Δύσκολα η «Αμερικανική διάσταση» θα φύγει από τα Ευρωπαϊκά πράγματα. Δείτε: morning raid/αιφνίδια έφοδος, τύπου επιδρομής, στα γραφεία Μονάχου της (Αμερικανικής, διεθνούς) BlackRock. Το αντικείμενο της έρευνας είναι ένα μεγάλο (“larger than life”) φορολογικό σκάνδαλο, υπολογιζόμενου ύψους 55 δις ευρώ: βέβαια, με κεφάλαια υπό διαχείριση ύψους άνω των 5,6 τρισεκατομμυρίων, η BlackRock θα μπορούσε να το δει ψύχραιμα. Όμως… πρόεδρος της BlackRock Γερμανίας τυχαίνει να είναι ο Φρήντριχ Μέρτς, που υποτίθεται ότι είναι ο προτιμώμενος από την κομματική βάση διάδοχος της Άνγκελας Μέρκελ (οι συνεδριακές διαδικασίες της CSU αρχίζουν σε λιγότερο από ένα μήνα). Η ως άνω βάση δεν είχε συγκινηθεί έως τώρα με τον στενότατο δεσμό του Μέρτς με τον επιχειρηματικό κόσμο, πλην όμως τώρα ακούγονται τριγμοί – κι ας δίνεται επισήμως η εξήγηση ότι τα γεγονότα του φορολογικού σκανδάλου (που εμπλέκει και μια ντουζίνα τραπεζών, δι Ευρωπαϊκά) προηγήθηκαν της θητείας Μέρτς.
Εν τω μεταξύ, πιο «Ευρωκεντρικά» το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα/ΕΛΚ-ΕΡΡ, συνήλθε στο Ελσίνκι για να… μην εκλέξει επικεφαλής της καμπάνιας του προς τις Ευρωεκλογές και υποψήφιο για την Προεδρία της Επιτροπής/SpitzenKanditat τον αμφιτρύωνα (και πρώην υπουργό Ευρωπαϊκών Θεμάτων (2011-12), ύστερα πρωθυπουργό (2014-15) της Φινλανδίας), 50χρονο Αλεξ Στούμπ, αλλά τον έκπαλαι γνώριμο της Ελλάδας, από τις αυστηρές του τοποθετήσεις απέναντι στα διαδοχικά Προγράμματα «διάσωσης» 46χρονο Μάνφρεντ Βέμπερ (Βαυαρός/CSU, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΕΛΚ από το 2014). Aπογείωση, η καταγγελία ως ψεύτη στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου κατά του ομιλήσαντος Αλέξη Τσίπρα (τον οποίο κατά τα αλλα θεώρησε και «μείζον πρόβλημα ως κομμουνιστή») , με επέκταση τον χαρακτηρισμό όσων είχαν τότε χειροκροτήσει ως «εξτρεμιστών της Ευρώπης» . Στην τωρινή φάση, ο Βέμπερ προσέρχεται με την λογική «χτίζω γέφυρες και επιτυγχάνω συναινετικές αποφάσεις». Η ίδια προσέγγιση τον κάνει να είναι υπέρμαχος της παραμονής στο ΕΛΚ του Ουγγρικού Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν, παρά την έναρξη διαδικασίας εναντίον της Ουγγρικής Κυβέρνησης από το Ευρωκοινοβούλιο για παράβαση θεμελιωδών δικαιωμάτων, της ανεξαρτησία ςτης Δικαιοσύνης κοκ.
Η πλευρά των υπό δεινή πίεση Σοσιαλδημοκρατών /PES πήγε τα πράγματα με χαμηλότερο προφίλ: SpitzenKandidat ο (Ολλανδός) πρώην ΥΠΕΞ, νυν Αντιπρόεδρος της Επιτροπής 57χρονος Φρανς (Φρανσίσκους Κορνέλις Γκεράρδους Μαρία) Τίμμερμανς. Σιγά-σιγά, το τραπέζι των Ευρωεκλογών στήνεται π.χ. με τον Αλέξη Τσίπρα να καλείται να κάνει ένεση ενθουσιασμού στους συνέδρους του SPD, στην Γερμανία.
Ακόμη πιο κοντά στο κέντρο των Ευρωπαϊκών διαδικασιών, το Eurogroup της 6ης Νοεμβρίου προθεσμία, διέψευσε όσους θεωρούσαν ότι θα επιχειρηθεί συμβιβαστική λύση στο θέμα του Ιταλικού Προϋπολογισμού. Σε σύσκεψη όπου ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, βλέποντας τον Ιταλό ΥΠΟΙΚ Τζιοβάννι Τρία να πνίγεται από τα μικρόφωνα και να τυφλώνεται από τα φλας των δημοσιογράφων, ακούστηκε να μουρμουρίζει «that used to be me»/ «εγώ ήμουνα σ’ αυτήν την θέση, πριν» ο προεδρεύων Μάριο Σεντένο ανακοίνωσε ότι δόθηκε στην Ιταλία προθεσμία μιας εβδομάδας – δηλαδή λιγότερο από την μέχρι 21 Νοεμβρίου που λειτουργεί γενικά – προκειμένου να καταθέσει νέο Προϋπολογισμό και «αναθεωρημένο δημοσιονομικό πλαίσιο σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Ύστερα, φάνηκε ότι η ουσιαστική προθεσμία λήγει σήμερα, 9 Νοεμβρίου. Το μελίσσι των ανταποκριτών Βρυξελλών βουίζει. Ο Κλάους Ρέγκλινγκ του ESM (με ποια ιδιότητα; Ίσως του μέλλοντος να υποδεχθεί κάποια στιγμή ως «πελάτη» την Ιταλία.!..) φρόντισε να δηλώσει ότι «μπορεί να μην είμαστε Ομοσπονδία, αλλά έχουμε διαμοιρασμένη κυριαρχία σε μια σειρά από θέματα».
Πάντως, η «εποχή των Ιταλών» στην ΕΕ συνεχίζεται: με τον Μάριο Ντράγκι υπ’ ατμόν από την ΕΚΤ, διάδοχος της (Γαλλίδας) Ντανιέλ Νουϊ στον SSM – τον επόπτη των τραπεζών – προκρίθηκε ο (Ιταλός) Αντρέα Ενρία – έως τώρα πρόεδρος της ΕΒΑ/Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής.
Ιδεώδες φόντο, όλα αυτά, για την υπό εξέλιξη προεκλογική πορεία προς τις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2019…
Αντώνης Παπαγιαννίδης
