“Τι απ’όλα είστε τέλος πάντων, κ.Σωτηρόπουλε;”

Τον Βασίλη Σωτηρόπουλο τον γνωρίζω πολλά χρόνια και έχω παρακολουθήσει τόσο την επαγγελματική του δραστηριότητα όσο και τη δράση του στην Κοινωνία των Πολιτών. Παρ’όλα αυτά παρακολουθώντας τις τελευταίες εβδομάδες τον προεκλογικό του αγώνα που κάνει ως υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το Ποτάμι εκπλήσσομαι και η ίδια από το εύρος της δραστηριοποίησής του.

“Τελικά κ.Σωτηρόπουλε τι απ’όσα έχετε ασχοληθεί είστε; Πώς ιεραρχείτε ο ίδιος τη δράση σας τόσο την επαγγελματική όσο και την ακτιβιστική”,

Έχω ασχοληθεί με πολλά πράγματα: έχω γράψει βιβλία, έχω οργανώσει σεμινάρια, έχω παίξει στο Διαδίκτυο πολύ.
Αλλά, όταν η ερώτηση γίνεται τόσο υπαρξιακή, καταλήγω σε ένα. Είμαι δικηγόρος. Δηλαδή δουλεύω, για να υπερασπιστώ ένα ατομικό δικαίωμα του εντολέα μου. Αυτός είναι ο πυρήνας. Από εκεί και πέρα, αυτό βρίσκει πολλές εκφράσεις, μορφές και ρόλους. Ένας από αυτούς τους ρόλους είναι και ο αιρετός αντιπρόσωπος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το ευρωπαϊκό δίκαιο που ψηφίζεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ένα εργαλείο που βρίσκεται στο επίκεντρο των επαγγελματικών και άλλων ασχολιών μου. Τα τελευταία δύο χρόνια, κυρίως, λόγω εφαρμογής του GDPR, δηλαδή του ευρωπαϊκού κανονισμού για την προστασία δεδομένων. Σε λίγο το ΕΚ θα ψηφίσει και τον κανονισμό ePrivacy. Δηλαδή θα αποφασίσει ποιος θα μπορεί να βλέπει τί έχει μέσα στο κινητό σας!

“Και γιατί με το Ποτάμι και όχι με το ΚΙΝΑΛ όπου θα είχατε περισσότερες πιθανότητες εκλογής αφενός και αργότερα να “αξιοποιηθείτε” στους κυβερνητικούς μηχανισμούς; Καλύτερες πιθανότητες έχετε να σταδιοδρομήσετε στην πολιτική από το ΚΙΝΑΛ”.

Οι γνήσια κεντρώες και προοδευτικές πολιτικές επιλογές τα τελευταία πέντε χρόνια εκφράζονται σταθερά από το Ποτάμι. Τον τελευταίο χρόνο που το Ποτάμι είναι αυτόνομο, φαίνεται ανάγλυφα η διαφορά του από το ΚΙΝΑΛ. Το ΚΙΝΑΛ καταψήφισε την Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ το Ποτάμι την στήριξε, κριτικά πάντα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν πήρε υπουργείο όπως ο Θεοχαρόπουλος, ο Μωραΐτης και ο Τόλκας. Έπειτα, το Ποτάμι ψήφισε τα νομοσχέδια υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ενώ η Φώφη Γεννηματά απείχε από την ψηφοφορία και του συμφώνου συμβίωσης το 2015, αλλά και της ταυτότητας φύλου του 2017. Εμείς είμαστε υπέρ του διαχωρισμού κράτους – εκκλησίας, το ΚΙΝΑΛ όχι. Οπότε, εγώ δεν είχα καμία σχέση με αυτούς. Αναζητώ πάντα την πολιτική επιλογή που κοιτάζει μπροστά, στο μέλλον. Όχι στα φθαρμένα σύμβολα της δεκαετίας του 1970.

“Ο κόσμος γνωρίζει από προβεβλημένες, μηντιακά, υποθέσεις. Μάλιστα αρκετοί σας κατηγορούν για υπερβολική αγάπη στη δημοσιότητα. Όμως κάποιοι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι έχετε ασχοληθεί με τις υποθέσεις ανθρώπων που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, κυριολεκτικά και με αστείες αν υπήρξαν κιόλας αμοιβές. Και ήταν υποθέσεις για τις οποίες αφιερώσατε πάρα πολύ χρόνο. Τι είναι αυτό που σας κινητοποιηθεί για να ασχοληθείτε με τους συμπολίτες μας στο περιθώριο; Το λέτε ηθικό χρέος ως άτομο; Αίσθημα ευθύνης ως νομικός; Ατομικό ηθικό κώδικα; Συμπόνοια ή φιλανθρωπία;”

Είναι κάτι λίγο πιο απλό. Οι υποθέσεις στις οποίες αναφέρεστε, με ενδιέφεραν από καθαρά επιστημονικό ενδιαφέρον. Έτυχε να αφορούν άτομα από τις λεγόμενες ευπαθείς κοινωνικά ομάδες. Δεν είμαι ήρωας, δεν συμπαθώ εξάλλου τους σωτήρες και τους μεσσίες. Έχω μια αγάπη για το σπάνιο, το διαφορετικό, το μοναδικό, το bizzare στα νομικά. Μου αρέσουν οι υποθέσεις που ανοίγουν καινούργιους δρόμους. Αυτό είναι όλο. Η πιο όμορφη στιγμή μου ως δικηγόρος ήταν όταν για πρώτη φορά ένα νέο παιδί αναγνωρίστηκε ως αγόρι, χωρίς να χρειαστεί να υποβληθεί σε χειρουργεία. Αυτό έγινε πριν καν υπάρξει ειδική νομοθεσία. Θεωρώ ότι άλλαξε μια για πάντα την αντίληψή μας για κάτι τόσο θεμελιώδες όσο είναι το φύλο.

“Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζετε ως υποψήφιος; Μέχρι τώρα αποτιμάτε θετικά την εμπειρία;”

Είναι μια καταπληκτική εμπειρία, δεν σας κρύβω ότι απορώ πώς δεν είχα ασχοληθεί τόσα χρόνια. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι οι πόρτες των μέσων ενημέρωσης που έκλεισαν επειδή δεν είμαι κυβερνητικός ή άχρωμος πολιτικά. Έχω καταγγείλει την κακόβουλη συμπεριφορά της ΕΡΤ απέναντί μου, η οποία ενώ αρχικώς με είχε στο “περίμενε”, μετά ισχυρίστηκε ότι δήθεν είχε προγραμματίσει καλεσμένους για την ημέρα της ομοφοβίας. Την εν λόγω ημέρα (17/5/2019) δεν προβλήθηκε καν η εκπομπή που είχα ζητήσει να εμφανιστώ! Βλέπω, αναντίστοιχα, τον πρωτοεμφανιζόμενο υποψήφιο που έχει και τις κυβερνητικές προσβάσεις και τα ατέλειωτα λεφτά να είναι παντού. Η διαφορά μου όμως μαζί του δεν είναι οικονομική και κοινωνική. Είναι η διαφορά του ενεργού πολίτη από τον αλεξιπτωτιστή.

“κ.Χριστίνα Πολίτη, εσείς λείπατε από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας;”

Δίνουμε ραντεβού στο “Zonar’s”.
“Atenee το λέμε τώρα”, της λέω στο τηλέφωνο. “Γνωμάτευσε σχετικά το δικαστήριο”. Σκάμε στα γέλια, βέβαια.

“Αντί κάποιοι να ασχολούνται με το πως θα διατηρήσουμε τα ιστορικά μας κτίρια ασχολούνται με τις επωνυμίες των επιχειρήσεων. Το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές αυτό το παιχνίδι. Την επωνυμία  Zonar’s την έκανε ελκυστική ο Χρύσανθος Πανάς, αυτός την επανέφερε στην πόλη”.

Η πόλη της Αθήνας από την αρχή στη συζήτηση. Ωραία!

Η Χριστίνα Πολίτη είναι πασίγνωστη δημοσιογράφος και κοσμικογράφος. Την είχα γνωρίσει πριν από χρόνια σε μια κοινή παρέα κι ενώ έχω μια καχυποψία έως και προκατάληψη προς τους ανθρώπους του λάιφστάιλ εκτίμησα στη Χριστίνα τους τρόπους της και το γεγονός ότι ενώ στις παρέες όλοι την πιέζουν να τους αποκαλύψει “ζουμερές λεπτομέρειες” για τις ζωές των κοσμικών που συναναστρέφεται εκείνη απαντά πάντα μ’ενα χαμόγελο και αλλάζει μαστόρικα τη συζήτηση, ως έμπειρη πολιτικός. Στο χρόνο ανακάλυψα ένα συγκροτημένο και ντομπρο άνθρωπο και απολαμβάνω την παρέα και τις συζητήσεις μας.

