Month: September 2018

Η ετερογονία των σκοπών στη θεσμική Ευρώπη

Pieter Bruegel (the elder), Η σφαγή των αθώων. c. 1565-67)

Για μιαν ακόμη φορά, η θεσμική δομή της ΕΕ βρέθηκε την βδομάδα που πέρασε να ανακόπτει την προσπάθεια επίλυσης συγκεκριμένων – σημαντικών – αδιεξόδων. Στην άτυπη Κορυφή του Ζάλτσμπουργκ, μέτωπα όπως του Μεταναστευτικού (που συνειδητά τέθηκε από την Αυστριακή Προεδρία σε φόντο ασφάλειας) και της τελικής διεκπεραίωσης του Brexit (όπου οι χρόνοι για να υπάρξει λειτουργική συμφωνία για την σχέση ΕΕ-Ηνωμένου Βασιλείου εξαντλούνται) δεν κατορθώθηκε να προωθηθούν – γιατί;

Η αυστηρή θεσμική λειτουργία/η διαφύλαξη της «κλειστής» λειτουργίας του Κοινοτικού/Ενωσιακού Δικαίου απέκλεισε την αναζήτηση ελαστικών λύσεων για το Brexit: η υπόθεση του συνόρου στην Ιρλανδία, που θα προκύψει αναγκαστικά άμα τηρηθεί η επιλογή της μη-συμμετοχής στην Ενιαία Εσωτερική Αγορά, είναι η πιο χαρακτηριστική πτυχή. όμως ήδη ο όγκος των συμβιβασμών που θα απαιτούσε ένα λειτουργικό Brexitεξαντλεί τον χρόνο. Το Λονδίνο άγεται σε αδιέξοδο, το Brexit-χωρίς-συμφωνία δεν μπορεί να αποκλειστεί. Η αντίστροφη διάσταση της θεσμικής λειτουργίας, δηλαδή η ανυπαρξία λειτουργικής δεσμευτικότητας για τα Κράτη μέλη των κανόνων που επιχειρούν να ρυθμίσουν το Μεταναστευτικό οδήγησαν στο «δεν έγιναν επαρκείς υποχωρήσεις» και στο να μείνει χωρίς ουσιαστική πρόοδο ακόμη και η (δεκτή απ’ όλους  ως απαραίτητη) τροποποίηση του καθεστώτος του ηλικίας 15 ετών Κανονισμού Δουβλίνου-2, που ουσιαστικά αφήνει στα χέρια του Κράτους πρώτης εισόδου στην ΕΕ την ευθύνη διαχείρισης του Μεταναστευτικού.

Αυτή η συνειδητοποίηση δεν ήρκεσε ώστε να πείσει τον Ελληνα Πρωθυπουργό, στην ίδια Κορυφή, ότι προτάσεις όπως για την δημιουργία Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας (με χρηματοδότηση από τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό, ίδια μέσα, λειτουργία άμεσης επέμβασης…) δύσκολα θα περνούσαν από τον χώρο της συγκυριακής/συμβολικής πρωτοβουλίας (βαριά σκιά της πυρκαγιάς στο Μάτι, αλλά και συνολικά των πυρκαγιών «νέας εποχής» από Πορτογαλία μέχρι Σουηδία) σε εκείνον της λειτουργικής λύσης.

Σε εντελώς άλλο μήκος κύματος, η πρωτοβουλία του Ζαν-Λυκ Μελανσόν να προτείνει υποψηφιότητα του ημέτερου Γιάνη (ένα «ν») Βαρουφάκη για συμμετοχή από πλευράς Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην διαδικασία του Spitzenkandidaten για ανάδειξη Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πριν 5 χρόνια, στην ίδια διαδικασία από την ίδια θέση είχε συμμετάσχει ο Αλέξης Τσίπρας…. Η διάσταση αυτή (του ορισμού Προέδρου της Ευρω. Επιτροπής, όχι της επανεμφάνισης Γ. Βαρουφάκη) έχει το ενδιαφέρον της: θα επανέλθουμε.

