Κρυφή αύξηση ασφαλιστικών εισφορών.

Ένα από τα δεκάδες προαπαιτούμενα (prior actions) που καλείται να υλοποιήσει η ελληνική πλευρά προκειμένου να κλείσει τη β’ αξιολόγηση ορίζει ότι θα αυξηθεί η βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών: αντί να υπολογίζονται επί του φορολογητέου εισοδήματος των ελεύθερων επαγγελματιών ή των επιτηδευματιών, θα υπολογίζονται επί του φορολογητέου εισοδήματος προσαυξημένου κατά το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών που καταβλήθηκαν την προηγούμενη χρονιά. Για το έτος 2018 προβλέπεται έκπτωση 15% επί του συνόλου ενώ απο το έτος 2019 κι έπειτα καμιά έκπτωση. Πηγή: Διονύσης Ρίζος @twitter.

Δύο ενδεικτικοί πίνακες που έφτιαξε ο δικηγόρος και ειδικός για θέματα κοινωνικής ασφάλισης Διονύσης Ρίζος.

                  Δικηγόρος με καθαρό φορολογητέο εισόδημα 20.000€

Ασφαλιστικές εισφορές 2017 5.454,56 €
Ασφαλιστικές εισφορές 2018 5.620,30 €
Ασφαλιστικές εισφορές 2019 6.612,12 €

                     Έμπορος με καθαρό φορολογητέο εισόδημα 20.000€  

Ασφαλιστικές εισφορές 2017 5.390 €
Ασφαλιστικές εισφορές 2018 5.816,21 €
 Ασφαλιστικές εισφορές  2019 6.957,46 €

 

 

Το Ασφαλιστικό στον Amagi (09/02/2017)

Στοιχειώνει την πολιτική συζήτηση από τη δεκαετία του ’90 το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και όσα ποτέ δεν καταφέρνουμε ν’αλλάξουμε σ’αυτό.

Η αλήθεια είναι το ξέραμε ότι αυτή θα ήταν μια δύσκολη εκπομπή γιατί επιλέξαμε προσκεκλημένους που γνωρίζουν πολύ καλά το ζήτημα, έχουν εργαστεί και εργάζονται για τη μεταρρύθμισή του, οι Υπουργοί που μιλούν έδωσαν μάχες και διαπραγματευθηκαν και με την Τρόικα.

Ακούστε την εκπομπή, πιστεύουμε ότι είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική όχι μόνο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα αλλά των γενναίων αποφάσεων που πρέπει να παρθούν.

Στο 19′:36” παραμβαίνει ο Διονύσης Ρίζος, δικηγόρος, ειδικός στα θέματα κοινωνικής ασφάλισης και εργατικού δικαίου. Ως μάχιμος δικηγόρος, ο Διονύσης Ρίζος περιγράφει το εύρος του προβλήματος. Το παράδοξο σήμερα να εκδικάζονται προσφυγές του 2010 όταν έχουν ήδη ψηφιστεί έξι νόμοι που έχουν αλλάξει τους νόμους για το θέμα. Το φαινόμενο το δημόσιο να μην έχει προσκομίσει πλήρη φάκελλο για να εκδικαστεί μια αγωγή, με αποτέλεσμα οι υποθέσεις να παίρνουν διαρκώς αναβολές και να εκδικάζονται έξι και οκτώ χρόνια μετά. Είναι αδύνατον να υπάρχει μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό χωρίς να έχει προηγηθεί μια μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη. Η κυβέρνηση με τον τελευταίο νομο δημιούργησε αντικίνητρα ανάπτυξης δεδομένου ότι αυτό που απαιτείται είναι η δημιουργία νέων θέσεων μόνιμης εργασίας ώστε να καταβάλλονται οι εισφορές και να είναι γεμάτα τα ταμεία. Μας εξηγεί επίσης ποιες ειναι οι πολιτικές της ενεργού γηράνσεως και πώς λειτουργούν. Ο Διονύσης Ρίζος τελος προτείνει  να ξεχωρίσουμε λίγο το ασφαλιστικό από το δημοσιονομικό. Λύσεις υπάρχουν αλλά απαιτούν πολιτική βούληση.