Αφετηρία γιαυτή τη συζήτηση λοιπόν είναι η προκατάληψη που από δική μου πείρα ξέρω ότι θα υπάρχει απέναντι στο πρόσωπό της και ξέρω πως είναι άδικη.

“Χριστίνα, εσύ έλειπες από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας;”
Απαντάει ακαριαία:
“Δεν ξέρω αν έλειπα είμαι βέβαιη ότι μπορώ να προσθέσω”. Της ζητώ να επιχειρηματολογήσει λίγο πάνω σε αυτό.

“Αποφάσισα να ζητήσω την ψήφο των Αθηναίων επειδή ζω στο Κέντρο αλλά περπατάω σε όλη την Αθήνα. Τα προβλήματα της Αθήνας, της πρωτεύουσας της χώρας, που βρέθηκε στη δίνη της οικονομικής κρίσης μπορεί να περιγράφονται με όρους πολιτικούς, μπορεί να απαιτούν σχέδιο και να έχουν ιδεολογικό πρόσημο αλλά αισθάνομαι ότι από τη συζήτηση συχνά αποκλείονται τα καθημερινά που είναι και τα ζωτικά. Το να μπορείς να περπατάς στα πεζοδρόμια χωρίς να κινδυνεύεις να σκοτωθείς, το να υπάρχει το βράδυ φωτισμός είναι ζωτικό για την Αθήνα. Θέλω να υπερασπιστώ την καθημερινότητα της πόλης. Αυτά που αρκετοί βλέπουν αφ υψηλού. Για όσους ζούμε την Αθήνα κάθε μέρα είναι πολύ σημαντικά”.

Γιατί με τον Παύλο Γερουλάνο;

“ Γιατί είναι και ο ίδιος ένας Αθηναίος αστός και γιατί πιστεύω ότι θα ασχοληθεί πολύ με το Δήμο και δεν βλέπει την καρέκλα του Δημάρχου ως προθάλαμο για άλλα αξιώματα τα οποία άλλωστε είχε κατά το παρελθόν. Με πείθει το ότι το πρόγραμμα του συνδυασμού μας δίνει βάση πολύ στο να λειτουργεί αποτελεσματικά η πόλη στο επίπεδο του διαμερίσματος και της γειτονιάς. Έπειτα έχει πλήρη αντίληψη του πόσο σημαντικό brand name είναι η Αθήνα, η ιστορία της, τα μουσεία της, το περιβάλλον της, το αθηναϊκό φως αλλά κοιτάει στο μέλλον. Όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά”.

Ποια είναι η κριτική σου για την προηγούμενη δημοτική αρχή;

“Ο κ.Καμίνης είναι ένας έντιμος άνθρωπος. Όλοι παραδέχονται πως βρήκε ένα δήμο σε άθλια κατάσταση και φεύγει αφήνοντας τα ταμεία γεμάτα. Στην εποχη που ζούμε αυτό πρέπει να το επισημάνουμε. Όμως πιστεύω ότι απέτυχε στην καθημερινότητα, το παραδέχονται και οι άνθρωποί του άλλωστε”.

Ομολογώ ότι περισσότερο από το γεγονός της υποψηφιότητάς της με εξέπληξε η επιλογή του συνδυασμού. Θα έπαιρνα όρκο ότι θα επέλεγε να συμπορευθεί με τον Κωστή Μπακογιάννη.

“Ο Κωστής Μπακογιάννης είναι ένας συμπαθητικός νέος άνθρωπος. Όμως ο κόσμος που συμπορεύεται μαζι του μου φαίνεται οτι αρνείται να αλλάξει”.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει ως υποψήφια. Γελάει.

“Δεν παραπονιέμαι ποτέ και για τίποτα όπως ξέρεις αλλά η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζω είναι αυτή που οι περισσότεροι θεωρούν ως πλεονέκτημα. Ακριβώς επειδή δεν είμαι άγνωστη κανείς δεν θεωρεί σκόπιμο να προβάλλει την υποψηφιότητά μου. Οπότε, όπως οι περισσότεροι έχω ξεκινήσει κι εγώ από το ίδιο σημείο. Έχει και αυτό τη γοητεία του”.

Πού τη βρίσκετε:

Cosmopoliti.com
Instagram

“κ.Σκουμπουρδή, τι δουλειά έχετε εσείς με την πολιτική;”

Δεν μπορούσα να σκεφτώ πιο ταιριαστό μέρος από το Ζαχαροπλαστείο Désiré στην οδό Δημοκρίτου για να συναντήσω την ξεναγό και ιστορικό τέχνης Άρτεμις Σκουμπουρδή. Η κυρία Σκουμπουρδή είναι υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος Αθηναίων με το συνδυασμό “Αθήνα Είσαι Εσύ” του Παύλου Γερουλάνου.

Το Désiré είναι ένα από τα στέκια μου, είναι από τα πιο “αθηναϊκά” σημεία του Κολωνακίου και το αγαπώ γιατί είναι ήσυχο, μοσχοβολάει πάντα βούτυρο από τα κλασικά γλυκά που παρασκευάζουν εκεί και το παρελθόν του το μυρίζεις στην ατμόσφαιρα αφού οι τοίχοι του δεν είναι γεμάτοι από “ιστορικές φωτογραφίες” της πόλης της Αθήνας σε παλαιότερες φάσεις ή με πορτρέτα από τους διάσημους θαμώνες του, κάτι που μου αρέσει πολύ ως προσέγγιση: Στο Désiré συναντάς το παρελθόν αδιαμεσολάβητο.

Η δράση της κυρίας Σκουμπουρδή στην Αθήνα βρίσκεται ακριβώς στο αντίποδα: διαμεσολαβεί το παρελθόν μέσα από τις αφηγήσεις της στις ξεναγήσεις της και στα βιβλία της. Θυμάμαι ακόμα και σήμερα πολύ ζωντανά τον εαυτό μου 17χρονη μαθήτρια το 1987 να ζω με το αυτί κολλημένο στον “Αθήνα 984”. Εκεί η κυρία Σκουμπουρδή έκανε την εκπομπή “Μια πόλη Μαγική”.

Θεωρώ ότι είναι πασίγνωστη. Της το δηλώνω μόλις κάθεται στην καρέκλα, σχεδόν ντρέπομαι που ζήτησα αυτή τη συνέντευξη από κάποια τόσο γνωστή κυρία της Αθήνας με αυτή την αφορμή αλλά αποφασίσαμε στο FACT να συμβάλλουμε στη γνωστοποίηση της υποψηφιότητάς της.

“Η δραστηριότητά μου στην Αθήνα ξεκινάει το 1981 όταν ιδρύσαμε μια μικρή ομάδα από το Σωματείο Ξεναγών Αθήνας εγκαινιάσαμε τις δωρεάν ξεναγήσεις για τους Αθηναίους τις Κυριακές του χειμώνα. Επί Δημαρχίας Μπέη Δήμος αποφάσισε να “ενσωματώσει” στις δράσεις του τις ξεναγήσεις μας.
Δεν θέλω να αναφερθώ στις περιπέτειες αυτής της δράσης τα τελευταία 6-7 χρόνια αλλά από την πρώτη στιγμή κατάλαβα τη διάσταση που υπάρχει μεταξύ της επιθυμίας των Αθηναίων και της διοίκησης του ΟΠΑΝΔΑ. Πάντα υπήρχαν κάποιοι που δεν δίσταζαν, για τους δικούς τους λόγους, να καταργήσουν τις ξεναγήσεις ενώ ήξεραν πόσο τις αγαπούσαν οι πολίτες της Αθήνας.
Αν είμαι για κάτι σίγουρη είναι ότι αυτό ο Πάνος Γερουλάνος θα το αλλάξει και δεν το λέω επειδή συνδέομαι  με την οικογένειά του και το Μουσείο Μπενάκη (είμαι μέλος του Δ.Σ. Των Φίλων του Μουσείου επί σειρά ετών). Ο Παύλος Γερουλάνος έχει αντίληψη της αξίας των θεσμοθετημένων δράσεων που γίνονται από το Δήμο άσχετα από το ποιος τον διοικεί.
Μπορεί να σας φαίνεται ασήμαντο αλλά για τους Αθηναίους δεν είναι. Οι στιγμές που έζησα κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης με πολίτες που είχαν πληγεί από αυτή και έβρισκαν στις ξεναγήσεις μας καταφύγιο, δεν μπορώ να τις περιγράψω.
Αυτό για μένα ήταν εμπειρία και μάθημα ζωής”.

