Month: June 2018

“Στην τουρκική πολιτική ποτέ μην λες ποτέ”

Μερικές μόνο μέρες πριν από τις εκλογές της Κυριακής,  ο πρόεδρος ο Ερντογάν για πρώτη φορά στην δεκαεπταετή θητεία του ως Πρόεδρος και Πρωθυπουργός,  αναφέρθηκε -ο ίδιος- στην πιθανότητα σχηματισμού συμμαχικής Κυβέρνησης. Η θεαματική αυτή στροφή νομίζω μιλάει από μόνη της για την πρόγνωση του αποτελέσματος.  Να θυμίσουμε ότι ο πρόεδρος Ερντογάν επέσπευσε για ενάμιση χρόνο τις εκλογές για να εκμεταλλευτεί αυτό που θεωρούσε ευνοϊκή συγκυρία, ή να αποφύγει αυτό που εκτιμούσε ότι θα είναι ακόμα δυσκολότερη συγκυρία που έρχεται!
Στην σύντομη προεκλογική περίοδο που ακολούθησε και που υποτίθεται ότι θα αιφνιδίασε όλους τους αντιπάλους του,  αιφνιδιάστηκε ο ίδιος από την πτώση της δημοτικότητας του και οι πολιτικοί αναλυτές που δεν διανοούντο λαϊκή αποδοκιμασία του Ερντογάν μετα απο μια 20ετη πορεια συνεχους αυξησης τησ εκλογικησ τιου επιρροής.
Στη σύντομη αυτή προεκλογική περίοδο αμφισβητήθηκαν όλες οι στρατηγικές επιλογές :  οι σύμμαχοι στον εθνικιστικό χώρο, αλλά και η πολλά υποσχόμενη Mεράλ Aκσενέρ που προσπάθησε να αναζητήσει την τύχη της στην αντιπολίτευση.   Επιδοκιμάστηκε απροσδόκητα ο υποψήφιος του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικό Κόμμαος (CHP) Μουχαρέμ Ιντζι , που στηρίχθηκε σε μία πολύ σύγχρονη επικοινωνιακή στρατηγική με εντονότατη παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (και που προφανώς κινητοποιεί τη νεολαία).  Αλλά η μεγάλη ανατροπή είναι ότι ανέκαμψε η δημοτικότητα του φιλοκουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικου Κόμματος (HDP) , που συγκέντρωσε όχι μόνο τις κουρδικές ψήφους αλλά και μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης που ήταν ήδη απογοητευμένη από τις υπόλοιπες εναλλακτικές. Το HDP κέρδισε ως η μόνη αξιόπιστη προοπτική απαλλαγής από τον Ερντογάν.
Aς μη συζητήσουμε από τώρα την επόμενη μέρα,  κοντός ψαλμός αλληλούια άλλωστε.
Αλλά ας έχουμε κατά νου ότι ήδη συζητείται (και το επισημάναμε ήδη) το ενδεχόμενο θεαματικής αλλαγής του προσανατολισμού του Ερντογάν  και επιστροφής του στην πριν το 2015 φιλοκουρδική κατεύθυνση, η το ενδεχόμενο μιας στρατηγικής εξόδου που θα στηρίζεται στην γενική αμνηστία.
“Αν νομίζετε ότι αυτό το ενδεχόμενο είναι στο χώρο της φαντασίας ισως θα ήταν χρήσιμο να σκεφτείτε πως έγινε η αλλαγή μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2015”,  μας λέει ο αρθρογράφος της Χουριέτ, Μουράτ Γεκτίν. “Ποτέ, μην πείτε ποτέ, στην Τουρκική πολιτική”

Άλκης Κούρκουλας

Μια εθνική ομάδα ποδοσφαίρου που απεχθάνονται οι εθνικιστές.

