Κυριακή 31 Ιουλίου: Ανακεφαλαίωση

Edito: “Hillary for President”

Του Σταύρου Τσακυράκη*

Λαμβάνοντας και επίσημα το χρίσμα της υποψηφίας του Δημοκρατικού Κόμματος για την Προεδρία των ΗΠΑ, η Hillary Clinton πέρασε στην ιστορία. Θα είναι η πρώτη γυναίκα υποψηφία μεγάλου κόμματος που θα διεκδικήσει με πολλές πιθανότητες επιτυχίας το ανώτατο αξίωμα στη χώρα της.

Για ορισμένους ενώ είναι εμφανής η σημασία της εκλογής ενός μαύρου στο αξίωμα του Προέδρου, δεν είναι εξίσου προφανής η σημασία του ενδεχόμενου εκλογής μιας γυναίκας.  Κι αυτό μολονότι και στις δυο περιπτώσεις αυτό που ιστορικά συντελείται έχει τον ίδιο συμβολισμό: την άρση των κοινωνικών εμποδίων και των προκαταλήψεων έναντι ορισμένης ομάδας ανθρώπων (αν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει ομάδα το μισό του πληθυσμού). Η εξήγηση ίσως να βρίσκεται στο γεγονός ότι η προκατάληψη εναντίον των γυναικών και η καταπίεσή τους εξακολουθούν ακόμη να είναι τόσο διαπεραστικές ώστε καταφέρνουν να περνούν ως ήσσονος σημασίας ζητήματα.

Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η υποταγή των γυναικών στους άντρες υπήρξε η διαρκέστερη και διαστροφικότερη καταπίεση ανθρώπων στην ιστορία της ανθρωπότητας και η άρση των διακρίσεων απαιτεί συνεχή προσπάθεια και αγώνες.
Το μεγάλο επίτευγμα της Hillary Clinton είναι ότι η ανάδειξή της δεν είχε ανάγκη από κανένα «χάρισμα» λόγω φύλου. Έχει στο ενεργητικό της σκληρούς αγώνες, έχει αντιμετωπίσει διάφορους αντιπάλους, έχει κερδίσει πάμπολλες εκλογές. Έχει αποδείξει τις ιδιαίτερες ικανότητες της από διάφορες θέσεις ευθύνης. Ο Πρόεδρος Ομπάμα, έφτασε στο σημείο να πει ότι «δεν υπήρξε ποτέ άνδρας ή γυναίκα –ούτε εγώ ούτε ο Bill, κανένας- με περισσότερα προσόντα για να υπηρετήσει ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από την Hillary Clinton»

Παρόλα αυτά η υποψηφιότητά της δεν ξεσηκώνει ενθουσιασμό. Της προσάπτουν ότι ανήκει στο σύστημα και δεν είναι συμπαθής. Η αντισυστημική ρητορεία, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, βρίσκει πάντα ευήκοα ώτα. Η ειρωνεία είναι ότι αυτήν ακριβώς την αντισυστημική ρητορεία χρησιμοποιεί ο αντίπαλός της Donald Trump για να σκιαγραφήσει μια εναλλακτική κοινωνία κλειστή, φοβική και ανελεύθερη. Είναι άδικο να ξινίζει κανείς τα μούτρα του επειδή η Hillary Clinton επί δεκαετίες ήταν παρούσα σε όλους τους αγώνες για τις αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Η δε μομφή ότι δεν είναι συμπαθής μάλλον συνδέεται με τη σοβαρότητά της, η οποία δεν ταιριάζει με το στερεότυπο που θέλει τη γυναίκα να είναι πάντα πρόσχαρη, χαμογελαστή και ευχάριστη.

Φυσικά θα ήταν παράδοξο μετά από τόσα χρόνια δημόσιας δραστηριότητας (πρώτη κυρία των ΗΠΑ, γερουσιαστής, υποψηφία για την Προεδρία το 2008, Υπουργός Εξωτερικών) να μην υπάρχουν αδύνατα σημεία στη δράση της. Είναι αυτά ικανά για να μειώσουν την ιστορική υποψηφιότητά της; Νομίζω πως η απάντηση είναι χωρίς περιστροφές αρνητική.

