του Άλκη Κούρκουλα
Στην πορεία προς τις τουρκικές εκλογές της 24ης Ιουνίου, πρέπει να ξεχωρίσουμε δύο πράγματα: την προεδρική εκλογή και τις βουλευτικές εκλογές. Στην προεδρική εκλογή η απουσία κοινού υποψηφίου της αντιπολίτευσης και η δυναμική της πόλωσης της τουρκικής κοινωνίας ευνοεί τον πρόεδρο Ερντογάν και δημιουργεί προϋποθέσεις για την ανάδειξη του από τον πρώτο γύρο. Η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική για τις βουλευτικές εκλογές όπου η εντυπωσιακή συνεργασία της αντιπολίτευσης δημιουργεί τις προϋποθέσεις κυριαρχίας της αντιπολίτευσης στην εθνοσυνέλευση.
Στο ενδεχόμενο αυτό το οποίο δεν επιτρέπει την ομαλή λειτουργία του συστήματος που έχει δημιουργήσει ο Ταγίπ Ερντογάν. Πρόκειται για μια -επτέλους αποτεσματικη στρατηγική της αντιπολίτευσης;
Αν ο Ερντογάν χάσει τον έλεγχο της εθνοσυνέλευσης, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο ίδιος θα προκαλέσει ξανά εκλογές, όπως έκανε άλλωστε και 2014. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να καταδειχθεί η κακοδιοίκηση και οικονομικές συνέπειες που έχει η εχθρική προς τον πρόεδρο εθνοσυνέλευση όπως άλλωστε έγινε και το 2014. Μόνο αυτού του τύπου η τρομοκράτηση της κοινωνίας μπορεί να επιτρέψει την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Αυτή η στρατηγική ανησυχεί ακόμα περισσότερο τους οικονομικούς παρατηρητές που δυσκολεύονται να εξηγήσουν την περίεργη θεωρία που αναπτύσσει ο Ταγίπ Ερντογάν για τη σχέση επιτοκίων και πληθωρισμού. Ενώ είναι προφανές ότι πρέπει να αφήσει την Κεντρική Τράπεζα να αυξήσει τα επιτόκια για να μπορέσει να ελέγξει και το νόμισμα και τον πληθωρισμό, συνεχίζει να ασκεί πιέσεις και αναγγέλλει ότι αυτές θα αυξηθούν όταν κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές, για να μειώσει τα επιτόκια υποστηρίζοντας ότι η μείωση των επιτοκίων θα οδηγήσει και σε μείωση του πληθωρισμού. Η συμπεριφορά αυτή που καταδείχθηκε με πολύ θεαματικό τρόπο κατά τη διάρκεια της επίσκεψής στο Λονδίνο και τις δηλώσεις και συνεντεύξεις που έκανε στο Blοomberg, έχουν τροφοδοτήσει ακατάσχετες θεωρίες που πιστεύουν ότι με κάποιο τρόπο προετοιμάζει ένα είδος καμένης γης για να νικήσει πολιτικά τους αντιπάλους του.
Όλη αυτή η συζήτηση γίνεται βέβαια ενόψει απουσίας πραγματικών δημοσκοπικών δεδομένων Αφού είναι προφανές ότι η πόλωση και η τρομοκρατία δεν επιτρέπουν ειλικρινείς απαντήσεις σε ερωτήσεις για την πολιτική συμπεριφορά. Εν τω μεταξύ η Ισραηλινή εκδοχή της επιβολής του νόμου και της τάξης στην Γάζα και η ρητορική Νετανιάχου/Trump, δίνουν μία (ακόμα) αναπάντεχη ευκαιρία στον Ερντογάν να να προβάλει δημοφιλή για το ακροατήριό του, χαρακτηριστικά της ηγεσίας του. (Άλκης Κούρκουλας)
Για να λαμβάνετε στο εμέηλ σας το δελτίο με τις σημαντικότερες ειδήσεις της ημέρας γραφτείτε εδώ.