Η Εθνική Γερμανίας είναι ιστορικά η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Έχει 4 παγκόσμια κύπελλα στην κατοχή της, ένα λιγότερο από τη Βραζιλία και τις περισσότερες παρουσίες σε τελικούς. Έχει χαρίσει αμέτρητες συγκινήσεις στους Γερμανούς. Φέτος όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Το ακροδεξιό ξενοφοβικό AfD πήρε ποσοστό στις τελευταίες εκλογές ποσοστό 13%, τριπλασιάζοντας τη δύναμή του. Το ακροατήριο του όμως είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Την Εθνική ομάδα της Γερμανίας φέτος απαρτίζουν 7 από τους 23 παίκτες που έχουν γονείς μη-Γερμανούς. Ο καλύτερος όλων είναι ο αμυντικός Jerome Boateng, ο οποίος σε ένα φιλικό αγώνα προ μηνών έγινε ο πρώτος μαύρος παίκτης της Γερμανίας που φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Αυτό οδήγησε τον αρχηγό του AfD να προβεί στη δήλωση πως “είναι εξαιρετικός παίκτης, αλλά δεν ξέρω αν θα ήθελε κανείς να μένει στην ίδια γειτονιά μαζί του.”
Για πρώτη φορά τόσο έντονα στην ιστορία και επ΄αφορμής της αύξησης της εκλογικής επιρροής των ξενοφοβικών η Εθνική Γερμανίας δεν ενώνει όλους τους Γερμανούς. Ακόμα ένας λόγος να θέλουμε να πάει καλά και σε αυτό το Μουντιάλ.

Γιώργος Γιάνναρος

Τι συμβαίνει τώρα με το Brexit

 

Οι σχετικές με το Brexit ψηφοφορίες που διεξάγονται στο βρετανικό κοινοβούλιο, και για τις οποίες διαβάζουμε το τελευταίο διάστημα, δεν αφορούν τις Βρυξέλλες. Είναι νόμοι με τους οποίους το βρετανικό κράτος ετοιμάζεται για την επόμενη μέρα του Brexit.

Όμως, οι φιλοευρωπαϊκές πτέρυγες και στα δύο Σώματα της Βουλής (μη αιρετοί Λόρδοι και εκλεγμένοι βουλευτές) βρίσκουν ευκαιρία για να προτείνουν τροπολογίες που ακυρώνουν στην πράξη το σκληρό Brexit.

Αυτό συνέβη με τον Νόμο Αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση που αντικαθιστά τον Νόμο Ένταξης στην ΕΟΚ το 1972. Οι Λόρδοι εξέτασαν το νομοσχέδιο και έστειλαν 15 τροπολογίες στους βουλευτές. Η Βουλή των Λόρδων είναι φιλοευρωπαϊκή και σε αντίστοιχο πνεύμα ήταν και οι τροπολογίες της. Προβλέπουν για παράδειγμα, συμμετοχή στην Τελωνειακή Ένωση, συνέχιση της δικαιοδοσίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλα πολλά.

Οι βουλευτές καταψήφισαν τις τροπολογίες. Μεσολάβησε μάχη, αφού η Τερέζα Μέι συνάντησε στο γραφείο της, και ενώ η συνεδρίαση βρισκόταν σε εξέλιξη, τους περίπου 12 διαφωνούντες του κόμματος της. Η πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι οι βουλευτές θα έχουν ουσιαστικό λόγο στην τελική συμφωνία αποχώρησης. Θα μπορούν δηλαδή να στείλουν την κυβέρνηση πίσω στις Βρυξέλλες, ώστε η Μέι να πετύχει καλύτερους όρους. Στην Ελλάδα είχαμε μία αντίστοιχη συζήτηση για τη συμφωνία με την FYROM. Η Μέι μπορεί να υπογράφει διεθνείς συνθήκες χωρίς την ανάμειξη του κοινοβουλίου, αλλά στην περίπτωση του Brexit, οι βουλευτές θέλουν να την αναγκάσουν να τους ακούσει.

Ποια είναι όμως η “τελική συμφωνία αποχώρησης”. Είναι κείμενο συμφωνίας στο οποίο οι δύο πλευρές κατέληξαν τον Δεκέμβριο του 2017. Περιγράφει τους όρους αποχώρησης, αλλά δεν έχει οριστικοποιηθεί, αφού εκκρεμεί το ζήτημα της Βορείου Ιρλανδίας (εδώ από το Fact ποιο είναι το πρόβλημα). Εφόσον οι δύο πλευρές καταλήξουν, η συμφωνία θα έρθει στη Βουλή το φθινόπωρο.