Δεν είμαι από αυτούς, που βλέποντας τον Donald Trump ως παγκόσμιο κίνδυνο, συγκατατίθεμαι με σφιχτά τα δόντια στην υποστήριξη την Hillary Clinton. Πιστεύω ότι η υποψηφιότητά της θα ήταν εξίσου ισχυρή με οποιονδήποτε αντίπαλο και όπως ο πρώτος μαύρος Πρόεδρος των ΗΠΑ απεδείχθη τεράστια επιτυχία έτσι και αυτή ως πρώτη γυναίκα Πρόεδρος των ΗΠΑ θα αποδειχθεί ιδιαίτερα σημαντική. Καμία συγκατάβαση, λοιπόν, αλλά με ενθουσιασμό Hillary for President.

*Ο κ.Σταύρος Τσακυράκης είναι Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Σε μία παράγραφο.

“Ανακεφαλαίωση” και όχι “Ανασκόπηση” μηνός Ιουλίου με έμφαση στην πολιτική, την οικονομία, το Brexit, τις Αμερικανικές Εκλογές και διάφορα διαβάσματα. Αποφασίσαμε να εξαιρέσουμε την τρομοκρατία. Ας αποφύγουμε για λίγο τη φρίκη που προκαλεί η διαρκής έκθεση στη βία.

Το FACT θα πάει διακοπές και θα επιστρέψει λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Μπορεί να στείλουμε κάποιο έκτακτο δελτίο εαν χρειαστεί ή κάποιο ξεχωριστό αφιέρωμα, εαν στρωθούμε να το γράψουμε, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες για παράδειγμα. Θυμίζουμε ότι υπάρχουν οι λογαριασμοί μας στο facebook, το twitter και το μπλογκ του σάιτ.

Καλές διακοπές!

Πολιτική

Οι θεσμοί είναι που παρήγαγαν τον μεγάλο όγκο της πολιτικής ειδησεογραφίας κατά τον μήνα Ιούλιο: εκλογικός νόμος, συνταγματική αναθεώρηση και η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για τη δημιουργία εξεταστικής επιτροπής.

  • Η απλή αναλογική ψηφίστηκε με 179 ψήφους, γεγονός που σημαίνει ότι δεν θα εφαρμοστεί στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές, καθώς δεν συγκέντρωσε τον απαιτούμενο αριθμό των 200 ψήφων.Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε αρχικά επί της αρχής. Υπέρ ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Ένωση Κεντρώων. Κατά η Νέα Δημοκρατία, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι. “Παρών” ψήφισε το ΚΚΕ, ενώ απείχε η Χρυσή Αυγή. Η υπόθεση του εκλογικού νόμου και η συζήτηση που προκάλεσε, από την κατάθεσή του μέχρι και την ψήφισή του, φαινομενικά προκάλεσε κάποιες πολιτικές ζυμώσεις, έκανε φανερή την εύλογη ανησυχία των μικρότερων κομμάτων για την κοινοβουλευτική τους επιβίωση, ανέδειξε την αδυναμία όλων να προβλέψουν το εκλογικό τους μέλλον αλλά κυρίως κατέδειξε όσα είναι πρόθυμος ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Ο τρόπος που το κυβερνών κόμμα χειρίστηκε τις ψήφους της Χρυσής Αυγής, εγείρει πολλά σχετικά ερωτηματικά, ενώ οι απόπειρες βουλευτών του να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις “κατόπιν εορτής” μάλλον απέτυχαν.
  • Τις προτάσεις της για τη συνταγματική αναθεώρηση παρουσίασε η κυβέρνηση σε ειδική εκδήλωση στο περιστύλιο της Βουλής. Αποδεχόμενος ως αξίωμα ότι “η οικονομική κρίση ήταν το αποτέλεσμα της ήττας της μεταπολίτευσης”, ο Πρωθυπουργός, επεσήμανε ότι για την κυβέρνηση η διαδικασία της αλλαγής είναι εξίσου σημαντική με το περιεχόμενό της γιαυτό και από το Σεπτέμβριο θα ανακοινωθεί η οργανωτική επιτροπή που θα αναλάβει τη διεκπεραίωση της διαδικασίας η οποία θα ολοκληρωθεί του χρόνου το καλοκαίρι. Κάλεσε δε όλους τους πολίτες να συμμετάσχουν σ’αυτή. Η αντιπολίτευση απάντησε ότι θα συζητήσει το θέμα στα σοβαρά, όταν έρθει στη Βουλή. Στο FACT δημοσιεύσαμε μια πρώτη αποτίμηση των προτάσεων της κυβέρνησης από την νομικό και διδάκτορα τους Συνταγματικού Δικαίου, Αλκμήνη Φωτιάδου, μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.
  • Η πρόταση που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία για εξεταστική επιτροπή για τις συνθήκες κάτω υπό τις οποίες οδηγηθήκαμε στο κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή capital controls τον Ιούνιο του 2015 καθώς και για όσα είδαν το φως της δημοσιότητας περί ύπαρξης εναλλακτικών σχεδίων, εφόσον η διαπραγμάτευση κατέρρεε, καταψηφίστηκε από τη Βουλή. Κατά ψήφισε το μέτωπο ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Ένωση Κεντρώων. Υπέρ, ψήφισαν οι βουλευτές της ΝΔ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού καθώς και οι ανεξάρτητοι βουλευτής Χάρης Θεοχάρης και Λεωνίδας Γρηγοράκος. Ενώ παρών δήλωσαν ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή. Για να περάσει η πρόταση απαιτούνταν η θετική ψήφος 120 βουλευτών. Η συζήτηση έγινε απουσία του Πρωθυπουργού και του κυβερνητικού εταίρου, προέδρου των ΑΝΕΛ Πάνου Καμμένου.

