Από το 1965 έχουν στηθεί 10 φορές κάλπες για την εκλογή Προέδρου. Ποιοι αναδείχθηκαν:
- Ο Σαρλ ντε Γκωλ: Ο στρατηγός που ηγήθηκε των δυνάμεων της γαλλικής αντίστασης κατά τη διάρκεια του β’ παγκόσμιου πολέμου ήταν πρόεδρος από το 1958 έως το 1969. Το 1958 εξελέγη από σώμα εκλεκτόρων. Στις εκλογές που έγιναν πρώτη φορά το 1965 κέρδισε το 55,2% των ψήφων. Παραιτήθηκε το 1969.
- Ο Ζορζ Πομπιντού: Έμπιστος του Ντε Γκωλ, εξελέγη το 1969 και παρέμεινε στο αξίωμά του μέχρι τον θάνατό του το 1974. Είχε εξασφαλίσει στην εκλογή του το 58,2% των ψήφων.
- Ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν: Κεντροδεξιός πολιτικός, κέρδισε με ποσοστό 50,8% τις προεδρικές εκλογές του 1974. Έχασε από τον Φρανσουά Μιτεράν το 1981.
- Ο Φρανσουά Μιτεράν: Μέχρι σήμερα ο μόνος σοσιαλιστής και μακροβιότερος πρόεδρος (1981-1995) της Πέμπτης Δημοκρατίας, ανήλθε στην εξουσία το 1981 με ποσοστό 51,8%. Κέρδισε μία δεύτερη θητεία το 1988, με 54% των ψήφων.
- Ο Ζακ Σιράκ: Ο γκωλικός πολιτικός που διαδέχτηκε τον Μιτεράν το 1995, κερδίζοντας με 51,8% των ψήφων. Εξασφάλισε δεύτερη θητεία το 2002 με 82,2%, νικώντας τον ακροδεξιό πολιτικό Ζαν-Μαρί Λεπέν στον δεύτερο γύρο. Η Γαλλία περιόρισε κατόπιν την προεδρική θητεία σε πέντε χρόνια, μετά το δημοψήφισμα που είχε διεξαχθεί το 2000 με αυτό το ερώτημα.
- Ο Νικολά Σαρκοζί: Ο συντηρητικός πολιτικός ανήλθε στην εξουσία το 2007, κερδίζοντας το 53% των ψήφων και νικώντας την υποψήφια των Σοσιαλιστών Σεγκολέν Ρουαγιάλ.
- Ο Φρανσουά Ολάντ: ο δεύτερος σοσιαλιστής ένοικος των Ηλυσίων Πεδίων. Κέρδισε τον Σαρκοζί στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2012, με ποσοστό 51,7. Φεύγει ως ο πιο αντιδημοφιλής πρόεδρος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας.
Μαρία Χούκλη