Στην παρατήρησή μου ότι τα βασικά της πόλης των Αθηνών θα έπρεπε να τα ξέρουμε ήδη αν όχι όλοι σίγουρα οι περισσότεροι αντιδρά ακαριαία:

“Ακριβώς το αντίθετο! Μόλις περιγράψατε το λόγο για τον οποίο κατεβαίνω στις εκλογές και ζητώ την ψήφο των Αθηναίων! Φιλοδοξία μου είναι να συνταχθεί η Χάρτα “Αθήνα, μια πόλη μαγική”, που θα υλοποιήσει μια στρατηγική αθηνολατρικών δράσεων, με στόχο να ανακτηθεί  η χαμένη αίγλη της πόλης μας”.

Ζητώ να καταθέσω την υπερσαραντάχρονη γνώση και εμπειρία μου, ώστε να συνταχθεί η Χάρτα των Αθηναϊκών Θησαυρών για όλα τα αξιοθέατα και τα μνημεία της Ιστορικής Αθηναϊκής Διαχρονίας που ρημάζουν βυθισμένα στα σκουπίδια της άγνοιας και της αδιαφορίας μας, να εντοπισθούν, να καταγραφούν, να χαρτογραφηθούν.
Τ
ο όραμα του Παύλου Γερουλάνου είναι η γενική ανάκτησης της χαμένης αίγλης του Κλεινού Άστεως με σύγχρονους όρους, η δική μου συνεισφορά θα μπορούσε να σημειωθεί στο αρχαιολογικό και τουριστικό πεδίο”

Τι την ενοχλεί περισσότερο σήμερα στην πόλη.

“ Με πονάει να βλέπω τους άστεγους της πόλης αλλά και τους τοξικομανείς ειδικά στην περιοχή γύρω από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Με ενοχλεί η έλλειψη ασφάλεια και η ελλιπής καθαριότητα, η κατάσταση των πεζοδρομίων και πολλά άλλα”.

Τη ρωτάω να μου πει αγαπημένες της προσωπικότητες της πόλης. Μου απαντά αμέσως χωρίς να το σκεφτεί: ο Άγγελος Δεληβορριάς, αυτός ο τόσο σημαντικός άνθρωπος πόσο θα μας λείψει. Ο αγαπημένος μου Νίκος Βατόπουλος, υπάρχει άλλος σαν τον Νίκο Βατόπουλο; Τον Μανόλη Κορρέ και τη Μαρία Ευθυμίου απαστράπτουσες προσωπικότητες που τιμούν την πόλη και τους αγαπώ πολύ”.

Στην ερώτησή μου αν γνωρίζει και τις ιστορίες των ανθρώπων της Αθήνας εκτός από αυτές των μνημείων χαμογελάει.

“Τις καταγράφω ξέρετε. Όχι μόνο τις σύγχρονες ή αυτές του πρόσφατου παρελθόντος. Ξέρετε ποια ιστορία ανθρώπου με συγκινεί περισσότερο;

Το Εθνικό Πανεπιστήμιο χτίστηκε με δωρεές και εράνους. Στα αρχεία των δωρητών βρήκα την περίπτωση μιας γυναίκας από την Ύδρα, εργαζόταν στην Αθήνα ως εσώκλειστη οικιακή βοηθός και μάζευε χρήματα για την προίκα της όπως έλεγαν τότε. Τα χρήματα που μάζεψε τα έδωσε στην ανέγερση του Εθνικού Πανεπιστημίου.

Μόλις επιστρέψω από την ξενάγηση για την οποία αναχωρώ αύριο, θα την αναζητήσω στις σημειώσεις μου και θα σας πω και το όνομά της”.

 

“κ.Λαζαράκου, είστε η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα των αγορών;”

Διαβάζοντας τα βιογραφικά των υποψηφίων ευρωβουλευτών της ΝΔ είναι δύσκολο να μην σταθείς σε αυτό της Βασιλικής Λαζαράκου. Πρώην Α’Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς το διάστημα 2012 έως το τέλος του 2015 έχει εργαστεί για πάνω από 20 χρόνια ως δικηγόρος για χρηματιστηριακάκαι τραπεζικά θέματα.

Δεν έχουν πολλές Ελληνίδες αυτό το βιογραφικό. Ο χώρος των τραπεζών και των αγορών είναι κατεξοχήν ανδροκρατούμενος, μια νέα γυναίκα σε αυτές τις θέσεις οπωσδήποτε προκαλεί το ενδιαφέρον.

“Είστε η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα των αγορών;” τη ρωτάω αμέσως μόλις ξεκινάμε τη συνομιλία της.

Φυσικά γελάει αλλά δεν αιφνιδιάζεται.
“Είμαι μια δικηγόρος που παθιάζεται με το Δίκαιο που διέπει τη λειτουργία των τραπεζών και των αγορών καθώς και το Εμπορικό Δίκαιο. Έχω εκπαιδευτεί στις διαπραγματεύσεις και πιστεύω πως αν εκλεγώ Ευρωβουλευτής δεν θα προσφέρω απλώς πολλά, έτσι γενικά και αόριστα αλλά θα έχω συγκεκριμένες και μετρήσιμες επιτυχίες σε όφελος της χώρας μας σε ό,τι αναλάβω να φέρω εις πέρας. Γιαυτό ζητώ την ψήφο των συμπολιτών μου ενώ μέχρι σήμερα δεν είχα εμπλοκή με την πολιτική από αυτή τη θέση. Σκέφτομαι πως ίσως θα μπορούσα να είμαι κατάλληλη γιαυτή τη δουλειά και ζητώ να με ψηφίσουν”.

Είναι η σειρά μου να αιφνιδιαστώ από την άμεση και κοφτή απάντηση πολλώ μάλλον δε επειδή εκφέρεται μ’ενα μεγάλο χαμόγελο.

“Κι αν δεν εκλεγείτε, γιατί πιστεύω να ξέρετε ότι είναι πολύ δύσκολο, τι θα κάνετε τότε;”

“Θα επιστρέψω στη δουλειά μου. Ζούμε σε μια εποχή που είναι ωραίο να είσαι δικηγόρος με τη δική μου εξειδίκευση και με εκπαίδευση στις διαπραγματεύσεις. Είμαι σίγουρη ότι μόλις επέλθει η πολιτική αλλαγή που χρειάζεται η Ελλάδα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης γίνει Πρωθυπουργός η Ελλάδα θα αποκτήσει κεντρική θέση στο ενδιαφέρον των επενδυτών. Άνθρωποι με τη δική μου εκπαίδευση θα είναι πολύ χρήσιμοι”.

“Στέλεχος των αγορών, λοιπόν. Για κάποιους ένας “μισθοφόρος”. Θα μπορούσατε δηλαδή να είστε υποψήφια με οποιοδήποτε κόμμα;”

“Α, όχι. Πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που θέλει και μπορεί να προχωρήσει σε όλα όσα είναι αναγκαία για να πάει η Ελλάδα μπροστά. Οϋτε θα μπορούσα να στρατευθώ με άλλο κόμμα και για να είμαι ειλικρινής, με την εμπειρία που έχω, δεν θα με ενδιέφερε κάτι τέτοιο ακόμα κι αν μου είχαν εξασφαλίσει την εκλογή. Οι μεταρρυθμίσεις είναι βασικό  στοιχείο ταυτότητας  της ΝΔ. Για να προχωρήσεις στις μεταρρυθμίσεις πρέπει να βλέπεις τον εαυτό σου ως μεταρρυθμιστική δύναμη. Πάνω απ’όλα όμως για μένα η Νέα Δημοκρατία είναι η ευρωπαϊκή πατριωτική παράταξη, η δύναμη που προκρίνει πάντα το όφελος της πατρίδας μας”.

Στην ερώτηση αν έχει αντιμετωπίσει προκατάληψη ή ακόμα και σεξισμό ως γυναίκα πάλι χαμογελάει.
“Το πρόβλημα των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών στην εργασία είναι τεράστιο. Είναι πολύ δύσκολο για μια γυναίκα να ανταποκριθεί στους πολλαπλούς της ρόλους. Η δικηγορία που ασκώ από την αρχή της καρριέρας μου είναι εντός ενός διεθνούς περιβάλλοντος όπου υπάρχει αξιοκρατία και η εργατικότητα αμείβεται όχι απλώς υλικά αλλά με σεβασμό. Στην Ελλάδα βρίσκομαι συχνά σε συσκέψεις όπου είμαι η μόνη γυναίκα. Κάποιες φορές διακρίνω στο βλέμμα ορισμένων την απορία “Τι θέλει αυτή εδώ”. Αλλάζουν όμως ύφος μόλις πάρω το λόγο και τοποθετηθώ. Τότε καταλαβαίνουν μια χαρά γιατί βρίσκομαι εκεί”.

Τη ρωτάω αν η καμπάνια τη ζορίζει. Άλλο ένα χαμόγελο.