Αντώνης Παπαγιαννίδης

Μία ακόμη δύσκολη μέρα για την Τερέζα (και έρχονται και άλλες)

Η Τερέζα Μέι, αφού πέρασε ένα δύσκολο βράδυ στο Στρασβούργο με τους ευρωπαίους ηγέτες, και ένα ακόμη δυσκολότερο πρωινό με τον ευρωσκεπτικιστικό Τύπο της χώρας της, έκανε δήλωση καταγγελίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατηγόρησε τις Βρυξέλλες ότι δεν τη σέβονται, και πως ενώ οι μέρες πλησιάζουν για το Brexit (189 έχουν μείνει), ο Μισέλ Μπαρνιέ απλώς απορρίπτει προτάσεις αντί να καταθέτει τις δικές του.
Τίποτε από όσα συνέβησαν τις τελευταίες δύο μέρες δεν είναι πρωτοφανές. Το αντίθετο. Η Τερέζα Μέι κακοπερνάει πάντα στις Βρυξέλλες, ο βρετανικό Τύπος αγαπά να περιγράφει στιγμές ταπείνωσης της, και η ίδια καταφεύγει κατά καιρούς σε εντυπωσιακές δηλώσεις που απευθύνονται περισσότερο στο εκλογικό της κοινό και πολύ λιγότερο στις Βρυξέλλες.
Το πραγματικό πρόβλημα της Μέι δεν είναι οι Βρυξέλλες (που έτσι κι αλλιώς δεν τη βοηθάνε), αλλά οι αριθμοί στο Westminster. Το σχέδιο της δεν αρέσει σε κανέναν. Οι ευρωσκεπτικιστές βουλευτές πιστεύουν ότι αποτελεί συνέχιση παραμονής, οι φιλοευρωπαϊστές ότι είναι ασαφές και συνιστά “τυφλό” Brexit.
Στη βρετανική Βουλή θα υπάρξουν πιθανότατα και οι επόμενες πραγματικές εξελίξεις για το Brexit, και όχι στα διαγγέλματα της πρωθυπουργού.

Θύμιος Τζάλλας

Στο “War Room” του Facebook.

Ο τρόπος που κυβερνήσεις, κόμματα και ομάδες συμφερόντων χρησιμοποιούν το facebook για να επηρρεάζουν τα εκλογικά σώματα ανά τον πλανήτη σε κρίσιμες αναμετρήσεις συζητιέται πλέον μέχρι και στα καφενεία. To facebook και ο ιδρυτής του καθημερινά γίνονται στόχος σφοδρών επικρίσεων για την αδυναμία του να εμποδίσει την πλατφόρμα να γίνει εργαλείο προπαγάνδας. Το αν αυτό είναι εφικτός τεχνικά είναι θέμα μεγάλης συζήτησης όμως η εταιρεία γνωρίζει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει χωρίς τουλάχιστον να δείχνει ότι προσπαθεί να κάνει κάτι για να περιορίσει το φαινόμενο.

Έτσι λοιπόν, εν όψει των Midterm Elections τον Νοέμβριο, δημιούργησε ένα “War Roοm”, ένα Θάλαμο Επιχειρήσεων όπου μόλις 30 εξειδικευμένα στελέχη του και προγραμματιστές θα εποπτεύουν την πλατφόρμα και εξοπλισμένοι μ’ενα νέο εργαλείο που ανέπτυξαν πιστεύουν ότι θα είναι σε θέση να εντοπίζουν κάθε “περίεργη δραστηριότητα”.
Μάλιστα, προσκάλεσαν δημοσιογράφο των New York Times σ’αυτό τον ψηφιακό θάλαμο επιχειρήσεων για να τον δει και να συζητήσουν τα της λειτουργίας του, όχι όμως τα πάντα γιατί σύμφωνα με τους εκπροσώπους της εταιρείας τα όπλα τους δεν πρέπει να είναι απολύτως γνωστά.
Σημειώνουμε πως liberal media κύρους όπως το The Atlantic και οι New York Times, ειδικά το πρώτο, έχουν υπάρξει από τους σφοδρότερους επικριτές της πλατφόρμας για την ανοχή της στη διασπορά των fake news.

