Με αργούς ρυθμούς δείχνει να ξαναπαίρνει μπροστά η “Ευρώπη” του 2019. Που της έμελλε να πληροφορηθεί, στο γύρισμα του χρόνου, ότι η Ουάσιγκτων δεν την αναγνωρίζει πλέον ως οιονεί κρατική οντότητα, αλλ’ ως απλό διεθνή οργανισμό (όπως ο ΟΟΣΑ, ή η Ταχυδρομική Ένωση: άρα όχι δικαιούμενη Πρεσβεία, απλώς Αντιπροσωπεία…). Πάντως… άμα προσέξει κανείς καλύτερα, τα πράγματα τίθενται και πάλι σε κίνηση. Με την παραδοσιακή Ευρωπαϊκή λογική της συνέχειας-που-δεν-είναι-ακριβώς-συνέχεια.
Δείτε για παράδειγμα το μέτωπο Μακρόν/ “Κίτρινων Γιλέκων”. Πήγαν κάπως πίσω οι κινητοποιήσεις (γιορτές), όμως επανήλθαν. Ήδη , δημιουργείται αντι-κίνημα, τα “Κόκκινα Φουλάρια”, με σύνθημα “Κίτρινα Γιλέκα, φτάνει πια!”. Έκανε πίσω η Κυβέρνηση (φορολογία καυσίμων, αφορολόγητο υπερωριών, sanpoudrage περιοχών), αλλά στην διαχείριση της κόντρας με τα Γιλέκα δείχνεται πυγμή. Προσέξτε όμως από πιο κοντά: μέσα στις γιορτές, η Κυβέρνηση Μακρόν-Φιλίπ (ο Εντουάρ Φιλίπ/Le barbu για τους Γάλλους, κινδύνεψε να πληρώσει για την κατάσταση που του ξέφευγε: αυτό έμεινε για αργότερα, στα πλαίσια ευρύτερου ανασχηματισμού ως φαίνεται) προχώρησε σε πρόσθετα μέτρα για τα εργασιακά. Επαναπροσδιορίζει προς το αυστηρότερο το πότε διακόπτεται το επίδομα ανεργίας, αμα ο άνεργος αρνηθεί “εύλογη πρόταση” απασχόλησης/offer raisonnable d’ emploi διακόπτεται το επίδομα, επίσης, επί 1-2-4 μήνες, άμα ο άνεργος δεν εμφανισθεί 1-2-3 και περισσότερες φορές στον εκεί ΟΑΕΔ, γενικώς ξαναγράφεται η “Σύμβαση κατά της Ανεργίας”/Convention-chomage. Η Κυβέρνηση λεει ότι οι ρυθμίσεις αυτές τίθενται/τέθηκαν σε διαβούλευση: τα συνδικάτα μιλούν για μονομερή και δόλια (surnoise) προώθηση. Κοιτάξτε, τώρα, την ουσία: έστω καθημαγμένα, τα Γαλλικά συνδικάτα – οι “ρεφορμιστικές” CFDT και CFTC, η σκληρότερη CGT – βλέπουν τώρα τον πειρασμό να στοιχηθούν μαζί με τα “Κίτρινα Γιλέκα”, ή και μπροστά απ’ αυτά, κωδικοποιώντας τα αιτήματα. Α, ναι, και εκ των υστέρων συμπαρατάσσεται με τα Κίτρινα Γιλέκα το δίδυμο Ντι Μάιο – Σαλβίνι, από την γειτονική Ιταλία…
Δείτε ακόμη την ευθραυστότητα του συστήματος των Βρυξελλών: μόλις πηγε να ταχθεί ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ υπέρ της καθιέρωσης (πάντως υπέρ της συζήτησης για καθιέρωση…) ασφάλισης ανεργίας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο – σε συζήτηση με Die Welt, δε, όχι κάπου σκόρπια – και προκλήθηκαν ανησυχίες. Πού αλλού; Σε Βερολίνο-Χάγη-Ελσίνκι. Παρευθύς το Γραφείο Τύπου της ΕΕ στις Βρυξέλλες “συμμάζεψε” την τοποθέτηση Γιουνκέρ, εντάσσοντας την ιδέα στο (συμφωνημένο ήδη…) Σχέδιο για δράσεις διαρθρωτικών προγραμμάτων βοήθειας και για αντιστάθμιση “ασύμμετρων” εξωτερικών σοκ (Καλά καταλάβατε , πρόκειται για τα κατάλοιπα του φιλόδοξου Σχεδίου Μακρόν). Ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Α, ναι, κινείται και κάτι ακόμη: πολλές, μα πολλές-πολλές τεχνικές προετοιμασίες για την περίπτωση τελικής αστοχίας στο Brexit μετά το διστακτικό μενουέττο της Κυβέρνησης Μαίη, δηλαδή για την περίπτωση ασύντακτης εξόδου. Τόσο πολλές και τόσο δημόσιες-δια-διαρροής προετοιμασίες, που θυμίζουν πανηγυρική υποδοχή του αδιεξόδου.προετοιμασίες, που θυμίζουν πανηγυρική υποδοχή.
Αντώνης Παπαγιαννίδης.