“Είναι μοναδική εμπειρία. Με στεναχωρεί μόνο ότι ο χρόνος είναι ελάχιστος και δεν μπορώ να επισκεφθώ περισσότερα σημεία της χώρας για να ζητήσω από κοντά την ψήφο των συμπολιτών μου, όπως οφείλω να κάνω”.

Τί θα συμβούλευε μια νέα γυναίκα που θέλει να σταδιοδρομήσει σ’ενα ανδροκρατούμενο επάγγελμα;

“Να συνειδητοποιήσει ότι ως γυναίκα θα υποστεί διακρίσεις και μετά αυτό να το “ξεχάσει” με την έννοια ότι δεν πρέπει να επιτρέψει σε κανένα να ορίσει εκείνος τον τρόπο που θα αποτιμά και θα αξιολογεί τον εαυτό της. Έχω διακρίνει πάμπολλες φορές την καχυποψία στους άλλους. Δεν επιτρέπω σε κανένα να ορίσει τον τρόπο που εγώ θα αποτιμώ την αξία μου”.

Πού τη βρίσκετε
Website
Twitter

“κ.Ελευθεριάδου, γιατί δεν κάθεστε να μεγαλώσετε το μωρό σας;”


Τη Βίκυ Ελευθεριάδου την “εντοπίσαμε” στο facebook. Όχι τώρα, προεκλογικά αλλά εδώ και κάμποσα χρόνια, μας είχε κάνει εντύπωση το γεγονός ότι μια νέα γυναίκα που τότε μόλις είχε επιστρέψει από το εξωτερικό στις Σέρρες παρακολουθούσε το δημοτικό συμβούλιο της πόλης της και ανέβαζε στην προσωπική της σελίδα σχόλια για ό,τι είχε ακούσει εκεί. Ένα φεγγάρι εργάστηκε και εδώ, στο FACT καταγράφοντας ειδήσεις κυρίως από τη Μεγάλη Βρετανία όπου και έχει σπουδάσει και εργαστεί στο Εργατικό Κόμμα Βρετανίας.

Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα νέου ανθρώπου που σπούδασε στο εξωτερικό, φρόντισε να εξοπλιστεί με εμπειρίες και επιστρέφοντας στην ιδιαίτερή της πατρίδα, τις Σέρρες πρέπει να επανεφεύρει, κυριολεκτικά, τον εαυτό της αφού οι συνθήκες εκεί είναι πολύ διαφορετικές.

Σήμερα, μητέρα ενός βρέφους, κατεβαίνει υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος στην πόλη των Σερρών με το συνδυασμό “Διάβαση Πεζών”.

“Είμαι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακή ειδίκευση στις πολιτικές της Ευρώπης και την Ευρωπαϊκή Ένωση από το Πανεπιστήμιο Birkbeck του Λονδίνου. Αγαπώ την Αυτοδιοίκηση. Πήρα μέρος ως ερευνήτρια στην καμπάνια του Εργατικού Κόμματος για τις δημαρχιακές εκλογές του Λονδίνου το 2008 και τις γενικές και αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 στο Κένσινγκτον. Το φθινόπωρο του 2010 εργάστηκα ως εθελόντρια στην προεκλογική εκστρατεία του Δημοκρατικού Κόμματος στη Νέα Υόρκη και την καμπάνια της Ομοσπονδιακής Βουλευτού Κάρολιν
Μαλόνι για τις ενδιάμεσες εκλογές. Στην Ελλάδα επέστρεψα το 2011 και έκτοτε ζω στις Σέρρες, απ’ όπου κατάγομαι, και είμαι ενεργό μέλος στη δημοτική παράταξη “Διάβαση Πεζών”.”.

Τη ρωτάω τι την έμαθε η πολιτική και μάλιστα σε κοινωνίες, όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, με μακρά δημοκρατική παράδοση και υψηλά στάνταρντς στη διεξαγωγή του προεκλογικού αγώνα.

“Νομίζω ότι έμαθα αυτό που χρειάστηκα περισσότερο το διάστημα της εγκυμοσύνης που συνέπεσε με την περίοδο ανεργίας του συζύγου μου: να αντιληφθώ τη σχετικότητα της έννοιας του χρόνου,στο πεδίο, δηλαδή την καθημερινότητά μου καθώς την αξία της υπομονής όχι ως βασανιστική καρτερικότητα αλλά ως διαφορετική αντίληψη του timing. Συνηθίζουμε να λέμε ότι κάθε μέρα που περνάει δεν θα την ξαναζήσουμε ποτέ αλλά βλέπω ότι και οι γιαγιάδες μας είχαν ένα δίκιο όταν επεσήμαναν ότι η ζωή μεν είναι πολύ μικρή αλλά την ίδια στιγμή είναι και πολύ μεγάλη”.

Πώς βίωσε την κρίση ως νέος άνθρωπος στην επαρχία;

“Παραδόξως, η κρίση, οι συνέπειες της οποίας ήταν ορατές γύρω μου με βοήθησε να ξεπεράσω τη φάση εσωστρέφειας. Όλα αυτά που συνέβαιναν και συμβαίνουν ακόμα κάνουν επιτακτική τη συμμετοχή. Να βγούμε από το μικρόκοσμό μας, να σηκώσουμε τα μανίκια και να δούμε πως μπορούμε να εργαστούμε από κοινού για να πάμε παρακάτω”.

Παρ’όλα αυτά όμως, μ’ενα μωρό επτά μηνών γιατί δεν το αφήνετε για τις επόμενες εκλογές;

“Αυτή η ερώτηση μου αρέσει πολύ και με κάνει και γελάω. Μα, το μωρό αφορά η συμμετοχή μου σε αυτές τις εκλογές. Συμμετέχω για το μωρό το δικό μου και κάθε γυναίκας στις Σέρρες. Η συμμετοχή μας λειτουργεί ως επένδυση για το δικό τους μέλλον. Έπειτα, ποιος άλλος από μια νέα μητέρα ξέρει όσα πρέπει να γίνουν στην πόλη μας για τα βρέφη, τα μωρά και τις μητέρες τους από κάποια που είναι ήδη σε αυτή τη θέση; Ποιος άλλος από μια νέα μητέρα μπορεί να αντιληφθεί την ανάγκη μιας πόλης φιλικής προς τα παιδιά; Ποιος άλλος από μια νέα μητέρα μπορεί να αντιληφθεί πόσο σημαντικές είναι οι κοινωνικές παρεμβάσεις στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την οικογένεια και αυτό σε μια περίοδο που επιτέλους, η υπογεννητικότητα έγινε κεντρικό θέμα συζήτησης;

Συμμετέχω για να ζω σε μια όμορφη πόλη”.

Που τη βρίσκετε:
“Διάβαση Πεζών”.

“κ.Αγγελόπουλε, χρειάζεται η πολιτική κι άλλους θεατρίνους;”

Φεύγοντας από τη συζήτηση με τον πολυτάλαντο υποψήφιο Ευρωβουλευτή με τη Φιλελεύθερη Συμμαχία, Γιώργο Αγγελόπουλο σκεφτόμουν ότι πρέπει να θυμηθώ τα Χριστούγεννα να ζητήσω από τον Άγιο Βασίλη να κάνει στη χώρα μας δώρο τη δυνατότητα να συγκεντρώσουμε όλους τους ενδιαφέροντες και άξιους ανθρώπους σ’ενα ψηφοδέλτιο.
Συναντηθήκαμε σε κάποιο από τα ανεκδιήγητα καφέ της Στοάς Χαραγκιώνη στη Σταδίου και πίνοντας ένα άθλιο, ημίγλυκο (;) κόκκινο κρασί εγώ (Μα τι δίνουν στους τουρίστες) κι ένα ζεστό γαλλικό καφέ εκείνος τον οποίο γέμιζε, κάθε τόσο, με παγάκια από μια μικρή παγοθήκη που ζήτησε και του έφεραν, είπαμε πολλά και διάφορα.

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος (43) είναι ευρύτερα γνωστός ως θεατρικός ηθοποιός και ως improv comedian εργάζεται όμως ως διευθυντής δημιουργικού στη δραστήρια ΜΚΟ SciCo η οποία, μεταξύ άλλων, διοργανώνει το όλο και πιο δημοφιλές Science Festival. Σπούδασε Φυσική στην Πάτρα και στη συνέχεια θέατρο.

Μπαίνω αμέσως στο ψητό: “κ.Αγγελόπουλε, ειλικρινά τώρα. Πιστεύετε ότι αυτό που λείπει σήμερα από την πολιτική είναι οι θεατρίνοι;”.