Στο 55.27′ μέχρι το 1.04.00 παρεμβαίνει ο πρώην Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιώργος Κουτρουμάνης ο οποίος επεσήμανε την ανάγκη να αποκτήσουμε δικό μας σχέδιο για την κοινωνική ασφάλιση καθώς δεν είναι δυνατόν να φτάνουμε στο “παρα πέντε” κάθε αξιολόγησης για να αρχίσουμε να συζητάμε τι πρεπει να κάνουμε στο ασφαλιστικό. Επεσήμανε οτι λείπει ένα σχέδιο για την επόμενη ημέρα. Ο κ.Κουτρουμάνης εξέφρασε την άποψη ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί εφόσον ξεπεράσουμε τις παθογένειες των τελευταίων ετών.  Απαιτείται σχέδιο και συνεννόηση. Τα πολιτικά κόμματα δεν θα πάψουν ποτέ να έχουν ιδεολογικές διαφορές όμως, αυτό είναι ένα ζήτημα που επιβάλλεται να συμφωνήσουν σ’ενα σχέδιο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σύμφωνα με τον κ.Κουτρουμάνη είναι ότι αρνούμαστε να παραδεχτούμε την πραγματικότητα.

Στο 1:14:00 παρεμβαίνει ο πρώτη Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ.Γιάννης Βρούτσης. Κάνει μια αποτίμηση του έργου της κυβέρνησης Σαμαρά στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης με μια εκτενή αναφορά στο διαφορετικό μείγμα πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας με έμφαση στην ανάπτυξη του ιδιωτικό τομέα και τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Εξήγησε τη σημασία του εργαλείου της “Εργάνης” τόσο στον σχεδιασμό πολιτικών για την εργασία όσο και στην καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας. Δεσμεύθηκε για την επανεργοποίηση του “Ήλιου” ώστε να μπορούν οι πολίτες να παρακολουθούν ζητήματα εισφορών και θέσεων εργασίας. Κατέληξε  ότι η λύση του ασφαλιστικού είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Όσο λειτουργεί ως προνιακό σύστημα χωρίς ανταποδοτικό χαρακτήρα είναι καταδικασμένο να αποτυγχάνει.

Γνώμη: “Πρόωρη Γήρανση”

Γράφει ο Γρηγόρης Φαρμάκης.

Στα δεδομένα του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ολοκληρωμένων Στατιστικών Κοινωνικής Προστασίας (ESSPROS) παρατηρεί κανείς ότι περισσότερο από το ήμισυ των κοινωνικών δαπανών στην χώρα μας αφορά συντάξεις γήρατος. Από τα 45,4 δις που ήταν οι συνολικές κοινωνικές παροχές στην χώρα μας το 2014, το 55%, σχεδόν 25 δις, πήγαν σε συντάξεις γήρατος. Το κόστος των συντάξεων γήρατος αυξάνεται σταθερά σε όλα χρόνια της κρίσης, ως ποσοστό των κοινωνικών δαπανών (από περίπου 47%-48% που ήταν σταθερά στα χρόνια πριν την χρεωκοπία μας), αλλά και παραδόξως, παρά τις περικοπές, σκαρφάλωσε μέχρι τα 28 δις το 2012 από 25 δις το 2008, για να ξαναπέσει στα 25 δις το 2014.

Φαίνεται ότι το «γήρας» είναι η νάρκη της οικονομίας μας. Γιατί το συνταξιοδοτικό αδιέξοδο, όχι μόνο δεν έχει αντιμετωπιστεί μετά από τόσα μνημόνια, μέτρα και περικοπές, αλλά «πνίγει» σταδιακά και όλες τις υπόλοιπες κοινωνικές παροχές. Έμεινε στα 25 δις ενώ όλες οι υπόλοιπες κοινωνικές παροχές (ανεργίας, ασθένειας, αναπηρίας κλπ.) μειώθηκαν κατά 8 δις στην περίοδο της κρίσης.

