Του Μανώλη Ανδριωτάκη*
Η υπόθεση της οδικής ασφάλειας δεν έγινε ποτέ εθνική προτεραιότητα στη χώρα μας, παρόλο που βρισκόμαστε σταθερά στις πρώτες θέσεις απωλειών από τροχαία στην Ευρώπη. Είναι προφανές ότι η πολιτική μας τάξη δεν έχει αντιληφθεί τη σπουδαιότητα του θέματος. Πιθανώς, το γεγονός ότι πρόκειται για μια υπόθεση με μετρήσιμο αποτέλεσμα, την καθιστά απωθητική σε επαγγελματίες που συνηθίζουν να πολιτεύονται με βερμπαλισμούς και υποσχέσεις. Διαχρονικά, είναι ελάχιστοι οι πολιτικοί που λέρωσαν τα χέρια τους με την οδική ασφάλεια προσπαθώντας να σώσουν ζωές. Όμως στο ανώτατο πεδίο, η οδική ασφάλεια δεν έγινε ποτέ θέμα προτεραιότητας κι αυτό ήταν πάντα ενδεχομένως ένα μεγάλο εμπόδιο.
Τη Μεγάλη Τετάρτη όμως έγινε μια έκπληξη. Η Νέα Δημοκρατία παρουσίασε ένα Στρατηγικό Σχέδιο για την Οδική Ασφάλεια. Το Σχέδιο προλόγισε ο πρόεδρος του κόμματος, δηλώνοντας έτσι ρητά τη δέσμευσή του ότι η οδική ασφάλεια είναι για το κόμμα αλλά και για τον ίδιο προσωπικά, ένα θέμα «υψηλής πολιτικής προτεραιότητας». Παρακολουθώντας από πολύ κοντά τις πολιτικές και τις εξελίξεις σε σχέση με το θέμα τόσο στη χώρα όσο και στο διεθνές περιβάλλον, κρίνω ως πολύ θετικό το γεγονός ότι ο αρχηγός ενός κόμματος εξουσίας δεσμεύεται να εκπονήσει και να εφαρμόσει ένα στρατηγικό σχέδιο για την οδική ασφάλεια. Είμαι πεπεισμένος ότι οποιαδήποτε πρόοδος στην κατεύθυνση της μείωσης των τροχαίων, είναι συνυφασμένη με την πολιτική βούληση προσώπων που βρίσκονται πολύ ψηλά στην ιεραρχία των εξουσιών. Στην χώρα μας, η Οδική Ασφάλεια δεν έγινε ποτέ σοβαρή μέριμνα των ηγετών μας. Εδώ, διαφαίνεται ότι ένας υποψήφιος πρωθυπουργός παίρνει το θέμα πάνω του και γίνεται συγκεκριμένος, θέτοντας μετρήσιμο και χρονικά προσδιορισμένο στόχο, μείωση των θανάτων από τροχαία συμβάντα κατά 50% μέσα σε μια δεκαετία, με βάση τον οποίο θα τον κρίνουμε.
Αυτή η ρητή βούληση επίλυσης του προβλήματος απ’ το ανώτατο επίπεδο φυσικά δεν είναι πανάκεια κι αν δεν κινητοποιηθεί πλήθος λειτουργών και πολιτών θα παραμείνει ένα ακόμα σχέδιο επί χάρτου. Για τα επιμέρους στοιχεία, για τα πιο εξειδικευμένα μέτρα του σχεδίου αλλά και για την γενικότερη εικόνα του σχεδίου μπορούν να ειπωθούν πολλά περισσότερα, τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Εστιάζω στο αναγκαίο και θετικό μέτρο της επανασύστασης της διυπουργικής επιτροπής, γιατί μόνο έτσι θα εξασφαλιστεί ο συντονισμός των αρμοδιοτήτων. Συζητάμε για ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα και χρειαζόμαστε εξειδικευμένες, ορθολογικές λύσεις που εμπλέκουν πλήθος αρμοδίων. Κι εστιάζω επίσης στον εντοπισμό της λύσης στην εκπαίδευση και την επιβολή των κανόνων, γιατί έχω πεισθεί οι δύο αυτοί άξονες, αν θεραπευθούν θα κάνουν τη μεγάλη διαφορά.
Θα αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια. Η οδική ασφάλεια δεν είναι μέσο επίτευξης πολιτικών στόχων, αλλά ένας διαρκής κοινωφελής σκοπός.
Ο Μανώλης Ανδριωτάκης είναι δημοσιογράφος.