Μου απαντάει αμέσως: “Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό και απαντώ ευθέως, ναι. Η πολιτική είναι ένα εργαλείο παραγωγής ιστορίας με το λαό ως δρων υποκείμενο σε ρόλο πρωταγωνιστή. Το θέατρο είναι το κατεξοχήν εργαλείο αναπαράστασης κάθε είδους ανθρώπινης συνθήκης και βέβαια και της πολιτικής. Οι ηθοποιοί μπορούμε να εξηγήσουμε την πολιτική επικαιρότητα στους πολίτες με τρόπο που να καταλάβουν το ρόλο τους ως δρώντα υποκείμενα της ιστορίας”.
Ο Γιώργος Αγγελόπουλος δηλώνει ευθαρσώς ότι θα ήθελε πάρα πολύ να μπορούσε να εκλεγεί Ευρωβουλευτής αν και γνωρίζει καλά ότι με το κόμμα που πολιτεύεται, τη “Φιλελεύθερη Συμμαχία” κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατον.
Τον ρωτάω λοιπόν γιατί δεν επιδίωξε να χωθεί (έτσι το ρώτησα) σε κάποιο από τα μεγάλα κόμματα που εκλέγουν αρκετούς βουλευτές.
“Ε, όχι δα. Για να πολιτευθείς με κάποιο από τα μεγάλα κόμματα πρέπει να εκπροσωπείς κάτι. Να έχεις κόσμο. Σόγια, ψήφους από συνδικαλιστική δράση”. Επιμένω λέγοντάς του ότι η Νέα Δημοκρατία έψαχνε ανθρώπους σαν κι εκείνον.
“Δεν ήρθε κανείς από τη Νέα Δημοκρατία να μου προτείνει να κατέβω μαζί τους και όσον αφορά το μητρώο, κοιτάξτε. Όσοι βλέπουν Game of Thrones ή έχουν διαβάσει Μεσαιωνική Ιστορία γνωρίζουν ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ένα σύγχρονο κόμμα. Αποτελείται από δουκάτα, κληρονομικές καταστάσεις, τα επώνυμα κάποιων υποψηφίων της φτάνουν στις μετεπαναστικές κυβερνήσεις. Κάποιοι άνθρωποι που έχουμε μια φιλελεύθερη οπτική δεν μπορούμε να δούμε τους εαυτούς μας μέσα σ’ενα τέτοιο πολιτικό πλαίσιο”.

Τον ρωτάω πως γίνεται όμως να μην βλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόβλημα και πρέπει να φύγει με κάθε τρόπο. Στη Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν σκέφτηκαν ότι θα κόψουν ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία; Γελαει.

“Κοιτάξτε. Ακόμα κι αν στις Ευρωεκλογές η ΝΔ πάρει το 100% των ψήφων, την επόμενη ημέρα κυβέρνηση θα συνεχίσει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ η κοινοβουλευτική πλειοψηφία του οποίου βλέπω να μένει αμετακίνητη στη στήριξή της προς την κυβέρνηση ακόμα κι αν κάνουν μπροστά στα μάτια τους ανθρωποθυσία μωρού”. Γελάμε.
“Έπειτα, αυτή τη στιγμή κανείς Έλληνας Φιλελεύθερος δεν εκπροσωπείται με βουλευτή στην ομάδα των Φιλελευθέρων Δημοκρατών. Το ασαφές ιδεολογικά Ποτάμι εντάχθηκε στην ομάδα των Σοσιαλιστών”.

“Γιατί κ.Αγγελόπουλε ζητάτε την ψήφο των πολιτών προσωπικά εσείς;”.

“Για μένα έχει πολύ μεγάλη σημασία η πολιτική επικοινωνία. Όχι ως εργαλείο διαμόρφωσης νικηφόρων πλειοψηφιών, αναφέρομαι στην ανάγκη να εξηγηθούν κάποια πράγματα για την ουσία της ΕΕ και τη λειτουργια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλιου. Έπειτα είμαι Φεντεραλιστής. Πιστεύω ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση θα προχωρήσει όταν αρχίσουμε να δημιουργούμε ως Ευρωπαίοι κοινά βιώματα. Κάτι τέτοιο μέχρι τώρα το έχει καταφέρει μόνο το πρόγραμμα Erasmus.  Η πρακτική του Erasmus πρέπει να μην περιοριστεί στους φοιτητές. Θα θελα οι πολίτες να μου ζητάνε “ρουσφέτι” να υπηρετήσουν σε μια μονάδα στη Σλοβενία ή κάποιοι Σλοβένοι να θέλουν να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία στα ελληνικά νησιά και να νιώθουν ότι υπηρετούν την πατρίδα τους. Πιστεύω στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και γιαυτό ζητώ την ψήφο σας”.

Κλείνοντας μου λέει ότι αυτό που τον εντυπωσιάζει τελευταία είναι οι ερωτήσεις της εξάχρονης κόρης του. Αν και στη δουλειά του έχει εκπαιδευτεί να δίνει απλές και πάντα λογικές εξηγήσεις των φαινομένων, μένει κάθε φορά άναυδος από την ικανότητα των παιδιών να θέτουν τα διάφορα ζητήματα περιγράφοντάς τα με τις απορίες τους.

Φεύγοντας του ζητώ να μην ξεχάσει να μου στείλει μια φωτογραφία του. “Κι εσείς να μου στείλετε τη συνταγή για τον cold brew.  Η παραγγελία ζεστού γαλλικού καφέ με παγάκια ξεπερνά ακόμα και τα όρια ενός improv comedian!”.

Πού τον βρίσκετε
Facebook.
Twitter 
Φιλελεύθερη Συμμαχία, Μανιφέστο για τις Ευρωεκλογές.

* Το FACT είναι ένα δελτίο ειδήσεων. Καθημερινά επιλέγουμε τις σημαντικότερες ειδήσεις φιλτράροντας τα fake news, τα παραπολιτικά και τα κουτσομπολιά και σας στέλνουμε στο email σας ό,τι πρέπει να ξέρετε κάθε μέρα για να είστε ενημερωμένοι. Για να  λαμβάνετε το FACT εγγράφεστε δωρεάν εδώ.

” κ.Δέρβο, έχετε δουλέψει ποτέ στη ζωή σας; “

Διατρέχοντας ξανά τις σημειώσεις μου μετά τη συνομιλία μου με τον υποψήφιο Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Δέρβο συνειδητοποιώ ότι τον βρίσκω συμπαθητικό γιατί είναι βαρύς τύπος, των αποστάσεων, απόδειξη βέβαια ότι δεν έχει προσβληθεί για την ώρα από τον ιό του πολιτικαντισμού.
“Πρέπει να σας ζορίζει η προεκλογική εκστρατεία δεδομένου ότι απαιτεί πρωϊνό ξύπνημα”, του λέω αμέσως με “τόσο-όσο” περιπαικτικό
Αν και κατάλαβε τι εννοούσα, το αγνόησε.

“Με ζορίζει μόνο  ότι ο προεκλογικός αγώνας στο επίπεδο της επικράτειας είναι αχανής και δεν μπορείς να είσαι ποτέ βέβαιος για το αποτέλεσμα αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι έχω τη μοναδική ευκαιρία να μιλήσω με όλους τους Έλληνες, ελάχιστοι έχουν μια τέτοια ευκαιρία”, μου απαντάει με αφοπλιστική ειλικρίνεια.

Ο Κώστας Δέρβος είναι ο πρώτος πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ μετά τη διάλυση της οργάνωσης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη εν μια νυκτί.
“Ο πρόεδρος ζήτησε μόνο δύο πράγματα από την ΟΝΝΕΔ από την πρώτη μέρα: να δώσει έμφαση στην επιμόρφωση των στελεχών και να βάλει στην οργάνωση και σε θέσεις ηγεσίας περισσότερες γυναίκες. Ότι θα φερόμαστε με σοβαρότητα το θεωρούσε αυτονόητο”.
“Το στερεότυπο του μπουζουκόβιου ΟΝΝΕΔίτη το γνωρίζετε, όμως”, του λέω.
“Τι να σας πω. Εμένα δεν με αφορά καν αυτή η διασκέδαση. Ούτε το ξενυχτι μου αρέσει. Για να είμαι μάλιστα εντελώς ειλικρινής η δική μου έννοια πάντα ήταν να καταφέρω να γοητεύσω την κοπέλα που μου άρεσε και να φύγουμε για αλλού.Έπειτα ξυπνάω νωρίς”.

Στην ερώτησή μου για το ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχει αντιμετωπίσει ως Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ απαντά χωρίς δισταγμό:
“Η προκατάληψη που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι κακοπροαίρετη. Μέχρι κι εσείς που μας ξέρετε από κοντά μας αντιμετωπίζετε με προκατάληψη.Πιστεύω ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για όλα τα κόμματα σήμερα: να αντιμετωπίσουν την καχυποψία και την προκατάληψη.  Ο καλυτερος τρόπος να αντιμετωπίσουμε την καχυποψία είναι οι πράξεις μας”.