Η Μέι γλίτωσε την ήττα, σε αντίθεση με τον Κόρμπιν τον οποίον αγνόησαν 90 φιλοευρωπαϊστές βουλευτές του κόμματος του (ανάμεσα τους έξι σκιώδεις υπουργοί που στη συνέχεια παραιτήθηκαν) και υπερψήφισαν την τροπολογία που προέβλεπε συμμετοχή στην ΕΕ αλά Νορβηγία.   

Ο δρόμος για την κυβέρνηση είναι μακρύς, αφού και άλλοι νόμοι για το Brexit έρχονται προς ψήφιση, με πρώτον στη σειρά αυτόν που θα ρυθμίζει τις εμπορικές σχέσεις της Βρετανίας μετά το Brexit. Προκειμένου μάλιστα η Μέι να εξασφαλίσει την συναίνεση των διαφωνούντων, τους διαβεβαίωσε ότι “θα έχουν πολλές ευκαιρίες” να την καταψηφίσουν στο μέλλον. Υπόσχεση ενδεικτική του ότι όταν προσπαθεί να κερδίσει πολιτικό χρόνο, η Μέι  εισπράττει κάθε φορά 2-3 εβδομάδες το πολύ.

Η εβδομάδα σε μία δημοσκόπηση: Τα 2/3 των  Βρετανών πιστεύουν ότι η πρωθυπουργός τους τα έκανε μαντάρα με το Brexit.

Θύμιος Τζάλλας

Δυτικά Βαλκάνια: Ένα όνομα εμφανίζεται, ένα χάνεται

Δυτικά Βαλκάνια σε 2′

Ένα όνομα εμφανίζεται, ένα όνομα χάνεται. Ο όρος “πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας” περιλαμβάνει την τελευταία επίσημη αναφορά στη Γιουγκοσλαβία. Αν φυσικά η συμφωνία Αθήνας-Σκοπίων προχωρήσει. Από το Λονδίνο και το Chatham House ο υπουργός Εξωτερικών της Σλοβενίας Ίζντοκ Μίροσιτς είπε ότι το δύσκολο μέρος ξεκινάει τώρα, με την αποδοχή της συμφωνίας στο εσωτερικό των δύο χωρών.

Στα Δυτικά Βαλκάνια είναι πράγματι της μόδας οι διμερείς συμφωνίες που επιτυγχάνονται μεν, τακτοποιούν ατύπως τις διαφορές, αλλά δεν επικυρώνονται από τα κοινοβούλια των εμπλεκόμενων χωρών. Για παράδειγμα, η επικύρωση της συμφωνίας επίλυσης εδαφικής διαφοράς ανάμεσα στη Βοσνία και την Κροατία εκκρεμεί από το 1999. O Μίροσιτς έριξε και έναν σύντομο, πολιτισμένο καυγά με τον εκπρόσωπο της κροατικής πρεσβείας στο Λονδίνο για δική τους, αντίστοιχη εδαφική διαφορά που εκκρεμεί στη Χάγη.

Οι εδαφικές διενέξεις είναι το ένα μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί στην περιοχή ώστε να προχωρήσει η σχεδιαζόμενη ένταξη των έξι υποψηφίων κρατών στην ΕΕ (Σερβία, Μαυροβούνιο, Βοσνία, Κόσοβο, FYROM και Αλβανία). Το άλλο είναι η διαφθορά -στη FYROM η δικαστίνα που διερεύνησε καταγγελίες διαφθοράς της προηγούμενης κυβέρνησης μπήκε σε πρόγραμμα προστασίας από την αστυνομία.)

Οι Βρυξέλλες πρέπει μάλιστα να βιαστούν αν θέλουν να αναχαιτίσουν την επιρροή τρίτων χωρών. Η Κίνα υπογράφει τη μία συμφωνία μετά την άλλη στην περιοχή (22 μέτρησε χθες ο Μίροσιτς). Το think tank ECFR πρότεινε η Ευρωπαϊκή Ένωση να ενισχύσει την παρουσία της στην περιοχή περιλαμβάνοντας άμεσα τις έξι χώρες στα διαρθρωτικά ταμεία της. Προς το παρόν πάντως, αντί για χρήματα, οι Βρετανοί αποφάσισαν να στείλουν στρατιώτες για να αναχαιτίσουν τη ρωσική επιρροή στις εκλογές της Βοσνίας τον ερχόμενο Οκτώβριο.