     

Οικονομία

ΕΝΦΙΑ, ΕΚΑΣ, χαλάρωση των capital controls, συζήτηση για το χρέος, έσοδα.

Ο Ιούλιος έκλεισε με το βλέμμα πλέον στην οριστική ολοκλήρωση της α’αξιολόγησης και την εκταμίευση των υπολοίπων 2,8δις αμέσως μετά το καλοκαίρι και αφού εφαρμοστούν και τα τελευταία προαπαιτούμενα και στην προετοιμασία της δεύτερης αξιολόγησης όπου θα δοθεί η έμφαση στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων, όπως η επιχειρησιακή εφαρμογή του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων και Επενδύσεων, η εφαρμογή μεταρρυθμίσεων για την πρόσληψη διευθυντικών στελεχών και για την αξιολόγηση στον δημόσιο τομέα και η εφαρμογή της στρατηγικής για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

“Ταμείο”, βέβαια, για τα προγραμματισμένα έσοδα των 1.2δις€ που πρέπει να εισπραχθούν δεν έχουμε μάθει έαν έκλεισε. Όμως, είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι η πρώτη δόση της κατάργησης του ΕΚΑΣ έχει προκαλέσει ανησυχία στην κυβέρνηση για το πώς θα μεταφραστεί στην κάλπη. Απόδειξη ότι υπαναχώρησε στο θέμα του ΕΝΦΙΑ και ψήφισε στα γρήγορα τροπολογία με “αντίμετρα” για την απώλεια του ΕΚΑΣ. Με τα μέτρα της κυβέρνησης συνταξιούχοι απώλεσαν το 1/3 του εισοδήματός τους και πήραν πίσω ένα συσσίτιο.

Στο FACT και με τη βοήθεια συνεργατών μας-στελεχών του τομέα κοινωνικής ασφάλισης κοστολογήσαμε τα αντίμετρα και είμαστε πολύ επιφυλακτικοί τόσο για το εαν αυτά θα εκπληρωθούν όσο και για το πώς θα ισοσκελιστούν οι παροχές.

Τον Ιούλιο είχαμε χαλάρωση των capital controls. Επί τη ευκαιρία, θυμίζουμε μια παλαιότερη δημοσίευσή  μας από τον μήνα Απρίλιο, όπου με απλά λόγια, επιχειρήσαμε να απαντήσουμε στο ερώτημα πόσο επηρρεάζουν την οικονομία τα capital controls.