Έχει δίκιο βέβαια αλλά από την άλλη πλευρά μέχρι σήμερα οι νεολαίες στελεχώνονταν αποκλειστικά από επαγγελματικα στελεχη τα οποία προχωρούσαν στην πολιτική χωρίς, στην πλειοψηφία τους, να έχουν εργαστεί ποτέ.
“κ.Δέρβο έχετε εργαστεί ποτέ στη ζωή σας;”
Χαμογελάει.
“Μέχρι σήμερα έχω κάνει 18 διαφορετικές δουλειές. Έχω μεγαλώσει σε μια αθηναϊκή οικογένεια της μεσαίας τάξης και ποτέ δεν με έκανε κανείς να πιστέψω ότι θα μπορούσα να μην δουλεύω. Αλλά για να επιστρέψω στην προηγούμενή σας ερώτηση για το ποια ήταν η μεγαλυτερη δυσκολία που αντιμετώπισα ως πρόεδρος να σας αναφέρω άλλη μια δυσκολία. Στο Πολιτικό Γραφείο της ΟΝΝΕΔ είμαστε όλοι σκληρά εργαζόμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες που τελειώνουμε τη δουλειά μας μετά τις 9.00 το βράδυ. Μας είναι δύσκολο να βρούμε ώρα να συνεδριάσουμε γιατί απλώς δουλεύουμε”.

Του ζητώ να μου δώσει ένα λόγο για να τον ψηφίσω.
“Ζητώ την ψήφο σας επειδή πιστεύω πολύ στο αποτέλεσμα. Δεν είμαι πολύ καλός στη θεωρία. Στο Ευρωκοινοβούλιο θα μάθω νέους τρόπους, θα εργάζομαι στις Βρυξέλλες για την Ελλάδα σε μια πολύ σημαντική συγκυρία που τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη όλα θα αλλάζουν, η Ελλάδα θα βγαίνει από τον λαϊκισμό ενώ ακόμα η υπόλοιπη Ευρώπη θα παλεύει με αυτόν. Να με ψηφίσετε γιατί η Ευρώπη χρειάζεται νέους, μετριοπαθείς, δημοκράτες που έχουν αναπτύξει πολιτική συνείδηση σε μια χώρα με βαρύ ιστορικό φορτίο και έχουν αντιμετωπίσει μέσα σε ελάχιστα χρόνια, όλες τις σύγχρονες προκλήσεις”.

Πού τον βρίσκετε:
Ιστοσελίδα
Facebook
Twitter
Instagram

        Βίβιαν Ευθυμιοπούλου

* Το FACT είναι ένα δελτίο ειδήσεων. Καθημερινά επιλέγουμε τις σημαντικότερες ειδήσεις φιλτράροντας τα fake news, τα παραπολιτικά και τα κουτσομπολιά και σας στέλνουμε στο email σας ό,τι πρέπει να ξέρετε κάθε μέρα για να είστε ενημερωμένοι. Για να  λαμβάνετε το FACT εγγράφεστε δωρεάν εδώ.

Πρέπει να το ξέρεις! “Φράουλα στη σαμπάνια”

Λίγες ημέρες έχουν απομείνει μέχρι τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Ευρωκοινοβούλιο και σκεφτήκαμε να συγκεντρώνουμε όσα πιστεύουμε ότι αξίζει να γνωρίζετε με λίγο πιο ελαφρύ ύφος που ταιριάζει και στον άστατο, ανοιξιάτικο καιρό.

Στο διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό Amagi Radio αλλά κι εμείς εδώ στο FACT  από αύριο θα παρουσιάζουμε αξιόλογες υποψηφιότητες απ’όλη την Ελλάδα που κατεβαίνουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και του Ποταμιού. Είμαστε ανοιχτοί στις δικές σας προτάσεις που μπορείτε να μας στείλετε στο info.at.factnews.gr

Σήμερα η Νέα Δημοκρατία έβγαλε στον αέρα το πρώτο προεκλογικό της σποτ. Για τη Νέα Δημοκρατία οι Ευρωεκλογές έχουν δημοψηφισματικό χαρακτήρα για την κυβέρνηση γιαυτό και το πρώτο σποτ εστιάζει στα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ με κύρια στόχευση τον κ.Τσίπρα.
Σλόγκαν: “Ως εδώ. Αξίξουμε καλύτερα!”

Νέο σποτ έβγαλε στον αέρα και το ΠΟΤΑΜΙ το οποίο ναι μεν του αρέσει να καταγγέλλει ότι οι υπόλοιποι δεν ασχολούνται με τις Ευρωεκλογές αλλά κι αυτό στη φιλοσοφία και τη στρατηγική δεν απέχει πολύ από τους υπόλοιπους:

 

Μας συγκίνησε η φράουλα στη σαμπάνια. Και στο ΠΟΤΑΜΙ έχουν θητεύσει  στο Nammos της Μυκόνου.

Φράουλα στη σαμπάνια πρότεινε και ο Richard Gere στο Pretty Woman.

Κατά βάθος, είμαστε όλοι ΔΑΠίτες…

Πού πίνουμε αυτές τις μέρες ωραία κοκτέιλ; Ρωτήσαμε τον ρεστοκριτικό του FNL  Τασο Μητσελή που συχνά συνδέουμε τις κριτικές του στο newsletter μας να μας πληροφορήσει τι είναι της μόδας τελευταία.

Chic, αγαπητό FACT (το έχετε θέσει πολύ κατατοπιστικά) και πολύ καλοφτιαγμένα κοκτέιλ αυτές τις μέρες πίνουμε στο Athenee τ(πρώην Zonar’s), στο Brunello στο Κολωνάκι, πάντα στο GB Roof Garden αλλά και στο Barreldier. Το καλύτερο Μανχάτταν της πόλης πάντως το σερβίρει ο Θοδωρής Οικονόμου σε φοβερό ποτήρι, στον κάτω όροφο του CV Distiller. Chic με τα όλα του.

 Κακά τα ψέματα όμως. Το πολιτικό κλίμα είναι πολύ βαρύ. Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε όσα θα ζήσουμε το επόμενο τριήμερο κατά τη συζήτηση της πρότασης μομφής που κατέθεσε η ΝΔ για τις δηλώσεις του Παύλου Πολάκη. Σήμερα, βγήκα στη γειτονιά μου στην Αγία Παρασκευή να κάνω δυο δουλειές, πέρασα από το Αρτοποιείο, το Καθαριστήριο και την Κτηνίατρο. Όλως τυχαίως και οι τρεις υποψήφιοι σε συνδυασμούς. Έβριζε ο ένας τον άλλον.

Ζούμε στην ίδιες γειτονιές, βρε παιδιά! Έλεος πλέον!

Γιαυτό και μας ενθουσίασε το εξής κουστομπολιό που το αναδεικνύεουμε ως best campaign practice αυτού του ρεπορτάζ.

Μάθαμε λοιπόν ότι δύο υποψήφιες της ΝΔ στην Α’Αθηνών η κ.κ. Φωτεινή Πιπιλή και Αλεξάνδρα Χαριτάτου αντί να…ξεμαλλιάζονται, έκαναν μαζί εξόρμηση στα Κάτω Πατήσια στην εκδήλωση ενός διαμερισματικού συμβούλου.
Προς τιμήν της, η αρχαιότερη και έμπειρη και πολυαγαπημένη της Αθήνας αλλά και του FACT Φωτεινή Πιπιλή πήρε την εξίσου γνωστή “Γκάγκαρη” αθηναία Αλεξάνδρα Χαριτάτου από το χέρι για να τη δείξει “πώς γίνεται η δουλίτσα”.

Πολιτικό ήθος.

 Worse campaign practice: το περίπτερο του Γιώργου Πατούλη πάνω σε δείκτη τυφλών σε πεζοδρόμιο. Διαβάζουμε ότι διορθώθηκε ήδη.

