Μία νέα έρευνα (nature.com) του Βασιλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (KTH) της Σουηδίας προτείνει την αναθεώρηση της τρέχουσας γεωφυσικής μας αντίληψης περί της κατάστασης της ύλης στο κέντρο της Γης.
Έως τώρα, γνωρίζαμε ότι η φάση της συνιστώσας ύλης του πυρήνα είναι στερεά -βάσει της διάδοσης των καταγραφόμενων σεισμικών κυμάτων. Το γεγονός αυτό προκαλεί έκπληξη, δεδομένων των ακραίων συνθηκών που επικρατούν 6.400 χλμ κάτω από την επιφάνεια της Γης: 3.500.000 φορές η πίεση της επιφάνειας και θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 6.000 ° C – υψηλότερες ακόμη και από την επιφάνεια του Ήλιου!
Επίσης, γνωρίζουμε ότι το κυριότερο στοιχείο που συναποτελεί τον πυρήνα της Γης είναι ο σίδηρος. Σε θερμοκρασία δωματίου και υπό κανονική πίεση, τα άτομα του συναρμόζονται σε κρυσταλλική διάταξη κυβικού τύπου, ενώ υπό υψηλή πίεση/θερμοκρασία αναδιατάσσονται σε κρυσταλλική δομή εξαγωνικού πλέγματος.
Μέχρι πρότινος, εθεωρείτο ότι ο σίδηρος λαμβάνει εξαγωνική διάταξη στον πυρήνα της Γης, λόγω των ακραίων συνθηκών που επικρατούν. Εντούτοις, τα αποτελέσματα της νέας έρευνας προτείνουν ότι ο κρυσταλλικός σίδηρος λαμβάνει μία απρόσμενη και ιδιαίτερη κρυσταλλική δομή εκεί κάτω.
Αναλυτικά, η ομάδα χρησιμοποίησε έναν από τους μεγαλύτερους υπερ-υπολογιστές της χώρας, για να προσομοιώσει τις ατομικές διεργασίες που επιτελούνται στον πυρήνα και διαπίστωσε ότι η κυβική δομή όχι απλώς δεν είναι αδύνατη υπ’ αυτές τις συνθήκες, αλλά αντιθέτως ενισχύεται!
Αν και τα άτομα του σιδήρου αναδιατάσσονται συνεχώς, το μοτίβο εξαγωνικής αρχιτεκτονικής παραμένει άθικτο, εξου και η στερεά φάση του πυρήνα. Ένα τέτοιο μετασταθερό μοτίβο ατομικής διάχυσης δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ πριν σε εργαστηριακές συνθήκες.
Αν οι ερευνητές έχουν δίκιο, θα μπορούσε να επιλυθεί ένα μυστήριο που ταλανίζει τους γεωεπιστήμονες για δεκαετίες:
Για ποιο λόγο τα σεισμικά κύματα ταξιδεύουν με υψηλότερη ταχύτητα μεταξύ των πόλων, απ’ ότι μεταξύ ισημερινών πλατών; Οι ιδιότητες του πυρήνα με αυτή την απρόσμενη ατομική δομή του σιδήρου, οδηγούν σε ανισοτροπία, η οποία μπορεί να ερμηνεύσει επαρκώς το φαινόμενο!
Επιπροσθέτως, η περαιτέρω επεξεργασία των δεδομένων έδειξε, ότι ο πυρήνας της Γης μάλλον αποτελείται από 96% σίδηρο, ποσοστό μεγαλύτερο από υποδείξεις προηγούμενων εκτιμήσεων, με το νικέλιο και άλλα ελαφρά στοιχεία να συνθέτουν το υπόλοιπο.
Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι αυτές οι υποθέσεις βασίζονται σε προσομοιώσεις. Αν δεν φτάσουμε με κάποιον ασύλληπτο, για τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα, τρόπο στο κέντρο της Γης, δε θα μπορέσουμε να συλλέξουμε τις αποχρώσες ενδείξεις.
Τέτοιες έρευνες, ωστόσο, είναι ιδιαίτερα σημαντικές, διότι η αναβάθμιση του πλαισίου κατανόησης των εσωτερικών διεργασιών στη Γη, μπορεί να παράσχει πιο αξιόπιστες προβλέψεις για το μέλλον του Πλανήτη μας, και να προσδώσει ακόμη μεγαλύτερη προβλεπτική αξία στα υπάρχοντα σεισμολογικά μοντέλα.
Παναγιώτης Μποζέλος