Το ενδιαφέρον βρίσκεται στην παρατήρηση της υπεύθυνης αποτροπής στρατηγικών απειλών ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αλλάξει δραματικά οι στρατηγικές επιρροής των ψηφοφόρων μέσω facebook και twitter. Πλέον, οι ομάδες αυτές δεν δίνουν τόσο πολύ έμφαση στη διασπορά ψευδών ειδήσεων (fake news) όσο το να γιγαντώνουν ιστορίες ανά ομάδες χρηστών που είναι πρόθυμοι να τις πιστέψουν αφού πατάνε σε ήδη διαμορφωμένες προκαταλήψεις τους. Αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Το “War Room” του Facebook θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία σε δύο εβδομάδες. Τα ψηφιακά εργαλεία εντοπισμού παρεμβάσεων δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά τον περασμένο Δεκέμβριο στις προκριματικές εκλογές στην Αλαμπάμα και μάλιστα με επιτυχία. Έκτοτε έγιναν διάφορες βελτιώσεις στο software και στην πιο εξελιγμένη του εκδοχή θα δοκιμαστεί πάλι αυτό το μήνα στις εκλογές στη Βραζιλία.

“Το καλύτερο αποτέλεσμα για εμάς θα είναι κάθε περίπτωση να επιλύεται νωρίτερα και να μην φτάνει στο War Room το οποίο είναι η τελευταία γραμμή άμυνας”.

 

 

Δείτε ψηφιοποιημένα σημειωματάρια του Da Vinci

Leonardo da Vinci’s Codex Forster I (c.1487-90) © V&A Images

Ομάδα μελετητών χειρογράφων και ειδικών στην ψηφιακή τεχνολογία του Victoria & Albert Museum στο Λονδίνο δημοσίευσαν πριν από λίγες ημέρες στο Διαδίκτυο τα περιεχόμενα δύο σημειωματαρίων του Λεονάρντο ντα Βίντσι που βρίσκονται στη συλλογή του Μουσείου.

O Κώδικας Foster I (Codex Foster I) αποτελείται από δύο σημειωματάρια του ντα Βίντσι που ενοποιήθηκαν μετά το θάνατό του. Ο Κώδικας Φόστερ Ι περιλαμβάνει τόσο το αρχαιότερο (c.1487-90 με σημειώσεις από την παραμονή του στο Μιλάνο) όσο και το νεότερο (1505 με σημειώσεις κατά την παραμονή του στη Φλωρεντία) σημειωματάριο που έχει το μουσείο στη συλλογή του (έχει άλλους δύο Κώδικες Φόστερ).

Τα σημειωματάρια αυτά που είναι γραμμένα με την χαρακτηριστική κατοπτρική γραφή του Λεονάρντο,  μας αποκαλύπτουν την πλευρά του Λεονάρντο ως επιστήμονα και μηχανικού. Όταν στα 1480 απευθύνεται με επιστολή στο Λουδοβίκο Σφόρτσα τον μετέπειτα πρίγκιπα του Μιλάνο για να του προσφέρει τις υπηρεσίες του, εμφανίζεται ως μηχανικός πολεμικών μηχανών ενώ τη ζωγραφική την απαριθμεί μόλις τελευταία στα προσόντα του.

Τα σχέδια φορούν την υδροδότηση, έργα αποστραγγιστικά ενώ έχει σχεδιάσει και διάφορες υδραυλικές μηχανές ενώ περιλαμβάνουν και δύο πραγματείες, μια περί γεωμετρίας και μία για την ογκομέτρηση αγαθών.

Όσον αφορά την τεχνολογία της ψηφιοποίησης των σημειωματαρίων, οι ειδικοί του μουσείου χρησιμοποίησαν το σύστημα IIIF (International Image Interoperability Framework) που επιτρέπει υψηλής ευκρίνειας φωτογραφική αναπαράσταση με σημαντική δυνατότητες στη μεγέθυνση  και πρόσβαση στα μεταδεδομένα κάθε φωτογραφικού αρχείου. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το IIIF επιτρέπει τη σύγκριση με ομοειδή αρχεία που διατηρούνται σε άλλες συλλογές.

Πηγή: The Art Newspaper.