Αλλά δεν είναι μόνο η κοινωνική πολιτική που στραγγαλίζεται από τις συντάξεις. Στραγγαλίζεται και η πραγματική οικονομία, από τις ήδη δυσβάσταχτες εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων, που ακυρώνουν οποιαδήποτε ανταγωνιστικότητα κερδήθηκε με την μείωση του κόστους εργασίας. Όμως οι εισφορές αυτές, λόγω ανεργίας και μείωσης μισθών, ίσα που μπορούν πια να καλύψουν μόνο το συνταξιοδοτικό κόστος χωρίς να αφήνουν πια τίποτα για παροχές πχ ασθένειας, αναπηρίας κλπ. Ενώ μέχρι το 2010 ήταν 34 δις, τώρα δεν είναι παρά 25 δις, όσο δηλαδή και οι συντάξεις. Το σύστημα έχει προφανώς καταρρεύσει, και σε λίγο οι εισφορές δεν θα φτάνουν ούτε για την καταβολή των τρεχουσών συντάξεων. Είναι προφανές ότι ακόμη κι αν οι λιτανείες για να βρέξει ανάπτυξη εισακουσθούν, η ασφαλιστική χρεωκοπία είναι αναπόφευκτη.

Όπως και η ηθική του χρεωκοπία, καθώς με αυτά τα νούμερα ο χαρακτήρας του συστήματος έχει ήδη γίνει πια αποκλειστικά φορολογικός. Πληρώνουμε εισφορές κάθε μήνα πάνω από το ένα τρίτο του συνολικού προϊόντος της εργασίας μας (μαζί με τις εισφορές για ασθένεια και με τις εργοδοτικές εισφορές) απλά για να καλύψουμε τις συντάξεις κάθε μήνα, χωρίς κανένας να μπορεί να μας εγγυηθεί ότι θα πάρουμε κάποτε τα χρήματά μας πίσω όταν θα τα χρειαζόμαστε. Χωρίς να περισσεύει τίποτα, όχι μόνο για να κεφαλαιοποιηθεί και να επενδυθεί, όπως είναι ο σκοπός των συνταξιοδοτικών ταμείων, αλλά ούτε καν για να καλύψει τα έξοδά μας αν αρρωστήσουμε. Ο οποιοσδήποτε ανταποδοτικός χαρακτήρας του συστήματος είναι μύθος.

Πως όμως εξηγείται αυτή η ανελαστικότητα του συνταξιοδοτικού κόστους; Πως εξηγούνται αυτά τα ακατέβατα 25 δις, όταν υπάρχουν γηραιοί συμπολίτες μας που μετά βίας μπορούν να επιβιώσουν μετά τις περικοπές των συντάξεων; Γέρασε τόσο πολύ ο ελληνικός πληθυσμός μέσα σε λίγα χρόνια, ώστε αυξήθηκε τόσο πολύ το πλήθος των γερόντων;

Όταν μιλάμε για «συντάξεις γήρατος», η απάντηση φοβάμαι ότι είναι στον «ασφαλιστικό» ορισμό της λέξης «γήρατος», που είναι μάλλον διαφορετικός από αυτόν που θα βρει κανείς σε ένα λεξικό. Σύμφωνα με τα στατιστικά της ΗΔΙΚΑ (της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Κοινωνικής Ασφάλισης), 720.000 συμπολίτες μας, νεότεροι των 65 ετών, εισπράττουν κάθε χρόνο 8,6 δις από αυτά τα 25 δις των συντάξεων γήρατος, και σύμφωνα με τα δημογραφικά στατιστικά, θα συνεχίσουν να τα εισπράττουν κατά μέσον όρο για άλλα τριάντα τουλάχιστον χρόνια, δηλαδή σε πολλές περιπτώσεις περισσότερα από όσα χρόνια εργάστηκαν. Το ένα τρίτο δηλαδή του συνολικού κόστους. Από αυτούς, 200.000 άνθρωποι είναι νεότεροι από 55 ετών και προφανώς οι περισσότεροι βγήκαν στην σύνταξη τα τελευταία χρόνια.