Τέλος, για το ζήτημα του χρέους, η κυβέρνηση εξασφάλισε δήλωση του ΥΠΟΙΚ των ΗΠΑ Τζακ Λιού σύμφωνα με την οποία, στόχος είναι η απομείωση του χρέους πριν την ολοκλήρωση της θητείας του Προέδρου Ομπάμα.

Αμερικανικές Εκλογές.

“Ήταν τα καλύτερα χρόνια, ήταν τα χειρότερα χρόνια, ήταν η εποχή της σοφίας, ήταν η εποχή της ηλιθιότητας, ήταν ο καιρός της πίστης, ήταν ο καιρός της δυσπιστίας, ήταν η περίοδος του φωτός, ήταν η περίοδος του σκοταδιού, ήταν η άνοιξη της ελπίδας, ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε τα πάντα στη διάθεση μας, δεν είχαμε τίποτα στη διάθεση μας, όλοι μας πηγαίναμε κατευθείαν στον παράδεισο, όλοι μας πηγαίναμε εντελώς αντίθετα”.

Δεν υπήρξε μέρα που να θυμηθήκαμε τις πρώτες αράδες από την “Ιστορία Δύο Πόλεων” του Κάρολου Ντίκενς, διαβάζοντας τις ειδήσεις για τις αμερικανικές εκλογές. Τον Ιούλιο πραγματοποιήθηκαν τα συνέδρια Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών για να αναδειχτούν οι υποψήφιοί τους για το αξίωμα του Προέδρου.  Και εκεί ακούστηκαν και συνέβησαν σπουδαία αλλά και πολύ “μικρά” πράγματα, λόγια που μας γέμισαν ελπίδα και άλλα που μας βύθισαν στην απελπισία. Μόλις ένα χρόνο νωρίτερα, σε συνάντηση που είχαμε με ειδικό συνεργάτη του Ινστιτούτου Brookings που μελετάει τις αμερικανικές εκλογές, μας διαβεβαίωνε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν αυτό που στην πολιτική επιστήμη και επικοινωνία ονομάζεται “unelectable”. Η προοπτική του να είναι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, φάνταζε αστεία. Ένα χρόνο μετά, είναι η πραγματικότητα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Και τα δύο συνέδρια ήταν θυελλώδη και έχει σημασία που το αναφέρουμε γιατί συνήθως τα συνέδρια αυτά είναι καλοκουρδισμένα event για να παράγουν θετική δημοσιότητα και να περάσουν στο ευρύ κοινό και στους πολλούς, πλέον, ανεξάρτητους ψηφοφόρους, έναν αέρα ενότητας και μια προοπτική νίκης. Και όμως και στα δύο υπήρξαν έντονες διασπαστικές τάσεις. Στο συνέδριο των Ρεπουμπλικανών, ομάδα εκλεκτόρων, με αλληλουχία ψηφοφοριών επιχείρησαν να υφαρπάξουν την υποψηφιότητα από τον Τραμπ. Ο ίδιος ο συνυποψήφιός του στις προκριματικές για το χρίσμα, Τεντ Κρουζ, αρνήθηκε να τον στηρίξει, ζητώντας από τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν κατά συνείδηση. Τελικά ο Ντόναλντ Τραμπ πήρε το χρίσμα και κατά την αποδοχή του εξεφώνησε ένα πραγματικά τρομακτικό λόγο. Το μέλλον, εφόσον εκλεγεί, προβλέπεται ζοφερό.

Στο πρόσωπο της Χίλαρι Κλίντον, ο πλανήτης έζησε μια ιστορική στιγμή με την ανάδειξη της πρώτης γυναίκας υποψηφίου για το αξίωμα του προέδρου των ΗΠΑ. Και το συνέδριο των Δημοκρατών ήταν θυελλώδες. Οι εκλέκτορες που υποστήριζαν τον Μπέρνι Σάντερς γιούχαραν πολλές φορές κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ακόμα κι όταν η Κλίντον εκφωνούσε το λόγο αποδοχής του χρίσματος. Τα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος, απέναντι στην εσωστρέφεια και τη ρητορική του φόβου των Ρεπουμπλικανών, επέλεξαν τη στρατηγική του υψηλού φρονήματος, των θετικών αρχών της αμερικανικής πολιτικής παράδοσης.