Η εβδομάδα σε ένα βίντεο: Τι λένε οι κάτοικοι της FYROM για τη συμφωνία;

Θύμιος Τζάλλας

Τουρκικές εκλογές: Τι δείχνει η δημοσκόπηση των δημοσκοπήσεων

Δέκα μέρες πριν την αναμέτρηση της 24ης Ιουνίου, η Τουρκία γιορτάζει το τέλος της νηστείας του Ραμαζανιού,  και περιμένει αμίλητη την ημέρα της κρίσεως. Η δημοσκόπηση των δημοσκοπήσεων δείχνει με μεγάλη σταθερότητα την τάση μείωσης της επιρροής Ερντογάν και των φιλοκυβερνητικών κομμάτων και την ενίσχυση της αντιπολίτευσης.  Με την ίδια, ωστόσο, επιμονή δείχνει ότι τόσο ο Ερντογάν όσο και ο κυβερνητικός συνασπισμός του, προηγείται σταθερά των άλλων κομμάτων. Αλλά η εικόνα αυτή που κανονικά δεν θα άφηνε πολλά περιθώρια και αγωνίες για το τι θα συμβεί στις εκλογές,  αναστατώνει τους κύκλους της εξουσίας. Σύμφωνα με όσα καταθέτουν όλοι όσοι έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν με τους κύκλους αυτούς, δημοσιογράφοι, αναλυτές κομματικά στελέχη στελέχη της αυτοδιοίκησης γνωστοί για τις επαφές τους με αυτό τον χώρο,  μεταφέρουν ένα κλίμα αγωνίας -έως και πανικού- που επικρατεί. Ο Φατίχ Αλταϊλί, γνωστός για την εσωτερική ενημέρωση που απολάμβανε, έγραψε στην HABERTURK την ημέρα του Μπαϊραμιού ότι “περιμένουν ένα θαύμα για να ανατρέψει την κατάσταση”.
Τεχνικές αναλύσεις δείχνουν ότι αν  η επιρροή του Ερντογανικού στρατοπέδου  συρρικνωθεί κάτω από το 45%, τότε όποιο ποσοστό πάνω από 10% συγκεντρώσει το Κουρδικό κόμμα,  σημαίνει αυτόματα τον έλεγχο της εθνοσυνέλευσης από την αντιπολίτευση. Σημαίνει δηλαδή στρατηγική ήττα του Ερντογάν, ακόμα και αν εκλεγεί πρόεδρος. Μόνο αν το στρατόπεδο Ερντογάν συγκεντρώσει πάνω από 47% δεν θα απειλείται ο έλεγχος της Εθνοσυνέλευσης. Η δημοσκόπηση των δημοσκοπήσεων, ο μέσος όρος δηλαδή όλων των δημοσιευμένων ερευνών της κοινής γνώμης, δείχνει το φιλοκυβερνητικό στρατόπεδο λίγο πάνω από το 47% !

Άλκης Κούρκουλας

Η πολιτική επιδρά άμεσα στο Μουντιάλ

Στα πλαίσια της ακύρωσης της συμφωνίας ΗΠΑ – Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα και των νέων ποινών που θέσπισε το Μάιο η διακυβέρνηση Trump για το καθεστώς του Ιράν, η NIKE ανακοίνωσε 3 μέρες προτού η Εθνική ομάδα του Ιράν αγωνιστεί στο Μουντιάλ, πως αναγκάζεται να αποσύρει την παροχή ποδοσφαιρικών παπουτσιών στην εθνική ομάδα του Ιράν, φοβούμενη πως θα βρεθεί αντιμέτωπη με υπέρογκο πρόστιμο από την διακυβέρνηση Trump. Ο προπονητής της Εθνικής Ιράν χαρακτήρισε άδικη την απόφαση της NIKE και ζήτησε τη “βοήθεια” της FIFA. Independent.

Γιώργος Γιάνναρος