Μία μητέρα ανήλικων τέκνων στα 50 της, μπορεί να είναι ακόμη πολύ νέα για να αναζητήσει την προσωπική της ευτυχία από την αρχή, απαλλαγμένη από το εργασιακό στρες. Ειδικά αν είναι έξυπνη (και προνομιούχα) και το κάνει εις βάρος των συνομηλίκων της. Αν είναι μάλιστα πολύ έξυπνη θα βρει έναν επίσης έξυπνο (και προνομιούχο) σύντροφο, που θα ζει κι αυτός εις βάρος των συνομηλίκων του, και θα έχουν όλον τον χρόνο να ξοδεύουν μαζί τα εφ’ άπαξ τους, όσο οι συνομήλικοι και οι νεότεροί τους θα επιτελούν το κοινωνικό τους καθήκον να πληρώνουν τις συντάξεις τους, από μισθούς συχνά χαμηλότερους από τις συντάξεις αυτές (1.000 € κατά μέσον όρο, ενώ οι μη προνομιούχοι που βγαίνουν στην σύνταξη μετά τα 65 κατεβάζουν τον μέσο όρο στα 800 €). Ή να συμπληρώνουν τις συντάξεις αυτές παράνομα με εισοδήματα από την γκρίζα ή μαύρη περιοχή της οικονομίας. Θα έχουν την συνείδησή τους ήσυχη γιατί θα νομίζουν ότι αυτά τα λεφτά τα έχουν πληρώσει. Και δεν θα τους πειράζει καθόλου που στα στατιστικά του συστήματος ESSPROS θα καταχωρούνται, πενήντα χρονών άνθρωποι, ως γέροντες. Ποιος κοιτάει άλλως τε τα στατιστικά.

Δημοσιεύθηκε στην “Καθημερινή της Κυριακής” 5 Φεβρουαρίου 2017
Ο Γρηγόρης Φαρμάκης είναι διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας στατιστικής και πληροφορικής Agilis.

 

 

Ο Γρηγόρης Φαρμάκης είναι διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας στατιστικής και πληροφορικής Agilis.

Τι ισχύει για τους εργαζόμενους με μπλοκάκι μετά τη σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας.

Picture 30

Ζητήσαμε από τον δικηγόρο και ειδικο για θέματα κοινωνικής ασφάλισης κ.Διονύση Ρίζο να μας μας απαντήσει στις βασικές ερωτήσεις που προκύπτουν από την εγκύκλιο για τους εργαζόμενους με μπλοκάκι.

Υπαγόμενα Πρόσωπα.
Οι ασφαλισμένοι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι υπαγόμενοι στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ (αυτοαπασχολούμενοι) ή του ΕΤΑΑ (γιατροί, φαρμακοποιοί, οδοντίατροι, κτηνίατροι, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, δικηγόροι) οι οποίοι αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Αντισυμβαλλόμενοι.
Για την εφαρμογή της ρύθμισης προϋπόθεση είναι η παροχή υπηρεσιών από τον ασφαλισμένο σε εργοδότη που μπορεί να είναι φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο (εταιρεία) ή όμιλος εταιρειών ή περισσότερα από 1 νομικά ή φυσικά πρόσωπα, τα οποία επιδιώκουν κοινό οικονομικό σκοπό, και συνήθως πρόκειται για επιχειρήσεις που ανήκουν στο ίδιο πρόσωπο, έχουν κοινές εγκαταστάσεις.

Πότε οι ασφαλιστικές εισφορές επιμερίζονται σε 2/3 για τον εργοδότη και 1/3 για τον εργαζόμενο;
Για την εφαρμογή της ρύθμισης που χαρακτηρίζει τον απασχολούμενο ως «οιονεί μισθωτό» και επιμερίζει τις ασφαλιστικές εισφορές σε 2/3 που υποχρεούται να καταβάλλει ο εργοδότης και 1/3 που υποχρεούται να καταβάλλει ο εργαζόμενος θα πρέπει η παροχή υπηρεσιών να γίνεται σε 1 ή 2 το πολύ πρόσωπα/αντισυμβαλλόμενους φυσικά ή νομικά, η σχέση που συνδέει τους αντισυμβαλλόμενους θα πρέπει να έχει χαρακτήρα πάγιας συνεργασίας και διάρκειας στο χρόνο, να είναι αποκλειστική και θα πρέπει να αποδεικνύεται ότι η εν λόγω σχέση δεν είναι ευκαιριακή. Έτσι το 100% του εισοδήματος του εργαζομένου από την πηγή της θα πρέπει να προέρχεται από 1 ή 2 το πολύ εργοδότες.

