Brexit και βρετανικές εκλογές, εβδομάδα 22-28 Απριλίου.

Την περασμένη Παρασκευή, η Μεγάλη Βρετανία πέρασε το πρώτο της 24ώρο από την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης, χωρίς να χρειαστεί άνθρακα για το ρεύμα της. Δεν ήταν η μοναδική ιστορική μέρα της εβδομάδας. Τρεις μέρες αργότερα, το Κομμουνιστικό Κόμμα ανακοίνωσε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του, από το 1920 οπότε ιδρύθηκε, δεν θα κατεβάσει υποψήφιο στις εκλογές. Θα στηρίξει -μαντέψτε- τους Labour του Τζέρεμι Κόρμπιν. Ο αρχηγός των Εργατικών έχει υποσχεθεί τέσσερις έξτρα αργίες, οπότε μπορεί αν θέλει να κηρύξει τις δύο μέρες εθνικές επετείους.

Οι άλλες δύο αργίες ανήκουν στους Τόρις με όσα, εξίσου ιστορικά, επίκεινται να τους συμβούν. Για πρώτη φορά από το 1850, το κόμμα ετοιμάζεται να κερδίσει την Εργατική Ουαλία. Αντίστοιχα πρωτόγνωρα είναι και τα δημοσκοπικά ευρήματα στη Σκωτία. Αν επιβεβαιωθούν, βάζουν τέλος στο κλισέ που λέει ότι οι συντηρητικοί βουλευτές είναι σπανιότερο είδος από τα δύο Panda που υπάρχουν στη χώρα. Ο Ντέιβιντ Μαντέλ θα αποκτήσει παρέα.

Οι ανανεωμένοι Σκωτσέζοι Συντηρητικοί, υπό την ηγεσία της Ρουθ Ντέιβιντσον, της πιο ταλαντούχου πολιτικού αυτή τη στιγμή στη Μεγάλη Βρετανία, ίσως στερήσουν 12 έδρες από το SNP. Αν οι Συντηρητικοί τα καταφέρουν σε Σκωτία – Ουαλία, οι εκλογές θα χάσουν τον κατά τόπους εθνικό τους χαρακτήρα, και η άνοδος των εθνικιστικών κομμάτων, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, θα ανακοπεί.

Ήδη η αρχηγός του SNP Νίκολα Στέρτζον άρχισε να αποσυνδέει το αίτημα της για δημοψήφισμα από το αποτέλεσμα των εκλογών. Το ίδιο έκανε και ο Γκι Φερχόφσταντ, αλλά για το Brexit. Ο επικεφαλής διαπραγματευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υποστήριξε ότι η διαφαινόμενη νίκη της Μέι δεν θα έχει αντίκτυπο στις διαπραγματεύσεις. Πράγματι, η Μέρκελ δεν φάνηκε να επηρεάζεται ιδιαίτερα χθες, στην πρώτη της ουσιαστικά σύγκρουση με τη Μέι.

Ίσως οι πιο σημαντικές εκλογές για το ευρωπαϊκό μέλλον της Βρετανίας να έχουν ήδη διεξαχθεί κατά το ήμισυ σε άλλη χώρα. O Μακρόν έχει περιγράψει το Brexit ως έγκλημα. Αυτά ακούνε οι Βρετανοί Κεντρώοι όλων των κομμάτων, και δηλώνουν σύντροφοι του Γάλλου πολιτικού. Το ρεκόρ έχει ένας φιλελεύθερος συντηρητικός, ο Τζορτζ Φρίμαν, επικεφαλής Πολιτικού Σχεδιασμού των Τόρις, που πρόλαβε να τουϊτάρει τέσσερις φορές μέσα σε μία ώρα το βράδυ της Κυριακής ότι ο Εμάνουελ είναι φίλος του.

Ο Εμανουέλ όμως, είναι και Γάλλος, γι’ αυτό και πλέον αναζητείται στη Βρετανική του εκδοχή. Αν φυσικά είναι κανείς αρκετά θαρραλέος για να αναλάβει το εγχείρημα της ανάκλησης του Brexit με το κλίμα που επικρατεί στη χώρα. Η Daily Mail στο πιο πολυσυζητημένο μέχρι στιγμής πρωτοσέλιδο της προεκλογικής περιόδου, περιέγραψε ως σαμποτέρ τους πολιτικούς που αντιτίθεται στην εθνική προσπάθεια εξόδου από την ΕΕ.

Η κατηγορία για εσχάτη προδοσία συνέπεσε χρονικά με την πρόταση της Γκιζέλα Άλεν, υποψήφιας του UKIP στις τοπικές εκλογές στη Γλασκόβη, για επαναφορά της θανατικής ποινής. Η Μεγάλη Βρετανία οφείλει την κατάργησή της στον Ρόι Τζένκινς. Τον πολιτικό των Labour που πέτυχε τις ιστορικές φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις των ‘60s, εγκατέλειψε το κόμμα του όταν αυτό στράφηκε στη ριζοσπαστική αριστερά το 1981, και ίδρυσε το κεντρώο, και για μερικούς μήνες ακαταμάχητο SDP. Συνετρίβησαν άπαντες το 1983, από τη Μάργκαρετ Θάτσερ.

34 χρόνια αργότερα, το έργο είναι το ίδιο. Αναζητείται μόνο κάποιος Μακρόν για τον ρόλο του Τζένκινς.  Ο Κόρμπιν υποδύεται τον παλιό του σύντροφο Μάικλ Φουτ, και η Μέι τη σιδηρά κυρία. Για να μην μείνει μάλιστα σε κανέναν αμφιβολία, φρόντισε να επαναλάβει 38 φορές τη λέξη strong στην ώρα της πρωθυπουργού την Τετάρτη.  

Snapshot Οι εκλογές σε ένα βίντεο, μία δημοσκόπηση ή μία εικόνα

Θύμιος Τζάλλας
Ο Θύμιος Τζάλλας είναι πολιτικός επιστήμονας και συνεργάτης της Hansard Society