Το αποτέλεσμα είναι κάθε άλλο από βέβαιο. Μετά το συνέδριο, ο Ντόναλντ Τράμπ έδειξε να περνά μπροστά στις δημοσκοπήσεις με ποσοστό που αναμένεται να ανατραπεί αλλά το ανησυχητικό σ’αυτές τις έρευνες δεν είναι τόσο η πρόθεση ψήφου, όσο τα επιμέρους ποιοτικά στοιχεία των ερευνών που δείχνουν ότι οι Αμερικανοί θέλουν να απαντήσουν στην ερώτηση “Ποιοι είμαστε” και όχι στην ερώτηση “Πώς θέλουμε το μέλλον μας”. Και όταν οι ερωτήσεις παίρνουν αυτή τη μορφή, το ρεύμα των λαϊκιστών πλεονεκτεί.

  • Οι ΝΥΤ συγκέντρωσαν τα 250 πρόσωπα, τόπους και πράγματα που ο Ντόναλντ Τραμπ έχει προσβάλλει, κατά καιρούς, μέσω τουίτερ.
  • Το Atlantic εντόπισε στο συνέδριο των Δημοκρατικών μια 93χρονη εκλέκτορα από το Οχάϊο που όλα αυτά τα χρόνια, τα έχει δει και ακούσει όλα.
  • Οι ΝΥΤ δημοσίευσαν συνέντευξη του Ντόναλντ Τραμπ για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής που μας άφησε όλους έντρομους.

 

Πραξικόπημα στην Τουρκία.

Έχουν περάσει δεκαέξι ημέρες από την νύχτα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα στην Τουρκία και ακόμα δεν έχουμε καταλαβει εάν στο σωστό είναι να μιλάμε για “απόπειρα πραξικοπήματος” ή για “πραξικόπημα που ανετράπη” μετά από λίγες ώρες.

Μπορεί ο Ερντογάν να απειλήθηκε μόλις για λίγες ώρες αλλά από την πρώτη μέρα που ανέκτησε την εξουσία, αποδείχθηκε ότι είχε έτοιμες “λίστες προγραφών” των πολιτικών του αντιπάλων σε ολόκληρη την κοινωνία: στρατός, αστυνομία, Τύπος, Δημόσια Διοίκηση, Δικαιοσύνη, όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης, εκκαθαρίζονται μαζικώς. Καθημερινά πληροφορουμαστε για χιλιάδες απολύσεις, εκατοντάδες συλλήψεις και διώξεις ενώ η Διεθνής Αμνηστία ήδη εξέδωσε ανακοίνωση για τέλεση βασανιστηρίων στις τουρκικές φυλακές. Το πογκρόμ έχει φτάσει σε ασύλληπτα επίπεδα. Σήμερα το πρωί, διαβάσαμε για παραιτήσεις όλων των μελών των συνδέσμων της τουρκικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου, προκειμένου να υποβληθούν σε “ελέγχους ασφαλείας”! Αυτή τη στιγμή, κρατούνται πάνω από 18.000 άτομα.

Το ζήτημα αφορά και την Ελλάδα με την υπόθεση των 8 Τούρκων αξιωματικών που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στη χώρα μας να τρέχει. Η υπόθεσή τους βρίσκεται στο Συμβούλιο των Εφετών.

Το πραξικόπημα και οι αντιδράσεις Ερντογάν έχουν δημιουργήσει ήδη προβλήματα στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, με την πρώτη να πιέζει ασφυκτικά για την έκδοση του Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο ο Ερντογάν υποδεικνύει ως υποκινητή του πραξικοπήματος. Η ΕΕ από την πλευρά της, φοβάται τυχόν κατάρρευση της συμφωνίας της με τη χώρα για το προσφυγικό, ανησυχία που επιτείνεται με την προέλαση των δυνάμεσων του Άσαντ στη Συρία και το νέο προσφυγικο κύμα που αναμένεται να προκαλέσει.

