Σημαντική μείωση της νεανικής βίας

Σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη, νέα μελέτη του Πανεπιστημίου της Βοστώνης διαπιστώνει ότι η νεανική βία βαίνει συρρικνούμενη, καταγράφοντας αξιοσημείωτα χαμηλά ποσοστά. Τουλάχιστον στις ΗΠΑ.

Ο δρ. Salas-Wright και οι συνεργάτες του κατέγραψαν σημαντική μείωση, κατά 29%, του σχετικού ποσοστού νέων που εμπλέκονται σε περιστατικά βίας και δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στην επιστημονική επιθεώρηση American Journal of Public Health.

“Συχνά υπάρχει η αίσθηση ότι οι έφηβοι είναι εκτός ελέγχου και ότι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο”, δήλωσε ο Salas-Wright. “Ωστόσο, η μελέτη μας καθιστά σαφές ότι τα τελευταία 10 έως 15 χρόνια παρατηρείται σημαντική μείωση στον αριθμό των εφήβων που εμπλέκονται σε περιστατικά βίας.”

Η μελέτη εξετάζει τις τάσεις βίας και των επιθέσεων με πρόθεση να προκληθεί βλάβη μεταξύ των νέων ηλικίας 12-17 ετών. Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι μεταξύ της νεολαίας εν γένει, η βία είναι σημαντικά μειωμένη σε σχέση με το 2003, φθίνοντας σταθερά από το υψηλό ποσοστό του 33,6% στο χαμηλό του 23,7%, το 2014.

Παρά τα ενθαρρυντικά ευρήματα, ο δρ. Salas-Wright σημείωσε ότι υπάρχουν ανισότητες φυλετικού-εθνοτικού χαρακτήρα στα πρότυπα εκδήλωσης του φαινομένου. Η αφροαμερικανική νεολαία βρέθηκε επιρρεπέστερη στη βίαιη συμπεριφορά, ενώ ακολουθούν η ισπανόφωνη και μη ισπανόφωνη λευκή νεολαία.

«Ενώ παρατηρούμε αξιοσημείωτες μειώσεις στη βία και σε άλλες επικίνδυνες συμπεριφορές μεταξύ των νέων, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι το πρόβλημα εξακολουθεί να υφίσταται και να επηρεάζει δυσανάλογα υποομάδες της Αμερικανικής νεολαίας», δήλωσε ο συν-συγγραφέας δρ. Vaughn. “Πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη.”

Με βάση τα ευρήματα της μελέτης, ο Salas-Wright και οι συνεργάτες του υπογραμμίζουν τη σημασία της συνεχούς ανάπτυξης και διάδοσης προγραμμάτων και παρεμβάσεων βάσει τεκμηρίων, που έχουν σχεδιαστεί για να αποτρέπουν όχι μόνο τη βία αλλά και άλλες προβληματικές συμπεριφορές μεταξύ των νέων.

 

Πηγή: AJPH

Παναγιώτης Μποζέλος.

Αυτή τη χρονιά θα το καταφέρω.

url-4

Τα τελευταία χρόνια, πλήθος ερευνών της ανθρώπινης συμπεριφοράς, καταγράφουν κάτι που οι περισσότεροι γνωρίζουμε εμπειρικά: ελάχιστοι καταφέρνουμε να κρατήσουμε τις “υποσχέσεις” που δίνουμε στον εαυτό μας στο ξεκίνημα κάθε νέας χρονιάς. Οι περισσότερες υποσχέσεις αφορούν το βάρος, το fitness, το κόψιμο του τσιγάρου.

Με τον πρώτο μήνα το έτους να τελειώνει τις ερχόμενες ημέρες σκεφτήκαμε να σας προτείνουμε να διαβάσετε τη σειρά άρθρων της ψυχοθεραπεύτριας Νάσιας Ευθυμιοπούλου στα οποία εξετάζει τους τρόπους για να κρατήσουμε τις υποσχέσεις που δίνουμε στον εαυτό μας στην αρχή κάθε χρονιάς.

Στο πρώτο άρθρο της σειράς με τον τίτλο “Αυτή τη χρονιά θα τα καταφέρω” υποστηρίζει με τρόπο κατηγορηματικό πως κάθε νέα συμπεριφορά μαθαίνεται, εαν γνωρίζουμε τον τρόπο και στη συνέχεια εξετάζει τους λόγους που δεν καταφέρνουμε να κρατήσουμε τις υποσχέσεις μας προς τον εαυτό μας. Ως βασική αιτία ξεχωρίζει τον φόβο και προτείνει κάποιους τρόπους διαχείρισής του.

Στο δεύτερο άρθρο, επιχειρηματολογεί πάνω στην ιδέα ότι ο λόγος που συχνά αποτυγχάνουμε να πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας είναι γιατί δεν… ξέρουμε τί θέλουμε από τη ζωή μας! Προτείνει κάποιες τεχνικές να βάλουμε τα πράγματα μέσα στο κεφάλι μας στη θέση τους.

Στο τρίτο άρθρο της σειράς καταπιάνεται με τον καθοριστικό ρόλο που έχει στην εκπλήρωση των στόχων μας η εμπιστοσύνη προς τον εαυτό μας. Μας έκανε εντύπωση ο “κανόνας 18/40/60”

“Υπάρχει ο γνωστός “κανόνας” 18/40/60: όταν είμαστε 18 ανησυχούμε για το τι σκέφτεται όλος ο υπόλοιπος κόσμος για εμάς. Στα 40, αδιαφορούμε για το τι σκέφτονται οι άλλοι και στα 60 συνειδητοποιούμε πως κανένας δεν ασχολιόταν μαζί μας”.

Διαβάστε και τα τρία άρθρα στο μπλογκ “Analyse this #not”.  Είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα.