντύπωση ότι το διαζύγιο της Βρετανίας θα είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές και ευπρεπές πρέπει να είχε επικρατήσει από την εικόνα του φλεγματικού και μονίμως αποστασιοποιημένου Βρετανού που έχουμε διαμορφώσει μέσα από την αναπαραγωγή των στερεότυπων της pop κουλτούρας.
Έκπληξη, οργή και φόβος είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα που παρήγαγε η σχετική με το Brexit ειδησεογραφία, την εβδομάδα που μας πέρασε. Και αναρωτιόμαστε γιατί. Ίσως δεν έχει γίνει κατανοητή η δυναμική που οδήγησε στην ψήφο υπέρ της αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση όσοι δεν είχαν καταλάβει σε τί μεταφράζεται το Brexit το κατανόησαν αυτή την εβδομάδα με αφορμή όσα ακούστηκαν από την ίδια την ΠΘ της Βρετανίας στο συνέδριο/συνδιάσκεψη του Συντηρητικού Κόμματος.
“Όποιος θεωρεί εαυτόν “πολίτη του κόσμου” σημαίνει πως είναι ένας πολίτης που δεν ανήκει πουθενά, κάποιος που δεν αντιλαμβάνεται καν την έννοια του πολίτη” δήλωσε η Τερέζα Μέι στο λόγο (The Independent) που εξεφώνησε στο συνέδριο του κόμματος. Με αυτή τη θέση η ΠΘ της Βρετανίας ανταποκρίθηκε στο βασικό αίσθημα όσων ψήφισαν υπέρ του ΟΧΙ δηλαδή στην ξενοφοβία και στην αντιμετανάστευση. Βέβαια, ως Υπουργός Εσωτερικών είχε εφαρμόσει αντιμεταναστευτικές πολιτικές όπως την απαγόρευση σε Βρετανούς πολίτες να φέρνουν στη χώρα τις συζύγους και τα παιδιά τους εαν είχαν εισόδημα κάτω από €24.000.
Όμως δεν ήταν μόνον η δήλωση Μέι. Πάλι στη συνδιάσκεψη των Συντηρητικών, η Υπουργός των Εσωτερικών Amber Rudd πρότεινε (The Guardian) οι εταιρείες να υποχρεώνονται να δημοσιοποιούν πόσους ξένους απασχολούν ώστε με πίεση (εννοεί κατακραυγή) της κοινής γνώμης να αναγκάζονται να προσλαμβάνουν Βρετανούς πολίτες. Παρανοϊκά πράγματα, δεδομένου ότι πλήθος πολυεθνικών επί Βρετανικού εδάφους για εξειδικευμένες υπηρεσίες, στηρίζονται σε ανθρώπινο δυναμικό από πολίτες της ΕΕ για να καλύψουν τα κενά που δεν μπορούν να καλύψουν οι Βρετανοί.
Πάντως η Τερέζα Μέι συνεχίζει να επιμένει (Naftemporiki.gr) ότι μπορεί να εξασφαλίσει για λογαριασμό της Βρετανίας τη συμμετοχή της στην ενιαία αγορά της ΕΕ αν και η γερμανίδα Καγκελάριος, έσπευσε, για μια ακόμα φορά, να το ξεκόψει στεγνά (Naftemporiki): “Δεν υπάρχει ενιαία αγορά χωρίς ελεύθερη μετακίνηση προσώπων”.
Εαν αυτά φαντάζουν ρητορικά πυροτεχνήματα που έπεσαν σ’ενα συνέδριο η πραγματικότητα δεν είναι πολύ διαφορετική. Σάλος προκλήθηκε από την είδηση (The Guardian) ότι κυβερνητικοί κύκλοι δήλωσαν σε μη Βρετανούς καθηγητές του London School of Economics ότι δεν θα χρειαστούν οι συμβουλευτικές υπηρεσίες τους για τη διαχείριση του Brexit, εαν και έχουν ειδικευθεί σε θέματα που άπτονται της διαδικασίας. Με ανακοίνωσή του το Foreign Office δήλωσε ότι η διαδικασία εμπίπτει στα κρατικά μυστικά ενώ διεύψεσε ότι αρνήθηκε τις υπηρεσίες κάποιου ακαδημαϊκού”. Το LSE με τη σειρά του δήλωσε ότι το ακαδημαίκό του προσωπικό είναι εγνωσμένου κύρους και πολύ συχνά έχει βοηθήσει τη βρετανική κυβέρνηση. Η προάσπιση των κρατικών μυστικών είναι πάντα ευθύνη της κυβέρνησης και κανενός άλλου.