Χθες, διαβάσαμε ένα ωραίο ρεπορτάζ από το Buzzfeed που αποκαλύπτει πώς οι ΗΠΑ πληροφορήθηκαν το πραξικόπημα. Μοιάζει λίγο απίστευτο αλλά φαίνεται πως για αρκετές ώρες, αμερικανικό Πεντάγωνο και υπηρεσίες ασφαλείας δεν είχαν ιδέα ούτε για το ποιος έκανε το πραξικόπημα ούτε για το τί είχε συμβεί στον Ερντογάν. Διαβάστε το, έχει ενδιαφέρον.

Ένα ακόμα ενδιαφέρον άρθρο που διαβάσαμε αυτές τις μέρες, δημοσιεύθηκε στη LIFO. “Ποιος είναι ο Φετουλάχ Γκιουλέν;”.

 

Brexit

Μόλις έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος της 23ης Ιουνίου. Η Μεγάλη Βρετανία πέρασε ένα μήνα γεμάτο αναταράξεις. “Οι πατριώτες του Brexit”, όπως χαρακτήρισε, δεικτικά τους Νάιτζελ Φάραντζ και Μπόρις Τζόνσον το έβαλαν στα πόδια στις αρχές του μήνα, ο δεύτερος βέβαια, επέστρεψε και μάλιστα με την ιδιότητα του ΥΠΕΞ. Νέα ένοικος στο 10 της Ντάουνινγκ Στρητ, η Τερέζα Μέι μετά την χαριτωμένη έξοδο από την πολιτική σκηνή του Ντέιβιντ Κάμερον.

Για την ώρα, η Μεγάλη Βρετανία δεν δείχνει να βιάζεται να ενεργοποιήσει τη διαδικασία εξόδου που προβλέπει το άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η Άνγκελα Μέρκελ δείχνει κατανόηση, γερμανικού τύπου, δηλαδή συγκρατημένη ενώ Ολάντ και Γιουνκέρ σχεδόν φωνάζουν “Να τα μαζεύετε!”. Όλοι πάντως δείχνουν αποφασισμένοι να κρατήσουν τη συμφωνία και να μην προχωρήσουν σε καμία διαπραγμάτευση, φανερή ή κρυφή, με τη Βρετανία πριν η δεύτερη ενεργοποιήσει το άρθρο 50.

Για την ώρα, όλοι μετρούν τις συνέπειες και προσπαθούν να προβλέψουν το μέλλον. Δεν λείπουν αυτοί που κατά βάθος ελπίζουν να “γίνει ένα θαύμα” και η Βρετανία, τελικά, να μην υλοποιήσει την απόφαση του δημοψηφίσματος.

Μιας και έχουμε μπροστά μας διακοπές, όσοι επιθυμούν να διαβάσουν κάτι διαφορετικό και σίγουρα αρκετά στιβαρό μπορούν να ρίξουν μια ματιά στο “σώμα” άρθρων/fact sheets (pdf) της βρετανικής δικηγορικής εταιρείας Allen&Overy που αλιεύσαμε από το λογαριασμό της στο τουίτερ. Ψάχνοντας τα αρχεία, βρήκαμε κι ένα από τον Φεβρουάριο του 2015 (pdf). Οι δικηγόροι αλλά και οι λάτρεις της αγγλικής γλώσσας θα το εκτιμήσουν ιδιαιτέρως.

Διαβάσαμε και προτείνουμε.

Στις αρχές Ιουλίου κλείσαμε ένα χρονο από το δημοψήφισμα. Ζητήσαμε από έναν από τους πρωταγωνιστές εκείνων των ημερών, τον Δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη που είχε ηγηθεί του άτυπου συνασπισμού υπέρ του ΝΑΙ, “Μένουμε Ευρώπη” να μας γράψει το editorial. Ο Δήμαρχος που είναι και καθηγητής του Συναγματικού Δικαίου έκανε μια δίκαιη αποτίμηση του γεγονότος τις συνέπειες του οποίου θα πρέπει να διαχειριστούμε για πολλά χρόνια ακόμα.