Πως κατανέμεται η ασφαλιστική εισφορά;
Ο αντισυμβαλλόμενος εργοδότης έχει υποχρέωση καταβολής μέρους της ασφαλιστικής εισφοράς του ασφαλισμένου και συγκεκριμένα τα 2/3 αυτής. Το ποσοστό αυτό αφορά στην κύρια σύνταξη, την υγειονομική περίθαλψη καθώς επίσης και την επικουρική σύνταξη και το εφάπαξ (όπου προβλέπονται). Το υπόλοιπο 1/3 το καταβάλλει ο ίδιος ο εργαζόμενος.

Τι ποσά εισφορών καταβάλλονται;
Για επαγγελματίες  ασφαλισμένους στον πρώην ΟΑΕΕ  καταβάλλονται εισφορές σε  ποσοστό 26,95% επί του μηνιαίου εισοδήματος  επιμερισμένες σε 2/3 και 1/3

Για γιατρούς, φαρμακοποιούς, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους κλπ και μηχανικούς, αρχιτέκτονες κλπ χωρίς επικουρικό ασφαλισμένους στο πρώην ΕΤΑΑ καταβάλλονται εισφορές σε ποσοστό 30,95% επί του μηνιαίου εισοδήματος επιμερισμένες σε 2/3 και 1/3

Για μηχανικούς, αρχιτέκτονες κλπ ασφαλισμένους στο πρώην ΕΤΑΑ καταβάλλονται εισφορές σε ποσοστό 37,95% επί του μηνιαίου εισοδήματος επιμερισμένες σε 2/3 και 1/3.

Οι δικηγόροι που αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών θεωρούνται εξ’ ολοκλήρου ελεύθεροι επαγγελματίες και καταβάλλουν μόνοι τους τις σχετικές εισφορές υπολογισμένες σε ποσοστό 37,95% επί του εισοδήματος τους από τη δραστηριότητα.

Ποια είναι η ελάχιστη και η μέγιστη εισοδηματική βάση υπολογισμού των εισφορών;
Η ελάχιστη βάση υπολογισμού των εισφορών είναι μηνιαίο εισόδημα 586 €. Στην περίπτωση που η αμοιβή του απασχολούμενου με μπλοκάκι είναι κάτω από αυτό το ποσόν τότε ο ασφαλισμένος υποχρεούται να καταβάλλει εξ ιδίων τη διαφορά στις εισφορές.

Παράδειγμα : Επαγγελματίας απασχολείται σε αποκλειστική και μοναδική απασχόληση με μπλοκάκι σε εργοδότη με αμοιβή 400 € / μήνα. Οι μηνιαίες του εισφορές είναι 107,8 € και θα πρέπει να καταβάλλει 71,8 € ο εργοδότης και 36 € ο ίδιος. Επειδή όμως οι ελάχιστες μηνιαίες εισφορές είναι σύμφωνα με το νόμο 157,9 €, ο ίδιος με δική του επιβάρυνση θα πρέπει να καταβάλλει επιπλέον 50,1 € ως συμπλήρωμα.

Το ανώτατο μηνιαίο εισόδημα επι του οποίου υπολογίζονται εισφορές είναι τα 5.860 €. Για αποδοχές πλέον αυτού του ποσού δεν υπολογίζονται εισφορές.

Παράδειγμα : Επαγγελματίας απασχολείται σε αποκλειστική και μοναδική απασχόληση με μπλοκάκι σε εργοδότη με αμοιβή 6.000 € / μήνα. Οι μηνιαίες του εισφορές είναι 1.579,2 € και θα πρέπει να καταβάλλει 1.052,8 € ο εργοδότης και 526,4 € ο ίδιος.