Σήμερα το Helpis δημοσιεύει σχετικό άρθρο όπου ενημερώνει για μια πραγματικότητα που οι περισσότεροι αγνοούμε.
Πόσοι άνθρωποι με κινητική αναπηρία δεν θα μπορέσουν να ασκήσουν εύκολα ή και καθόλου το δικαίωμα στην ψήφο;


Σημαντική Πρόταση-Εξαγγελία: Ο Παύλος Γερουλάνος, υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων και επικεφαλής του συνδυασμού “Αθήνα Είσαι Εσύ” σε άρθρο του στο Capital.gr αναπτύσσει μια πρόταση-εξαγγελία που τη θεωρούμε σημαντική:

 

Μπορούμε να μειώσουμε τα δημοτικά τέλη αξιοποιώντας την καθαρή ενέργεια. Επενδύοντας σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, να μηδενίσουμε σταδιακά το κόστος ενέργειας για τον δήμο, με όφελος για τους δημότες και να εξασφαλίσουμε δωρεάν ενέργεια στις ευπαθείς ομάδες.
Αξιοποιούμε το νομοθετικό πλαίσιο για τις ενεργειακές κοινότητες και τις δυνατότητες χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ, Ταμείου Παρακαταθηκών & ίδιων πόρων. Προτείνουμε εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε δημοτικά κτήρια και δημόσια, που δεν πληρώνουν τέλη, και στηρίζουμε ενεργειακές κοινότητες επιχειρήσεων για να μειώσουμε το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της Αθήνας

 

Μεγάλες Αγάπες:

Γιώργος Καμίνης: “Λίγο πριν τις Ευρωεκλογές, πετά το κοστούμι του και μας συστήνει τη σύζυγό του, τις κόρες του ενώ αποκαλύπτει το ταλέντο του στη μαγειρική!” The Caller.

WOW!

Το πιο όμορφο εκλογικό κέντρο που έχουμε δει μέχρι σήμερα βρίσκεται στα Γιάννενα. Την είδηση των εγκαινίων του την αλιεύσαμε από τον Ηπερωτικό Αγώνα. Είναι το εκλογικό κέντρο της παράταξης του Δημάρχου Ιωαννιτών Θωμά Μπέγκα το οποίο σχεδίασε η αρχιτέκτονας Έλενα Σιόντη που είναι και υποψήφια με τον συνδυαμσό του Δημάρχου.

 

Μεγάλο σουξέ:

Το άρθρο που γράψαμε μαζί με τη fashion blogger Γλαύκη Σάσσα Πακάλη για το τι πρέπει να φοράνε οι υποψήφιοι στις καμπάνιες.

Και επειδή μας ρωτάτε διαρκώς και μας συγκινείτε. 
Τι απέγινε το FACT, αυτο το υπέροχο, μοναδικό στο είδος του, ειδησεογραφικό newsletter που καταγράφει ό,τι πρέπει να ξέρετε κάθε μέρα φιλτράροντας κουτσομπολιά, παραπολιτικά και προπαγάνδα;!

ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ τις επόμενες ημέρες!

Αν δεν το έχετε κάνει ήδη, γραφτείτε, δωρεάν, εδώ!

Όταν συγκλίνουν οι προκλήσεις

 

Η βδομάδα που πέρασε λειτούργησε ουσιαστικά σαν προεισαγωγή σε μια σειρά πυκνών ραντεβού της Ευρώπης. Χωρίς αίσθηση υπερβολής, μερικά απ’ αυτά μπορεί να αποβούν ραντεβού με την Ιστορία. Μετρήστε:

Δεν θα θέλαμε να πατήσουμε στο συναρπαστικό ναρκοπέδιο στο οποίο εξελίσσεται για την Τερέζα Μαίη, την Κυβέρνησή της αλλά και συνολικά την Μεγ. Βρετανία η συζήτηση στην Βουλή των Κοινοτήτων για το Brexit. Αν  και σοκάρει το γεγονός ότι στο γεμάτο παράδοση (αλλά και ουσία) αυτό καθίδρυμα ανακλήθηκαν στην τάξη (με 311 ψήφους έναντι 293) για προσβολή του σώματος/contempt υπουργοί της Κυβέρνησης : τεχνικά αυτό οφειλόταν στο ότι δεν δόθηκε στο σώμα η πλήρης νομική γνωμοδότηση που είχε στην διάθεσή της η Κυβέρνηση για την τελική ευθεία του Brexit. ουσιαστικά όμως η Βουλή επαναδιεκδίκησε (και ανέλαβε) τον έλεγχο της διαδικασίας από τα χέρια της κλονισμένης Κυβέρνησης Μαίη. Όμως, στην άλλη πλευρά της Μάγχης είχαμε αντίστοιχα βαρύ κλίμα. Στα επιτελεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου έχουν στηθεί μηχανισμοί 24ωρης παρακολούθησης όσο θα πλησιάζει η Τρίτη, 11 Δεκεμβρίου όπου (υποτίθεται ότι) θα ψηφισθεί η συμφωνία Λονδίνου/ΕΕ “27», μάλλον κλίνοντας προς την εκδοχή καταψήφισης/μη-συμφωνημένης διαχείρισης του Brexit. Δηλαδή, προετοιμασία για άτακτη αποχώρηση της Μεγ. Βρετανίας – “Here be monsters”που έγραφαν και οι αρχαίοι χάρτες!

Ακόμη πιο αιχμηρά, “έπεσε”η είδηση ότι το Δικαστήριο της ΕΕ – στην τωρινή φάση η εισήγηση του Γενικού Εισαγγελέα Κάμπος Σάντσες-Μπορδόνα  – με βάση αίτημα Σκωτσέζικου δικαστηρίου (Court of Session) που το κέντρισαν Βρετανοί βουλευτές, αποφάνθηκε πως η Μεγάλη Βρετανία θα μπορούσε (κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, με ερμηνεία του διαβόητου άρθρου 50 της Συνθήκης ΕΕ) και μόνη της, χωρίς δηλαδή την σύμφωνη γνώμη των εταίρων, να ανακαλέσει την υποβληθείσα αίτηση για αποχώρηση από την Ένωση. Πρόκειται για μια μείζονα νομική προσέγγιση που θα σχολιάζεται επί χρόνια, καθώς σπάει την κλειστότητα του δικαίου της ΕΕ, λέγοντας ότι ο θεμελιώδης κανόνας του διεθνούς δικαίου (consensus contrarius) υπερέχει των Ευρωπαϊκών αυτοδεσμεύσεων – πάντως ανοίγει δρόμους για συνολική επανεξέταση του Brexit. Εν τω μεταξύ, σε μια τυπικά Βρυξελλιανού τύπου επιλογή, η Τερέζα Μαίη ενθαρρύνεται να αναβάλει την ψηφοφορία της 11ης Δεκεμβρίου…

Συγκρινόμενη με αυτήν την προοπτική, η “απλή”διαδικασία διαδοχής της Άνγκελας Μέρκελ στην ηγεσία του CDU – όχι όμως (ακόμη) στην Καγκελαρία – μπορεί να ακούγεται λιγότερο δραματική. Δεν είναι. Η Γερμανική Χριστιανοδημοκρατία είτε θα μετακινηθεί κάπως πιο συντηρητικά/δεξιά (αν επέλεγε την προτίμηση της ίδιας της Mutti Μέρκελ,, την Γ.Γ. του κόμματος Άννεγκρέτ Κράμπ-Καρενμπάουερ), είτε σαφώς δεξιότερα (αν προτιμούσε τον νυν υπουργό Υγείας 38χρονο Γιενς Σπαν, τον νεότερο των υποψηφίων – είχε εκλεγεί βουλευτής στα 22 του – που έχει την αδυναμία – για Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα σε συντηρητική κοινωνικά στροφή… – την ομολογημένη ομοφυλοφιλία του), είτε πολύ δεξιότερα (εδώ βρίσκεται ο προτιμώμενος από τον σεβαστικά ναφθαλινοποιημένο στην Προεδρία του Bundestag Βόλφγκανγκ Σώϋμπλε, 63χρονο Φρήντριχ Μερτς – αυτός έχει το μειονέκτημα, για την λουθηρανική Γερμανία, ότι είναι υπεραμειβόμενος δικηγόρος επιχειρηματικών κύκλων).

Στην πρώτη ψηφοφορία για εκλογή αρχηγού προηγήθηκε η ΑΚΚ, όπως είναι γνωστή η Γ.Γ. του κόμματος με 45,05%, με τον Φρήντριχ Μερτς στο 39,2% – ενώ ο Γιενς Σπαν περιορίστηκε σε 15,7%. Ακολούθησε δεύτερη ψηφοφορία προκειμένου να συγκεντρωθεί το 50%+1, με την οποία η ΑΚΚ με οριακή πλειοψηφία 51,75% εξελέγη στην ηγεσία στην θέση της Ανγκελας Μέρκελ – που είχε αποχαιρετήσει με μεσογειακή σχεδόν συγκίνηση.

Το πού θα οδηγηθεί η Ευρωπαϊκή πορεία της Γερμανίας, άρα… η Ευρώπη, έχει άμεση σύνδεση με το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας. Και ιδιαίτερο ενδιαφέρον – όχι;

Συγκρινόμενη με τα δυο αυτά, πρώτα μέτωπα, η συνεχιζόμενη αναταραχή των “κίτρινων γιλέκων»/gilets jaunes στην Γαλλία του (άλλοτε, μέχρι προ ολίγου…) πολλά υποσχόμενου Προέδρου Μακρόν, δείχνει να κινείται σε δεύτερο πλάνο. Καθώς μάλιστα ο Μακρόν επέλεξε τακτική υποχώρηση (κωλοτούμπα θα έλεγαν οι δικοί μας)/ανάκληση της φορολογίας καυσίμων που έβαλε φωτιά (κυριολεκτικά) στην πάντα εύφλεκτη Γαλλία.