Η Δημοκρατία φέτος, έκλεισε τα 42. Επιλέγουμε συχνά τα άρθρα του Νικόλα Σεβαστάκη αφενός γιατί πάντα ξέρει για ποιο πράγμα μιλάει, αφετέρου δεν ανήκουμε στον ίδιο πολιτικό χώρο κι αυτό για εμάς έχει μεγάλη σημασία. Ο Νικόλας Σεβαστάκης κάνει μια δίκαιη αποτίμηση (LIFO) των 42 αυτών χρόνων, μακριά από τα γνωστά κλισέ και τις εκθέσεις ιδεών. “Το θέμα τώρα είναι μια νέα επινόηση του μέλλοντος μετά τη χρεοκοπία και τις αυταπάτες της γρήγορης εξόδου από την κρίση. Κάπου εδώ βρισκόμαστε, βράζοντας επί έξι-εφτά χρόνια στην αέναη επανάληψη του ίδιου. Στον στίχο του Σαββόπουλου από τον “Χρονοποιό”, “γιατί τα χρόνια είναι χύμα, εμείς τους δίνουμε ένα σχήμα”. Το σχήμα λείπει ακόμα και ο χρόνος πια δεν περισσεύει. Εδώ βρισκόμαστε ακόμα, όσοι δεν δίνουμε και τόση σημασία στα ενσταντανέ από τους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου… ”

Απεβίωσε ένας μεγάλος Έλληνας, άνθρωπος και επιστήμονας. Ο αναστηλωτής των μνημείων στο βράχο της Ακρόπολης, καθ.Χαράλαμπος Μπούρας. Ένας άνθρωπος μιας “άλλης εποχής” αλλά την ίδια στιγμή απόλυτα relevant και σύγχρονος, ιδιότητες που ο άνθρωπος αποκτά όχι μόνο με την μόρφωση αλλά με την ενεργό δράση, όταν καλείται να διεκπεραιώσει έργο και ο Χαράλαμπος Μπούρας ανέλαβε να σχεδιάσει και να υλοποιήσει κάτι εξαιρετικά σύνθετο και σημαντικό για την επιστήμη του. Η Κατερίνα Ανέστη σχεδιάζει το προφίλ του στο Protagon.

Στο Protagon διαβάσαμε κι ένα ακόμα πορτρέτο, αρκετά πρωτότυπο, για μια Ισραηλινή ιδιοκτήτρια ποδοσφαιρικής ομάδας. Η Αλόνα Μπαρκάτ είναι η ιδιοκτήτρια και πρόεδρος της Χαποέλ Μπεερ Σεβά. Πήρε μια ομάδα παραπαίουσα, της θλιβερής Β’Κατηγορίας και την ανεβασε στην πρώτη. Η “Σιδηρά Κυρία” του Ισραήλ, ασχολείται με το ποδόσφαιρο.

Στο Μαρόκο αναστηλώθηκε για να επαναλειτουργήσει ίσως η παλαιότερη βιβλιοθήκη του κόσμου,στο πανεπιστήμιο του Al Qarawiyyin στη Φεζ που ιδρύθηκε από τη μουσουλμάνα Fatima Al-Fihri, το 859 μ.Χ. και από πολλές ιστορικές πηγές θεωρείται το παλαιότερο του κόσμου και το μοναδικό που λειτουργεί απρόσκοπτα για περισσότερους από 11 αιώνες.Ηβιβλιοθήκη του πανεπιστημίου αποτέλεσε για αιώνες φωτεινό φάρο γνώσης για χιλιάδες λόγιους, ποιητές και θεολόγους, ωστόσο τα τελευταία χρόνια η πρόσβαση επιτρεπόταν μόνο σε ερευνητές. Πριν από τέσσερα χρόνια, μια άλλη γυναίκα, αποφάσισε να την αναστηλώσει. Διαβάστε την ιστορία στη LIFO.

H high profile οινοκριτικός του Economist Jancis Robinson γράφει έναν ευχάριστο, κομψό και προσγειωμένο οδηγό με συμβουλές για επίδοξους οινοτουρίστες. Μας άρεσε πολύ.