Το ανώτατος ετήσιο εισόδημα επί του οποίου υπολογίζονται ασφαλιστικές εισφορές ορίζεται σε 70.320 €, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το μηνιαίο πλαφόν των 5.860 €. Σε περιπτώσεις που η σύμβαση μεταξύ των μερών είναι μικρότερη του έτους, η ασφαλιστική εισφορά οριοθετείται σε μηνιαία βάση, και έτσι υπολογίζεται ανώτατη βάση υπολογισμού τις 5.860 €

Πώς γίνεται η καταγραφή και η δήλωση στον ΕΦΚΑ;
Ο ασφαλισμένος/εργαζόμενος είναι υπεύθυνος για την υπαγωγή του στη ρύθμιση αυτή της παρ. 9 του άρθρου 39 του ν. 4387/2016, καθώς καλείται ο ίδιος να αναγράφει πάνω στο ΔΠΥ ότι υπάγεται στις διατάξεις αυτές, ώστε να λαμβάνει γνώση ο αντισυμβαλλόμενος. Ο τελευταίος (εργοδότης) υποχρεούται να υποβάλλει ΑΠΔ στο τέλος κάθε μήνα, αναγάγοντας σε μηνιαία βάση την αμοιβή ώστε να προκύπτει το ποσό των εισφορών.

Αν ο αποδέκτης των υπηρεσιών (εργοδότης) δεν υποβάλλει ΑΠΔ παρά τη σχετική αναγραφή στο ΔΠΥ, τότε ο ασφαλισμένος/εργαζόμενος έχει δυνατότητα υποβολής υπεύθυνης δήλωσης στον ΕΦΚΑ περί της υπαγωγής του στην ειδική ρύθμιση αυτοδίκαια.Κατόπιν ο αντισυμβαλλόμενος (εργοδότης) λαμβάνει ενημέρωση από τον ΕΦΚΑ σχετικά με την οφειλή του, την οποία δύναται να αμφισβητήσει υποβάλλοντας αντιρρήσεις ενώπιον των αρμόδιων οργάνων του ΕΦΚΑ. Η διαδικασία αυτή θυμίζει σε αρκετά σημεία την διαδικασία ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ενώπιον του ΙΚΑ, ΣΕΠΕ κλπ. Μέχρι την επίλυση της διαφοράς ο ασφαλισμένος καταβάλει το σύνολο της ασφαλιστικής του εισφοράς.

Πότε εκπίπτει ο ασφαλισμένος από το δικαίωμα επιμερισμού των εισφορών;
Εάν μέσα στο έτος ο ασφαλισμένος απασχοληθεί και σε 3ο αντισυμβαλλόμενο/εργοδότη χάνει το δικαίωμα της καταβολής εισφορών ως μισθωτός και έχει υποχρέωση γνωστοποίησης της μεταβολής στον ΕΦΚΑ. Το ίδιο συμβαίνει και αν παύσει η παροχή υπηρεσιών με ΔΠΥ.

Ποιοι εξαιρούνται από την ρύθμιση :
-Οι απασχολούμενοι με έμμισθη εντολή δικηγόροι οι οποίοι καταβάλλουν εισφορές με βάση το άρθρο 38 παρ. 3.

-Οι (μη μισθωτοί) εταίροι και συνεργάτες δικηγορικών εταιρειών, δικηγορικών γραφείων, νομικών υπηρεσιών που απασχολούνται με δελτίο παροχής υπηρεσιών. Οι εν λόγω υποχρεούνται να καταβάλλουν εισφορές με βάση το 39 ως ελεύθεροι επαγγελματίες.

-Οι ασφαλισμένοι που απασχολούνται ως μισθωτοί και αμείβονται ταυτόχρονα από τον ίδιο εργοδότη για τις υπηρεσίες τους ΚΑΙ με ΔΠΥ. Για τους εν λόγω ασφαλισμένους η εισφορά τους υπολογίζεται επί του συνόλου των αμοιβών ως να είναι μισθωτοί με βάση το άρθρο 38.

-Οι ασφαλισμένοι που απασχολούνται από έναν εργοδότη ως μισθωτοί (ασφάλιση ΙΚΑ, αρ. 38) και που απασχολούνται σε άλλο εργοδότη με ΔΠΥ. Οι εν λόγω ασφαλισμένοι για την δεύτερη δραστηριότητα καταβάλλουν εισφορές εξ ολοκλήρου ως ελεύθεροι επαγγελματίες χωρίς να επιβαρύνεται ο εργοδότης.

Η δικηγορική εταιρεία Διονύσης Ρίζος-Νεφέλη Σωτηροπούλου και Συνεργάτες είναι οι σύμβουλοι του FACT για θέματα εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης. Η εταιρεία τους θεωρείται ως η κορυφαία στα θέματα Εργατικού και Ασφαλιστικού Δικαίου.