Ασφαλώς, δε, ηχεί περίπου σαν αποκλιμάκωση του σασπένς των τελευταίων εβδομάδων η βαθμιαία υποχώρηση (κωλοτούμπα κι εδώ, θάλεγαν πάλι οι δικοί μας) της Ρώμης από την υψηλού προφίλ κόντρα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον Προϋπολογισμό 2019. Τόσο ο επικεφαλής της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι που ήταν ο πλέον εμπρηστικός, όσο κι εκείνος των 5 Αστέρων Λουϊτζι Ντι Μάϊο που πήγαινε να λειτουργήσει ως ΥΠΟΙΚ, έκαναν ένα-δυο βήματα πίσω. Αφήνοντας την καυτή πατάτα της σταδιακής υποχώρησης στον ΥΠΟΙΚ Τζιοβάννι Τρία (ο οποίος βρισκόταν στα πρόθυρα παραίτησης από την πίεση) και τον Πρωθυπουργό Τζιουζέππε Κόντε. Οι Βρυξέλλες πήραν πίσω τους υψηλούς τόνους, την άμεση αναφορά σε κυρώσεις κοκ – και θυμήθηκαν την συμβουλή του μακαρίτη Μιττεράν “Δώστε χρόνο στον χρόνο». Θα δείξει.

Και μ’ αυτό ακριβώς το φόντο, φθάνει στην Κορυφή της 13ης/14ης Δεκεμβρίου το πολυταλαιπωρημένο σχέδιο για ενίσχυση της Ευρωζώνης. Το οποίο ποιος θυμάται ότι ξεκίνησε με πρωτοβουλία Μακρόν; ότι συνοδεύθηκε από συμπόρευση Μέρκελ; ότι κατατέθηκε με νωπή κίνηση Ολαφ Σόλτς/Μπρυνό Λεμαίρ; Το “κρατάτε μικρό καλάθι”φαίνεται αυτήν την στιγμή η καλύτερη συμβουλή.

Αντώνης Παπαγιαννίδης

Λιγότερο ή περισσότερο ευρωκεντρικά

Δύσκολα η «Αμερικανική διάσταση» θα φύγει από τα Ευρωπαϊκά πράγματα. Δείτε: morning raid/αιφνίδια έφοδος, τύπου επιδρομής, στα γραφεία Μονάχου της (Αμερικανικής, διεθνούς) BlackRock. Το αντικείμενο της έρευνας είναι ένα μεγάλο (“larger than life”) φορολογικό σκάνδαλο, υπολογιζόμενου ύψους 55 δις ευρώ: βέβαια, με κεφάλαια υπό διαχείριση ύψους άνω των 5,6 τρισεκατομμυρίων, η BlackRock θα μπορούσε να το δει ψύχραιμα. Όμως… πρόεδρος της BlackRock Γερμανίας τυχαίνει να είναι ο Φρήντριχ Μέρτς, που υποτίθεται ότι είναι ο προτιμώμενος από την κομματική βάση διάδοχος της Άνγκελας Μέρκελ (οι συνεδριακές διαδικασίες της CSU αρχίζουν σε λιγότερο από ένα μήνα). Η ως άνω βάση δεν είχε συγκινηθεί έως τώρα με τον στενότατο δεσμό του Μέρτς με τον επιχειρηματικό κόσμο, πλην όμως τώρα ακούγονται τριγμοί – κι ας δίνεται επισήμως η εξήγηση ότι τα γεγονότα του φορολογικού σκανδάλου (που εμπλέκει και μια ντουζίνα τραπεζών, δι Ευρωπαϊκά) προηγήθηκαν της θητείας Μέρτς.
Εν τω μεταξύ, πιο «Ευρωκεντρικά» το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα/ΕΛΚ-ΕΡΡ, συνήλθε στο Ελσίνκι για να… μην εκλέξει επικεφαλής της καμπάνιας του προς τις Ευρωεκλογές και υποψήφιο για την Προεδρία της Επιτροπής/SpitzenKanditat τον αμφιτρύωνα (και πρώην υπουργό Ευρωπαϊκών Θεμάτων (2011-12), ύστερα πρωθυπουργό (2014-15) της Φινλανδίας), 50χρονο Αλεξ Στούμπ, αλλά τον έκπαλαι γνώριμο της Ελλάδας, από τις αυστηρές του τοποθετήσεις απέναντι στα διαδοχικά Προγράμματα «διάσωσης» 46χρονο Μάνφρεντ Βέμπερ (Βαυαρός/CSU, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΕΛΚ από το 2014). Aπογείωση, η καταγγελία ως ψεύτη στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου κατά του ομιλήσαντος Αλέξη Τσίπρα (τον οποίο κατά τα αλλα θεώρησε και «μείζον πρόβλημα ως κομμουνιστή») , με επέκταση τον χαρακτηρισμό όσων είχαν τότε χειροκροτήσει ως «εξτρεμιστών της Ευρώπης» . Στην τωρινή φάση, ο Βέμπερ προσέρχεται με την λογική «χτίζω γέφυρες και επιτυγχάνω συναινετικές αποφάσεις». Η ίδια προσέγγιση τον κάνει να είναι υπέρμαχος της παραμονής στο ΕΛΚ του Ουγγρικού Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν, παρά την έναρξη διαδικασίας εναντίον της Ουγγρικής Κυβέρνησης από το Ευρωκοινοβούλιο για παράβαση θεμελιωδών δικαιωμάτων, της ανεξαρτησία ςτης Δικαιοσύνης κοκ.
Η πλευρά των υπό δεινή πίεση Σοσιαλδημοκρατών /PES πήγε τα πράγματα με χαμηλότερο προφίλ: SpitzenKandidat ο (Ολλανδός) πρώην ΥΠΕΞ, νυν Αντιπρόεδρος της Επιτροπής 57χρονος Φρανς (Φρανσίσκους Κορνέλις Γκεράρδους Μαρία) Τίμμερμανς. Σιγά-σιγά, το τραπέζι των Ευρωεκλογών στήνεται π.χ. με τον Αλέξη Τσίπρα να καλείται να κάνει ένεση ενθουσιασμού στους συνέδρους του SPD, στην Γερμανία.
Ακόμη πιο κοντά στο κέντρο των Ευρωπαϊκών διαδικασιών, το Eurogroup της 6ης Νοεμβρίου προθεσμία, διέψευσε όσους θεωρούσαν ότι θα επιχειρηθεί συμβιβαστική λύση στο θέμα του Ιταλικού Προϋπολογισμού. Σε σύσκεψη όπου ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, βλέποντας τον Ιταλό ΥΠΟΙΚ Τζιοβάννι Τρία να πνίγεται από τα μικρόφωνα και να τυφλώνεται από τα φλας των δημοσιογράφων, ακούστηκε να μουρμουρίζει «that used to be me»/ «εγώ ήμουνα σ’ αυτήν την θέση, πριν» ο προεδρεύων Μάριο Σεντένο ανακοίνωσε ότι δόθηκε στην Ιταλία προθεσμία μιας εβδομάδας – δηλαδή λιγότερο από την μέχρι 21 Νοεμβρίου που λειτουργεί γενικά – προκειμένου να καταθέσει νέο Προϋπολογισμό και «αναθεωρημένο δημοσιονομικό πλαίσιο σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Ύστερα, φάνηκε ότι η ουσιαστική προθεσμία λήγει σήμερα, 9 Νοεμβρίου. Το μελίσσι των ανταποκριτών Βρυξελλών βουίζει. Ο Κλάους Ρέγκλινγκ του ESM (με ποια ιδιότητα; Ίσως του μέλλοντος να υποδεχθεί κάποια στιγμή ως «πελάτη» την Ιταλία.!..) φρόντισε να δηλώσει ότι «μπορεί να μην είμαστε Ομοσπονδία, αλλά έχουμε διαμοιρασμένη κυριαρχία σε μια σειρά από θέματα».  
Πάντως, η «εποχή των Ιταλών» στην ΕΕ συνεχίζεται: με τον Μάριο Ντράγκι υπ’ ατμόν από την ΕΚΤ, διάδοχος της (Γαλλίδας) Ντανιέλ Νουϊ στον SSM – τον επόπτη των τραπεζών – προκρίθηκε ο (Ιταλός) Αντρέα Ενρία – έως τώρα πρόεδρος της ΕΒΑ/Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής.
Ιδεώδες φόντο, όλα αυτά, για την υπό εξέλιξη προεκλογική πορεία προς τις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2019…

Αντώνης Παπαγιαννίδης